Brak obiektywnej, trwałej niewykonalności obowiązku niepieniężnego nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania egzekucyjnego wg art. 59 u.p.e.a., szczególnie gdy skarżący ma potencjalne możliwości realizacji obowiązku, nawet po utracie posiadania nieruchomości.

Decyzja nieostateczna, wydana i doręczona przez organ, funkcjonuje w obrocie prawnym i obliguje organ do uwzględniania jej skutków, nawet gdy w chwili rozstrzygnięcia nie była ostateczna. Organ odwoławczy ma obowiązek respektowania własnych rozstrzygnięć, które weszły do obiegu prawnego.

NSA oddala skargę kasacyjną, podtrzymując decyzje organów podatkowych, uznając za prawidłowe oparcie się na ewidencji gruntów i budynków oraz brak wpływu proceduralnych zaniedbań na wynik sprawy.

Oddalenie skargi kasacyjnej; brak podstaw do wznowienia postępowania, gdyż skarżąca była należycie reprezentowana, dokumenty nie były przerobione, a nowe okoliczności były znane skarżącej przed zakończeniem postępowania. Zastosowanie art. 271 i 273 p.p.s.a. jest bezpodstawne. Wyrok WSA w Gdańsku podlegał zatem utrzymaniu w mocy.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązujące dla infrastruktury kolejowej, nie stanowi niedozwolonej pomocy publicznej. Przepisy te nie przyznają selektywnej korzyści, przez co nie podlegają wymogowi notyfikacji Komisji Europejskiej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną uznając, że zarządzenie pokontrolne WIOŚ nie narusza przepisów prawa, pełniąc funkcję przypomnienia o obowiązkach wynikających z przepisów gospodarki odpadami, bez nakładania nowych obowiązków administracyjnoprawnych.

Skarga kasacyjna, dotycząca zmiany decyzji o zezwoleniu na zbieranie odpadów, została oddalona, gdyż planowana działalność narusza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wymogi środowiskowe.