Zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ ograniczenia co do czasu pracy lub korzystania z urządzeń technicznych oraz środków transportu i komunikacji, stwarzających uciążliwości dla środowiska w zakresie hałasu i wibracji, może wprowadzać rada gminy w drodze przepisu gminnego, przewidzianego w art. 40 ust. 1 ustawy

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przysługuje w sytuacji gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy, a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego.

Jeżeli przewoźnik nie ma możliwości przeciwdziałania naruszeniu zasad konwencji TIR, które jest następstwem działania innych osób, nie można uznać, że taki zbieg okoliczności czyni z przewoźnika importera, gdyż żaden przepis prawa celnego nie daje podstaw do wymierzenia mu cła. Wymiar cła wobec przewoźnika jest uzależniony od wykazania w postępowaniu administracyjnym, że przewoźnik w rzeczywistości

Odprawa pieniężna z tytułu rozwiązania umowy o pracę mająca swe źródło w stosunku pracy /art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych - Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie stanowi odszkodowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ przysługuje w sytuacji, gdy zostanie wykazana zależność pomiędzy decyzją rządu obcego państwa o udzieleniu pomocy a faktem nadesłania do Polski konkretnego towaru celnego. Ze względu jednak na wyjątkowość uprawnienia do zwolnienia od cła zależność ta powinna być bezpośrednia

Na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ organ nadzoru urbanistyczno-budowlanego nie może orzekać o nakazaniu rozbiórki części obiektu budowlanego - stanowiącego dobudowę do budynku - wybudowanej bez wymaganego pozwolenia na budowę, jeżeli budowa dobudówki podjęta została po uprzedniej częściowej rozbiórce budynku podstawowego i połączona z

Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce jest poręczycielem, w rozumieniu art. 8 Konwencji TIR /Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. - Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/. Przepisy Prawa celnego nie odnoszą się do poręczycieli należności celnych lecz do importerów, a w niektórych przypadkach

Okoliczność, że pojazd posiada nieuszkodzone zamknięcia celne zagranicznego urzędu celnego, nie ma znaczenia w sytuacji ujawnienia, iż przewoźnik naruszył przepisy Konwencji TIR przez dokonywanie przewozu towarów nie ujętych w manifeście towarowym karnetu TIR. W świetle art. 39 Konwencji TIR przez niedbalstwo należy rozumieć takie zachowanie, które nie jest "rozsądne i konieczne". Skoro przewoźnik

Przy ustalaniu okresu przebywania obywateli polskich na deportacji w ZSRR, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uwzględnić należy zasadniczo okres od chwili wysiedlenia osoby z miejsca jej zamieszkania lub pobytu do chwili powrotu do

Z przepisów art. 28 i art. 29 Kpa nie wynika, "by zdolność administracyjnoprawną mogła posiadać sama spółka cywilna, skoro nie jest ani osobą fizyczną, ani też nie posiada osobowości prawnej. W takiej sytuacji pisma i orzeczenia wydawane w postępowaniu administracyjnym winny być kierowane do osób fizycznych będących wspólnikami. Nie może być ich adresatem spółka cywilna. Skierowanie orzeczenia, w postępowaniu

Ani przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ani przepisy innych ustaw podatkowych, nie przewidują wydawania decyzji administracyjnej określającej wysokość strat poniesionych przez podatnika w jego działalności gospodarczej. Ustalenie rzeczywistej wysokości straty poniesionej przez skarżącego w 1993 r. jako elementu mającego znaczenie

1. Niezależnie od uprawnień innych organów określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 września 1992 r. w sprawie dotacji z budżetu państwa na finansowanie inwestycji tworzących nowe miejsca pracy w regionach zagrożonych wysokim bezrobociem /Dz.U. nr 76 poz. 378/, organy podatkowe posiadają własne uprawnienia do wydawania decyzji na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r.

Zwrot kosztów przejazdów sędziego w warunkach określonych w art. 75 par. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./, nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Ustawowe prawo zastawu służące Skarbowi Państwa na rzeczach ruchomych, których własność została przeniesiona na bank, ma moc obowiązującą do czasu zaspokojenia się wierzyciela z rzeczy objętych zastawem.

1. Warunkiem zgodności z prawem zarówno aktów normatywnych, jak i aktów administracyjnych oraz innego rodzaju czynności prawnych i faktycznych jest ich podjęcie przez właściwy organ gminy. Naruszenie właściwości organu gminy obwarowane jest sankcją nieważności. Z właściwości rady gminy do określenia zasad, wyrażenia zgody /art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wprowadził wprawdzie zasadę rozpoznawania przez sąd administracyjny skargi na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym lub zażaleniowym, jeżeli w tych postępowaniach stronie służyło zażalenie, jednakże nie zawiera żadnej normy prawnej, która uchylałaby przepis 40 par

Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym nie ma zastosowania w sprawach ze skargi na postanowienie organu administracji, właściwego do wznowienia postępowania, wydane w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji w trybie art. 152 par. 1 Kpa.

1. Celem postępowania prowadzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ jest stwierdzenie choroby zawodowej. Postępowanie w takiej sprawie nie może przeradzać się w spór o to, kto będzie zobowiązany do świadczeń z tytułu stwierdzonej choroby. 2. Przepis par. 10 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia nie stwarza

Wybudowanie na gruncie stanowiącym - w myśl planu zagospodarowania przestrzennego - użytek rolny wiaty przeznaczonej na przechowywanie maszyn i urządzeń służących wyłącznie do produkcji rolniczej nie naruszy postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albowiem grunt pozostanie użytkiem rolnym.

Stosownie do przepisu art. 26 w związku z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ ustalone przez radę gminy stawki czynszu najmu lokali, tworzących zasób mieszkaniowy gminy, mają również zastosowanie

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie uzależnia zwolnienia od cła przywożonego samochodu tak od posiadania prawa jazdy przez właściciela tegoż pojazdu /osoby przesiedlającej się/, jak i osobistego przez nią kierowania tym samochodem. Przepis ten także nie ustala okresu, przez który rzeczy służyły za granicą osobie przesiedlającej

Zważywszy, że w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ przewiduje obligatoryjne odroczenie zasadniczej służby wojskowej poborowego, który osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, okoliczność prowadzenia gospodarstwa rolnego winna być również wnikliwie i wszechstronnie rozważana przez organy wojskowe

Zużycie spirytusu na potrzeby laboratoryjne przez zakład produkcyjny, używający spirytusu jako surowca do wytwarzania towarów w granicach zatwierdzonych norm, nie może być oceniane jako nadmierny ubytek podlegający akcyzie na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Okresy wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ w żadnym punkcie nie są identyfikowane z pracą w indywidualnym gospodarstwie rolnym, ani własnym, ani rodziców. Oznacza to, iż okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym tak własnym, jak i rodziców nie można zaliczyć