Wydruk komputerowy nie jest dokumentem przesądzającym ani o charakterze transakcji, ani też nie stanowi podstawy obliczenia podatku. Dla celów podatkowych decydujące znaczenie świadczące o charakterze sprzedaży miały tylko dowody źródłowe, co w tym przypadku oznaczało rachunki uproszczone. Te więc dowody powinny stanowić przedmiot kontroli i na ich podstawie organy winny obliczyć wielkość sprzedaży

1. Bezsporny fakt znacznego opóźnienia w załatwieniu sprawy nie jest samodzielną podstawą do stwierdzenia wadliwości wydanego w końcu rozstrzygnięcia. Stronie służą bowiem odrębne środki procesowe do zwalczania bezczynności organów administracji. Bezzasadne zwlekanie w załatwieniu sprawy może również uzasadniać odpowiedzialność organu z powodu szkody wyrządzonej stronie, a także może być okolicznością

Nie ma racji organ odwoławczy, gdy w odpowiedzi na skargę stwierdza, że nie ma obowiązku ustosunkowania się do podniesionych w skardze okoliczności dotyczących kontaktów strony z organem podatkowym I instancji. Niezależnie bowiem od tego, czy okoliczności te były podnoszone w toku postępowania przed organem II instancji czy też nie, organ, którego rozstrzygnięcia skarga dotyczy, ma obowiązek ustosunkować

Wydruk komputerowy konta nie jest dokumentem przesądzającym ani o charakterze transakcji, ani o podstawie obliczenia podatku. Dla celów podatkowych decydujące znaczenie świadczące o charakterze sprzedaży mają tylko dowody źródłowe. Tylko dowody /rachunki uproszczone/ powinny stanowić przedmiot kontroli i na ich podstawie organy powinny obliczyć wielkość sprzedaży dla celów ustalenia obowiązku zainstalowania

1. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. 2. Szkoły ponadpodstawowe uzyskują uprawnienia szkoły publicznej dopiero na podstawie stosownej decyzji kuratora oświaty. W rozpatrywanej sprawie policealne

Uchylenie przepisu art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, traktującego obsługę prawną podmiotów gospodarczych w zakresie ich działalności gospodarczej jako działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do ewidencji, uzasadnia wydanie decyzji administracyjnej na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa, stwierdzającej wygaśnięcie tego wpisu

1. Do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ tj. do 1 października 1995 r. oraz do spraw, w których skargi zostały wniesione do Sądu przed tym dniem, zastosowanie miały w postępowaniu sądowym w sprawach zawieszenia postępowania przepisy Kodeksu postępowania cywilnego - por. art. 211 Kpa, tj. m.in. art. 177 par. 1 pkt 1 Kpc

1. Dopiero nowelą z dnia 21 listopada 1996 r. /Dz.U. nr 137 poz. 640/ został, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, dodany przepis art. 27 ust. 7, zgodnie z którym po rozpoczęciu kontroli podatnik nie może dokonywać zmian w deklaracji podatkowej. Natomiast w latach 1994-1995 /których dotyczyła kontrola/ korekty deklaracji podatkowej można było dokonać od czasu wydania przez

Postępowanie organów podatkowych prowadzące do ograniczenia udziału strony w postępowaniu i niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy i stanowi naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Wpis do ewidencji działalności gospodarczej podlega wykreśleniu w przypadku zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej. Skoro zatem wykreślenie wpisu do ewidencji nastąpiło zgodnie z wnioskiem skarżącego, trudno w tej sytuacji mówić o naruszeniu przez organ administracji państwowej prawa, a tym bardziej o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Nie ma podstaw prawnych do odmowy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, która w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie wymaga zgłoszenia.

Nie można opłaty skarbowej przypadającej budżetowi gminy potrącać z należności Skarbu Państwa, gdyż należności te przypadają innym wierzycielom.

1. Art. 107 Kpa zalicza do części składowych decyzji administracyjnej m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie stanowi zatem integralną część wyjaśnienia rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji. Pominięcie w uzasadnieniu decyzji okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, stwarza przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów

Bezwzględnym warunkiem odzysku podatku importowego jest zużycie produktu, od którego został pobrany podatek importowy do wyprodukowania wyrobu, który został następnie wyeksportowany. W tym zakresie podmioty gospodarcze nie mają żadnej swobody w zakresie rozliczeń. Natomiast podmioty mają swobodę, w wyniku braku uregulowań ustawowych, w zakresie terminu odzyskiwania podatku importowego.

Targowiskiem w świetle art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ są wszelkie miejsca, w których faktycznie prowadzona jest działalność handlowa o znamionach targu, w tym również hale targowe oraz inne podobne obiekty.

1. Treść art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wskazuje, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego nie ma znaczenia, czy podatek ten pomniejsza podatek należny od sprzedaży tego samego towaru. Oznacza to, że dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu danego towaru,

Główny księgowy spółki nie jest płatnikiem w rozumieniu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Żaden z obowiązujących przepisów nie czyni głównego księgowego płatnikiem podatku od towarów i usług, a więc cała odpowiedzialność za niepobieranie i nieodprowadzanie podatku spoczywa na spółce.

Przepisy art. 86, art. 86a i art. 86b ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ zostały oparte na konstrukcji przesłanek obiektywnych-skutkowych, których istnienie warunkuje w sposób bezwzględny określona w tych przepisach konsekwencja, niezależnie od braku po stronie danej jednostki organizacyjnej, ponoszącej opłaty za gospodarcze korzystanie

Fakt, że na żaglu umieszczono logo (...) jest niewystarczający do przyjęcia, że ma ono cechy reklamy, skoro logo to nie jest prawnie zastrzeżone dla spółki, a więc nie dotyczy tylko tej jednostki, ani też nie dostarcza widzowi żadnych istotnych informacji o firmie np. o jej adresie i zakresie działalności.

Oświadczenie podatnika o zamiarze zbycia lokalu lub budynku nabytego w drodze spadku lub darowizny, w warunkach określonych w art. 16 ust. 8 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm. ; obecnie tekst jednolity: Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, spełnia przesłankę uzyskania ulgi podatkowej wymienionej w art. 16 ust. 2 pkt 5 tej ustawy.

Zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych /M.P. nr 58 poz. 641/ zaniechanie ustalania i poboru podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanych z tytułu rent lub emerytur może dotyczyć wyłącznie osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie wojny 1939-1945 r. lub eksplozji pozostałych

Inwestycja w postaci kurnika na 6.000 kur nie jest, zgodnie z treścią par. 2 i par. 3 pkt 1a rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1995 r. w sprawie określenia rodzaju inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz ocen oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 52 poz. 284/, zaliczana do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska

W stanie prawnym obowiązującym w 1993 r., kiedy nie obowiązywał jeszcze przepis art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dodany ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. - Dz.U. nr 129 poz. 599/, podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w rachunku uproszczonym, z tym że podstawa braku tego uprawnienia