Brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności decyzji o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych, zgodnej z uchwałą rady gminy w sprawie usytuowania miejsc sprzedaży tych napojów.
W sytuacji gdy strona kwestionuje co do zasady możliwość obciążenia jej odsetkami za nieterminowe uregulowanie zobowiązań podatkowych, organy podatkowe - zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego - winny kwestię tę wyjaśnić, a wysokość należnych odsetek ustalić decyzją podjętą na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486
Zapis w uchwale rady miejskiej, uzależniający ważność wyborów od frekwencji wyborczej, mieści się w upoważnieniu do określania zasad i trybu przeprowadzania wyborów do rad dzielnic, zawartym w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/.
Niezasadny jest pogląd, że z faktu zwrotu wyliczonej przez podatnika w zeznaniu PIT nadpłaty podatku należało wyciągnąć wniosek, że zeznanie to zostało uznane przez urząd skarbowy za prawidłowe. Urząd skarbowy ma obowiązek dokonać zwrotu nadpłaty wykazanej przez podatnika w terminie określonym w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm
Podmiot gospodarczy, zlecający wykonanie usług o charakterze materialnym, polegających na wytworzeniu konkretnych wyrobów, wyspecjalizowanym zakładom, może być uznany za producenta tych wyrobów w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./.
Przedawnienie prawa do wydania decyzji podatkowej, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma zastosowanie do decyzji ustalających wysokość zobowiązania podatkowego w trybie art. 5 ust. 1 tej ustawy, nie odnosi się natomiast do wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania na zasadzie art. 5 ust. 3 ustawy o
Przepisy par. 68 ust. 2 pkt 1 oraz par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ w zakresie, w jakim dotyczyły umowy pożyczki, są sprzeczne z art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 10 ust. 1 pkt 10, a także z art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Szczególne zasady zwiększania lub zmniejszania funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa o kwotę zmian wartości majątku będącą skutkiem aktualizacji wyceny środków trwałych, zawarte w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm. - art. 4 ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym przed
1. Jeżeli podatnik w pierwotnej deklaracji dokonał korekty, co wyraźnie zostało przewidziane w obowiązującym wzorze deklaracji VAT-7 /wprowadzonym przez Ministra Finansów na podstawie delegacji ustawowej, przewidzianej w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; zarządzenie Ministra Finansów z dnia 1 lutego 1995
1. Trwałość ostatecznych decyzji administracyjnych oznacza, iż nie mogą być one zmieniane lub uchylane dowolnie przez Ministra Finansów albo organy podatkowe, lecz tylko i wyłącznie w nadzwyczajnych trybach oraz przypadkach określonych wprost w kodeksie postępowania administracyjnego lub w przepisach szczególnych , przy ścisłym zachowaniu owych warunków. 2. Uchylenie lub zmiana ostatecznej prawidłowej
Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości wydawania decyzji w sprawie umorzenia zadłużenia państwowej jednostki budżetowej /np. szpitala/ z tytułu dostawy towarów przez podatnika, którego zobowiązanie podatkowe zostało potrącone.
W 1993 roku ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, przewidzianemu w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podlegały tylko te wydatki z tytułu używania samochodu, które nie stanowiły jego kosztów utrzymania i eksploatacji /te ostatnie nie były limitowane/.
Data otrzymania faktur winna wynikać z dokumentu źródłowego jakim jest oryginał faktury na którym powinno znajdować się potwierdzenie jej odbioru. W sytuacji, gdy brak jest jednoznacznego dowodu wskazującego na datę otrzymania faktur, a niesporne jest, że potwierdzają one dostawę w dniu ich wystawienia i że są to faktury wystawione przez podatnika podatku VAT zastosowanie sankcji nie powinno mieć miejsca
Podatek powinien być obliczony i wpłacony a deklaracja złożona w terminie upływającym w miesiącu następnym /art. 26 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Jednakże przekroczenie tych terminów samo przez się nie pozbawia podatnika prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; ważne jest tylko , aby
Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te są niejednoznaczne, a podatnik wybrał jedno z możliwych stanowisk. Skoro wyspecjalizowane, profesjonalne organy podatkowe miały trudności z interpretacją wprowadzonych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to oczywistym jest, że nieporównanie
Przez użyte w art. 56 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ sformułowanie "określił zasady ustalania opłat" należy rozumieć również możliwość dowolnego kształtowania przez Radę Ministrów przedmiotowych opłat, w tym również ich terytorialnego zróżnicowania.
Termin, o jakim mowa w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553 ze zm./ jest terminem przywracalnym.
Decydujące znaczenie dla uzasadnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma nie kolejność dokonywanych transakcji, lecz wydatkowanie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na inny cel mieszkaniowy, jeśli istnieje oczywisty związek między tymi, zdarzeniami.
1. Wprowadzenie w uchwale rady gminy w sprawie zasad zbywania garaży wymogu - jako warunku nabycia garażu - zgodności stałej jego lokalizacji z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego narusza przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./. 2. Przepis art. 8 ust
Dyspozytywny charakter umów cywilnoprawnych nie może być wykorzystywany do uchylania się od obowiązku podatkowego, albo zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Umowy cywilnoprawne, kształtujące wzajemne prawa i obowiązki stron, nie mogą być wykorzystywane do obejścia prawa podatkowego, należącego do sfery prawa publicznego.
W decyzji ustalającej lub określającej zobowiązanie podatkowe, w której następstwie powstaje nadpłata podatku, o jakiej mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, organ podatkowy nie orzeka w przedmiocie oprocentowania nadpłaty podatku, przysługującego podatnikowi zgodnie z art. 29 ust. 3 tej ustawy.
Artykuł 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./, a więc do dnia 31 grudnia 1991 r., nie zawierał podstawy prawnej do wydania aktu ogólnego lub indywidualnego o zaliczeniu gruntów leśnych znajdujących się
Zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 1995 r. przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ ogrodzenia budowlane poza miejscami publicznymi - niezależnie od ich konstrukcji i użytego materiału budowlanego - nie wymagają uzyskania pozwolenia na budowę i w związku z tym nie podlegają nadzorowi organów budowlanych. Wydane w odniesieniu do takich ogrodzeń decyzje