Przy kwalifikacji instalacji radiokomunikacyjnych należy uwzględniać równoważną moc promieniowaną izotropowo dla pojedynczej anteny, nie przekraczając przewidzianych norm, w celu ustalenia obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej.

Skarga kasacyjna wniesiona przez D.M. od wyroku WSA w Gliwicach, dotycząca zarządzenia pokontrolnego Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z zakresu gospodarki odpadami, podlega oddaleniu z uwagi na brak zasadności zarzutów naruszenia prawa materialnego i proceduralnego.

Organizacja społeczna ma prawo do dopuszczenia do udziału w postępowaniu administracyjnym na prawach strony przed jego zakończeniem, a decyzja wydana bez rozpoznania zażalenia na odmowę dopuszczenia prowadzi do możliwości jej wzruszenia poprzez ponowne rozpoznanie sprawy.

Skargę kasacyjną oddala się, potwierdzając konieczność przeprowadzenia pełnego postępowania w pierwszej instancji zgodnie z przepisami prawa procesowego, w tym ocenę przedsięwzięcia w kontekście przepisów o ochronie środowiska.

Postępowanie nieważnościowe nie służy merytorycznej weryfikacji rozstrzygnięć zawartych w ostatecznych decyzjach administracyjnych, lecz ogranicza się do badania, czy decyzja jest dotknięta wadami wskazanymi w art. 156 § 1 k.p.a. Brak oczywistego, rażącego naruszenia prawa nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji.

NSA potwierdził, że: Z. sp. z o.o. naruszyła przepisy ustawy o odpadach poprzez nielegalne wydobycie odpadów, co uzasadniało wymierzenie jej administracyjnej kary pieniężnej przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość wymierzenia kary pieniężnej na podstawie art. 89 u.g.h. za urządzanie gier o charakterze losowym na automatach bez koncesji, uznając, iż ekspertyment celno-skarbowy stanowił wystarczającą podstawę do wyroku.

Jeżeli automaty służą do urządzania gier z elementem losowości, prowadzenie takich gier poza kasynem bez koncesji stanowi naruszenie ustawy o grach hazardowych, uzasadniające nałożenie kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że cel wywłaszczenia działek pod budowę Trasy Chwaliszewskiej został zrealizowany, co wyklucza możliwość zwrotu nieruchomości następcom prawnym pierwotnych właścicieli, i uchyla wyrok sądu I instancji oddalający decyzję odmowy zwrotu.