Dla prawidłowego dokonania odprawy celnej, a w konsekwencji wymiaru należności celnych nie mogą mieć znaczenia ustalenia zawarte w kontrakcie podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, które powodowałyby naruszenie przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 74 poz. 312 ze zm./. To, że strony kontraktu uzależniają zapłatę należności wynikających z tego kontraktu

Termin zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest terminem prawa materialnego.

Odpowiedzialność za zaległości podatkowe na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie obejmuje płatnika podatków.

Ustawa z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ i ustawa z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych /Dz.U. 1991 nr 44 poz. 194 ze zm./ zawierają te same przesłanki do przekształcenia zarządu w prawo użytkowania wieczystego z tym, że ustawa z dnia 25 lipca 1985 r. nie wymaga decyzji deklaratoryjnej stwierdzającej

1. Nieprowadzenie ewidencji rachunkowej lub prowadzenie jej niezgodnie z obowiązującymi przepisami, tak że nie zapewnia to możliwości ustalenia wysokości podstawy opodatkowania i należnego podatku /art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie oznacza jeszcze a priori

Na podmiocie dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, a nie na organie celnym spoczywa obowiązek przygotowania i złożenia stosownego wniosku o wszczęcie postępowania celnego oraz dołączenie do niego wymaganych prawem dokumentów, które będą przedmiotem oceny przez organy celne.

Ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ dotyczy zwolnienia dochodów podmiotów z udziałem zagranicznym od opodatkowania i nie zawiera zwolnienia tych podmiotów od wypełniania wszystkich innych obowiązków ciążących na nich z mocy prawa podatkowego, a więc także od wypełniania obowiązków płatnika.

1. Szkolenie pilotów przy pomocy aparatury treningowej sprowadzonej z zagranicy na rzecz podmiotu, którego działalność polega na świadczeniu usług lotniczych stanowi o gospodarczym przeznaczeniu tej aparatury w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/. 2. W świetle art. 155 Kpa w związku z art. 14 ust. 1 pkt 36 - Prawa celnego nie jest

Skoro podatnik nie skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 7 ust. 1 umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./, to cały osiągnięty dochód z tytułu prowadzonej na terenie Niemiec działalności gospodarczej winien podlegać

Szkolenie pracowników zatrudnionych przez spółkę prowadzącą działalność gospodarczą nie może skutkować uznania, iż towar przy pomocy którego odbywa się to szkolenie jest wolny od cła z mocy art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/.

W świetle przepisów podatkowych nie miało znaczenia, w jaki sposób skarżąca weszła w posiadanie lokali, w których prowadziła działalność gospodarczą, a istotna była jedynie okoliczność, czy rzeczywiście ponosiła koszty związane z korzystaniem z tych lokali w celu prowadzenia działalności. Niezasadnie zakwestionowano zaliczenie przez nią w koszty opłat czynszowych tylko dlatego, że umowy najmu dwóch

1. Strony mogą dowolnie i na swobodnie przyjętych warunkach określać stosunki zobowiązaniowe te strony łączące, jednakże ocena ich zgodności z prawem podatkowym należy do organu. 2. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów. Ten cel musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Jeżeli podatnicy byli zobowiązani postanowieniami umowy do wpłacenia na poczet wkładu budowlanego do przedsiębiorstwa budowlanego /taki stan akceptowała również spółdzielnia mieszkaniowa/, to nie można mówić, iż w tym wypadku nastąpiła utrata statusu podatnika wnoszącego wkład budowlany do spółdzielni mieszkaniowej.

1. Przepis art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów rozdziału 3 tej ustawy, a zatem nie może być interpretowany rozszerzająco. 2. Przedsiębiorstwo, które w dniu 1 sierpnia 1988 r. było dzierżawcą nieruchomości, legitymowało się w tym dniu dokumentem o przekazaniu

1. Z usług apteki korzystają często osoby w podeszłym wieku, schorowane, mające ograniczoną sprawność ruchowo-fizyczną, usytuowanie więc izby ekspedycyjnej apteki na pierwszej kondygnacji budynku ma na celu zapewnienie pacjentom swobodnego dostępu do leków. 2. Izba ekspedycyjna - podobnie jak pozostałe pomieszczenia znajdujące się w przejściu podziemnym na poziomie 3,40 m poniżej poziomu ulicy nie

Zgodnie z par. 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 1993 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 59 poz. 272 ze zm./ obowiązek podatkowy od usług o charakterze budowlanym lub budowlano-montażowym powstaje z chwilą otrzymania zapłaty. Chodzi tu o wykonawcę usługi i konieczność uiszczenia przez niego

1. W przepisach nowego prawa budowlanego obowiązującego od 1 stycznia 1995 r. brak odpowiednika przepisu art. 39 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, który stanowił, że jeżeli względy społeczne lub gospodarcze przemawiają za celowością czasowego wykorzystania obiektu budowlanego, co do którego wydany został nakaz przymusowej rozbiórki na podstawie art

1. "Istotne" naruszenie prawa powodujące nieważność uchwał organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z przesłankami nieważności w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa. O nieistotnym naruszeniu prawa w odróżnieniu od naruszenia kwalifikowanego /istotnego/ można mówić tylko wówczas, gdy uchybienia w uchwale mają charakter

Zasada ochrony interesów osób trzecich, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/, nie stwarza podstawy do odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu inwestorowi, który na określonej nieruchomości zamierza podjąć taką samą działalność gospodarczą, jaką prowadzi na nieruchomości sąsiedniej właściciel

Przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu do rozpoznania w składzie trzech sędziów.

Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ mówi wprawdzie o "ustalaniu", lecz jedynie podstawy obliczenia podatku, co nie jest i nie może być uznane za przesądzające dla zasad powstawania samego zobowiązania podatkowego.

1. Brak jest podstaw prawnych do żądania wydania przez organ zaświadczenia potwierdzającego takie okoliczności, dla których stwierdzenia należałoby uruchomić specjalne /z punktu widzenia takiego żądania/ procedury lub tworzyć doraźny rejestr lub ewidencję. 2. Zaświadczenia, o których mowa w Kodeksie postępowania administracyjnego są jedynie dokumentami urzędowymi potwierdzającymi określone w nich fakty

Zwrócenie się strony do organu naczelnego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ zobowiązuje ten organ do wydania decyzji.