1. W rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, mieści się w sposób niewątpliwy pojęcie miejsca postojowego, a więc jest to urządzenie budowlane podlegające przepisom prawa budowlanego. 2. Samowolne zbudowanie blokad na miejsca postojowe dla samochodów wypełniają dyspozycję art. 66 pkt 3 prawa budowlanego, bowiem ich użytkowanie zagraża życiu
Ustalenia obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mają znaczenie wyłącznie co do sposobu zabudowy terenu i w tym zakresie ograniczają prawa właściciela. Nie mogą one stanowić natomiast podstawy do odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela, ani też podstawy do domagania się przez stronę skarżącą przyznania jej tytułu prawnego do spornych działek
Przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz aktów wykonawczych nie przewidywały w 1993 roku zwolnienia usług najmu i dzierżawy gruntów rolnych od podatku od towarów i usług. Dzierżawa gruntów na cele rolnicze została zwolniona z podatku VAT od dnia 1 stycznia 1995 r., a uczyniono to rozporządzeniem z dnia 8 grudnia
Orzeczenie o odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika nie jest uzależnione od prowadzenia egzekucji z majątku podatnika.
Zarówno raport, jak i opinia, sporządzone przez biegłych rewidentów, nie mają charakteru twórczego /w rozumieniu prawa autorskiego/ ze względu chociażby na to, że opracowane zostały zgodnie z powszechnie obowiązującymi wszystkich biegłych rewidentów zasadami sporządzania opinii i raportów, a indywidualna jest jedynie treść w takim zakresie, w jakim dotyczy konkretnego zakładu.
1. Przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie mogą służyć do podziału na działki większej nieruchomości oraz że do dokonania takiego podziału nie są właściwe organy nadzoru budowlanego. Wprawdzie w decyzji organu I instancji zawarte są pewne mylące sformułowania, m.in. że plan realizacyjny ustanowił podział terenu między segmentami budynku w zabudowie
1. Spółka zadysponowała zyskiem po zlikwidowanym przedsiębiorstwie tworząc kapitał zapasowy i przeznaczając go na prowizje, nagrody, co świadczy o nieodpłatnym przejęciu środków pochodzących z niepodzielnego zysku przedsiębiorstwa. Dla celów podatkowych sam ten fakt wystarcza do przyjęcia, iż spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
Przyłącza do sieci wodociągowej jak i gazowej nie stanowią obiektów kompletnych, przeznaczonych do wykorzystania na własny użytek, a w przypadku przyłącza gazowego nie jest on własnością podatnika, przy czym nie wchodzi tu w rachubę darowizna. Nie było zatem podstaw do kwalifikowania tych urządzeń jako środków trwałych, a nakładów jako wyłączonych z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i 11 ustawy
Stwierdzenie nieważności decyzji powoduje skutki ex tunc.
Jednolity Dokument Administracyjny SAD sam w sobie nie jest decyzją administracyjną. Decyzją administracyjną jest jedynie ta część tego dokumentu, która wynika z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ i tylko ta część Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD może być korygowana w trybie art. 155 Kpa.
Z dniem 1 stycznia 1997 r. zmieniła się wysokość sankcji za brak ewidencjonowania obrotu za pomocą kas fiskalnych; utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określona w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, została ograniczona do 30 procent podatku naliczonego. Organy podatkowe orzekające
Dowody zakupu paliwa stanowią, wraz z dowodami poniesienia innych ewentualnie wydatków na używanie dla celów działalności gospodarczej nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, potwierdzenie jedynie tego, że przez podatnika tego rodzaju wydatki zostały rzeczywiście poniesione, nie stanowią natomiast wyznacznika limitu tych wydatków podlegającego zaliczeniu w ciężar kosztów
Sąd może wzruszyć zaskarżoną decyzję /uchylić lub stwierdzić nieważność/ jedynie wtedy, gdy została ona wydana z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa.
Zgodnie z treścią par. 5 ust. 2 zarządzenia z dnia 4 lipca 1994 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru niektórych podatków i innych należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, oraz warunków tego zaniechania /M.P. nr 18 poz. 137/ w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, urząd skarbowy wydaje odrębną decyzję, rozkładającą spłatę pozostałych zaległości
1. Sam fakt, iż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano miejsce pod wysypisko tam gdzie składowane są odpady, nie wystarcza jeszcze do uznania, iż są one składowane w miejscu na ten cel wyznaczonym. Aby tak było gmina winna urządzić wysypisko uzyskując wcześniej stosowne decyzje inwestycyjne. 2. Jeżeli zatem niewątpliwe jest, że Gmina nie ma urządzonego wysypiska i odpady składuje
1. Odpowiedzialność osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika nie obejmuje kosztów egzekucyjnych i odsetek za zwłokę powstałych przed terminem płatności określonym w decyzji o odpowiedzialności tej osoby. 2. Z przepisów ogólnych o odpowiedzialności osób trzecich nie wynika, aby nałożenie odpowiedzialności na te osoby było uzależnione od wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko podatnikowi
Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności dotyczące wznowienia postępowania, nie przewidują możliwości wznowienia postępowania z uwagi na trudną sytuację majątkową lub rodzinną strony.
Urząd skarbowy rozstrzygający sprawę w trybie art. 175 par. 1 Kpa jest związany uprzednio ustaloną przez organ celny wartością towaru, która stanowiła podstawę wymiaru podatku obrotowego a obecnie podatku od towarów i usług.
Jeżeli organ wznowił postępowanie na podstawie okoliczności znanych mu w dniu wydania decyzji jest to naruszenie prawa, które nie powinno być tolerowane z punktu widzenia praworządności.
1. Przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika, tj. art. 40 i art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zawierają kilka przesłanek odpowiedzialności wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki z tytułu podatków. Przesłanki te muszą przy tym wystąpić łącznie. 2. Powołane
Jeżeli adresat, któremu już po wniesieniu skargi doręczono pismo sądowe, zmienił adres i nie zawiadomił o tym sądu, to doręczenie pisma pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Gdyby nie znane Sądowi okoliczności przemawiały za tym, iż skarżącemu nie doręczono zawiadomienia o rozprawie bez jego winy, może on złożyć wniosek o wznowienie postępowania sądowego.