Decyzja administracyjna nie zostaje stwierdzona nieważną w przypadku wątpliwości interpretacyjnych dotyczących przepisów; rażące naruszenie prawa wymaga oczywistej sprzeczności z przepisami, co w niniejszej sprawie nie wystąpiło.

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest udokumentowanie rzeczywistych zdarzeń gospodarczych fakturą zgodną z rzeczywistością. Faktury nieodzwierciedlające rzeczywistych transakcji nie stanowią podstawy do zaliczenia ich do kosztów podatkowych.

Podanie o ulgę płatniczą bez formalnie zgodnego oświadczenia de minimis podlega pozostawieniu bez rozpatrzenia. Przestrzeganie wymogów formalnych jest kluczowe dla rozpoczęcia postępowania administracyjnego dotyczącego ulg podatkowych.

Zarządzenie pokontrolne nałożone przez WIOŚ w przedmiocie gospodarowania odpadami medycznymi przez E. S.A. było zgodne z prawem, a ocena Sądu I instancji w zakresie ustaleń faktycznych i prawnych była prawidłowa; skarga kasacyjna podlega oddaleniu.

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną na decyzję organu podatkowego z uwagi na brak zgłoszenia poprawnych zarzutów kasacyjnych względem zastosowania art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, które było istotą sprawy.

NSA oddalając skargę kasacyjną, potwierdził prawo organu odwoławczego do wydania decyzji kasacyjnej, gdy konieczne jest dalsze wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy, uchylając się od stwierdzenia materialnoprawnego zobowiązania podatkowego.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odpowiada prawu, pomimo niepełnej poprawności uzasadnienia, ponieważ interpretacja co do stosowania art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej i jego wpływu na ekwiwalent urlopowy pozostaje zgodna z obowiązującymi zasadami prawnymi.

Decyzja Naczelnika z 1979 r. o przejęciu budynku mieszkalno-użytkowego została wydana na podstawie prawidłowych przepisów prawnych, nie naruszała prawa w sposób rażący, co uzasadnia jej utrzymanie w mocy oraz oddalenie skargi kasacyjnej.

Wydanie zarządzenia pokontrolnego nakładającego obowiązek uzyskania pozwolenia wodnoprawnego bez wykazania istnienia otwartego lub zamkniętego systemu kanalizacji deszczowej jest sprzeczne z prawem i podlega uchyleniu z powodu niewystarczających ustaleń faktycznych.

Dotacja wykorzystana przed zakończeniem roku budżetowego musi być zgodna z przeznaczeniem i umowami prawnymi. Brak tytułu prawnego do remontu lub niezrealizowanie zadania w terminie skutkuje zwrotem dotacji do budżetu państwa jako wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

Organ dotujący jest uprawniony do wstrzymania dotacji na podstawie art. 36 ust. 7 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, gdy beneficjent nie realizuje obowiązków kontrolnych. Sąd uznaje taki stan za zgodny z prawem, mimo zarzutów o niepełne zebranie materiału dowodowego przez organy administracyjne.

Sprzeciw od czynności kontrolnych, zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, musi być wniesiony podczas trwania kontroli sanitarnej; złożenie go po zakończeniu kontroli jest nieskuteczne. W związku z tym, poprawne było umorzenie postępowania przez Państwowego Inspektora Sanitarnego.