Nie można przyjąć, aby wydatki dokonane przez spółkę ponad kwotę wynikającą z faktur na zakup materiałów - płyt meblowych, a udokumentowane jedynie wekslami i dowodami ich wykupu spełniały wymagania stawiane dowodom księgowym przez par. 7 rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości - Dz.U. nr 10 poz. 35, a co więcej - brak jest dowodu, aby poniesione zostały

Dokonując gramatycznej wykładni art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy stwierdzić, że ustalenie podatku w wysokości 22 procent było bezzasadne, ponieważ przepis ten nie mógł mieć zastosowania w sytuacji, gdy podstawę opodatkowania ustalono w inny sposób niż przez oszacowanie.

Przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ odmiennie w stosunku do poprzedniego uregulowania /Dział IV Kpa/ dopuszczają możliwość skargi na kasatoryjne decyzje organów odwoławczych. W takim przypadku przedmiotem kontroli i oceny Sądu jest to, czy organ wydający taką decyzję nie przekroczył swoich uprawnień określonych w art. 138 par. 2 Kpa

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z tym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. 2. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

Jeżeli podatnik oprócz prowadzonej działalności wyłącznie w zakresie sprzedaży zwolnionej od podatku VAT, podjął działalność w zakresie sprzedaży opodatkowanej, to od tego też momentu był zobowiązany do prowadzenia ewidencji dla potrzeb podatku VAT, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, albowiem

1. Z brzmienia art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ wynika, że oceny niezbędności mienia dla wykonywania zadań dokonuje organ przekazujący, a nie sama gmina, co nie oznacza, iż dokonując tej oceny organ nie powinien rozważać wszystkich aspektów sprawy, w tym również

1. Wyjątkowość art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ polega m.in. na tym, iż poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne mają znaczenie wyłącznie takie, jakie nadaje im ten przepis. Wywołują zatem ograniczone skutki nawet w ramach prawa podatkowego i nie tylko nie mogą być podstawą roszczeń cywilnych, ale i wymiaru innych

Z gramatycznej wykładni art. 21 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że ustawodawca ściśle określił sytuacje, kiedy następuje zwrot bezpośredni, a kiedy pośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega opłacie skarbowej w wysokości będącej sumą opłat od sprzedaży rzeczy i praw majątkowych składających się na przedsiębiorstwo /mienie przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./.

Brak prawnej możliwości przydzielenia kwatery nie jest równoznaczny z niedopuszczalnością orzekania o odmowie przydziału w formie decyzji administracyjnej.

1. Dniem sporządzenia spisu z natury zapasów winien być dzień przekroczenia wartości sprzedaży towarów ponad kwotę 80.000 zł, a więc dzień wykonania pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Sporządzenie tegoż spisu z natury zapasów z datą późniejszą niż określona art. 14 ust. 3 zd. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U.

1. W świetle unormowania zawartego w art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik może dokonać korekty deklaracji podatkowej tylko do dnia wszczęcia kontroli przez urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej, bez narażenia się na niebezpieczeństwo konsekwencji wynikających z art. 27 ust. 6 ustawy. 2. Redakcja art

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczenia przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129 /, jeżeli w czasie trwania umowy leasingu rzecz zaliczana jest do składników majątku leasingodawcy - mamy do czynienia z leasingiem operacyjnym. Organy podatkowe nie mają uprawnień

Z mocy ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/ z dniem 1 stycznia 1999 r. właściwym do przeprowadzenia postępowań w sprawach samowoli budowlanych i egzekucji obowiązków nałożonych decyzjami wydanymi w tych sprawach stał się powiatowy inspektor nadzoru budowlanego

Opłaty z art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, obciążającej wyłącznie wierzyciela od kwot ściągniętych egzekucyjnie, a także wpłaconych w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych, nie można utożsamiać z opłatami za czynności egzekucyjne - kosztami egzekucyjnymi w rozumieniu art. 64 tej ustawy. Jeżeli więc wierzyciel

Wystąpienie technicznej możliwości wcześniejszego uiszczenia należności celnych nie wskazuje i nie przesądza o tym, że powstał obowiązek opłacenia tych należności w rozumieniu art. 77 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

W razie utraty zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, organ podatkowy mógł ustalić obrót w drodze oszacowania na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony będąca sankcją za naruszenie ustawowego obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących /art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt

Określenie ustawowe "wartość handlowa" to cecha towaru celnego dająca się wyrazić równoważnikiem pieniężnym lub innym środkiem płatniczym, odnosząca się do handlu jako obrotu towarów polegającego na kupnie-sprzedaży. Przyjmując powyższe określenie należałoby stwierdzić, że jest to pojęcie zbliżone do pojęcia ceny rozumianej jako wartość przedmiotu wyrażonego w pieniądzu jako środku zamiennym, z tym

Nałożenie na organy prowadzące postępowanie administracyjne obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego nie zwalnia strony postępowania od współudziału w realizacji tego obowiązku. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy nieudowodnienie określonej czynności faktycznej może prowadzić do rezultatów niekorzystnych dla strony. Z treści przepisów nakładających wspomniane wyżej

Przewidziany w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ limit na reprezentację w części nie przekraczającej 0,25 procent przychodu nie oznacza, że każdy wydatek określony przez podatnika jako przeznaczony na cele reprezentacji podlega zaliczeniu do kosztów. Musi to być wydatek, który ma wpływ na powstanie lub zwiększenie

Ustalenie przez organ podatkowy wysokości przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych wymaga przestrzegania zasad procedury administracyjnej, gwarantujących wszechstronne i dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.

Poniesienie kosztu uzyskania przychodu może być udowodnione każdym dowodem odpowiadającym warunkom art. 75 Kpa.

Jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. A contrario zatem, przywrócenie to może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona