Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych podjętych na jego podstawie, jeżeli w momencie ich podejmowania akt ten obowiązywał.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie oznacza automatycznej nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych. W takim przypadku akty te podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym.

Decyzja stwierdzająca niepodpadanie nieruchomości pod działanie dekretu o reformie rolnej, stanowi podstawę do uznania interesu prawnego w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, mimo przeciwnego wpisu w księdze wieczystej.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców wnioskujących o zalegalizowanie pobytu na terytorium RP, niezależnie od ich obywatelstwa.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, zawieszające bieg terminów załatwienia spraw administracyjnych dotyczących legalizacji pobytu, obejmują wszystkich cudzoziemców niezależnie od ich obywatelstwa. Teza od Redakcji

Na podstawie art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, warunki dotyczące zasady dobrego sąsiedztwa oraz dostępu do drogi publicznej nie muszą być spełnione dla instalacji odnawialnego źródła energii. Ponadto, zapisy Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie mają wiążącego charakteru dla decyzji o warunkach zabudowy.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest udokumentowanie przekazania środków pieniężnych w sposób wskazany w tym przepisie przez darczyńcę na rzecz obdarowanego, co oznacza, że przekazanie środków bezpośrednio na rachunek osoby trzeciej, nawet w wykonaniu zobowiązania obdarowanego, nie spełnia tego warunku. Teza

Art. 162 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wyklucza możliwość przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jeżeli strona nie uprawdopodobni braku winy w uchybieniu tego terminu. Wnioski o przywrócenie terminu nie mogą być oparte na kwestionowaniu prawidłowości doręczenia decyzji, które powinno być rozpatrzone w odrębnym postępowaniu.