Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w trybie art. 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest uzależnione od wykazania przez zobowiązanego, że ze względu na stan majątkowy, sytuację rodzinną oraz zdrowotną, opłacenie tych należności pociągnęłoby zbyt ciężkie skutki dla niego i jego rodziny, przy czym to na zobowiązanym spoczywa ciężar dowodu wykazania istnienia

Marnotrawienie przyznanych świadczeń społecznych poprzez nadużywanie alkoholu oraz nieprzestrzeganie zasad regulaminu domu pomocy społecznej mogą stanowić podstawy do uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia, nawet w przypadku uzależnienia od alkoholu, gdyż wymaga się współpracy dla zapewnienia efektywnej opieki w takich instytucjach.

Odstąpienie od żądania zwrotu należności z tytułu pobytu w domu pomocy społecznej na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej następuje w przypadkach szczególnie uzasadnionych; trudna sytuacja materialna osoby zobowiązanej nie wystarcza do uznania jej za przypadek szczególny, jeżeli osoba ta nadal jest w stanie pokrywać koszty pobytu oraz zaspokajać podstawowe potrzeby przy zachowaniu otrzymywanych

Rada gminy, uchwalając budżet po rozpoczęciu roku budżetowego, ale przed upływem 31 stycznia, może dokonywać przesunięć wewnętrznych w dziale wydatków bieżących, które nie prowadzą do zwiększenia deficytu budżetu bez konieczności uzyskiwania zgody organu wykonawczego.

Korekty finansowe przyznane przez organy administracyjne związane z finansowaniem unijnym są uzasadnione w przypadkach, gdzie stwierdzono naruszenie zasad konkurencyjności w postępowaniach o udzielenie zamówień publicznych, co mogłoby skutkować szkodliwym wpływem na budżet UE, nawet jeśli zamówienie spełniało formalne kryteria lub zrealizowane zostało zgodnie z przeznaczeniem.

W postępowaniu dotyczącym umorzenia nienależnie pobranych świadczeń przez KRUS ciężar dowodowy spoczywa na wnioskodawcy, który musi wykazać przesłanki umorzenia, gdyż organ nie jest zobowiązany do aktywnego poszukiwania dowodów na poparcie uprawnienia wnioskodawcy, co stanowi odejście od zasady prawdy obiektywnej.