Orzeczenia
1. W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są podatnikami tego podatku. 2. W sytuacji nieprowadzenia ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 wymienionej ustawy decyzja organu podatkowego oparta na przepisach art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od
Brak jest podstaw prawnych do żądania odsetek od organów podatkowych za czas od dnia pobrania podatku VAT przez płatnika, do dnia zwrotu podatku w wyniku wydania decyzji przez organ podatkowy na mocy art. 7 ust. 1 pkt 4 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Jeżeli nawet podatnik poniesie określone wydatki w celu uzyskania przychodu, ale nie posiada takiego dokumentu, który zgodnie z par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ może stanowić podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, wydatek ten nie może być zarejestrowany
Dla prawidłowego dokonania odprawy celnej, a w konsekwencji wymiaru należności celnych nie mogą mieć znaczenia ustalenia zawarte w kontrakcie podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą, które powodowałyby naruszenie przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 74 poz. 312 ze zm./. To, że strony kontraktu uzależniają zapłatę należności wynikających z tego kontraktu
Termin zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest terminem prawa materialnego.
Odpowiedzialność za zaległości podatkowe na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie obejmuje płatnika podatków.
Szkolenie pracowników zatrudnionych przez spółkę prowadzącą działalność gospodarczą nie może skutkować uznania, iż towar przy pomocy którego odbywa się to szkolenie jest wolny od cła z mocy art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/.
W świetle przepisów podatkowych nie miało znaczenia, w jaki sposób skarżąca weszła w posiadanie lokali, w których prowadziła działalność gospodarczą, a istotna była jedynie okoliczność, czy rzeczywiście ponosiła koszty związane z korzystaniem z tych lokali w celu prowadzenia działalności. Niezasadnie zakwestionowano zaliczenie przez nią w koszty opłat czynszowych tylko dlatego, że umowy najmu dwóch
Na podmiocie dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, a nie na organie celnym spoczywa obowiązek przygotowania i złożenia stosownego wniosku o wszczęcie postępowania celnego oraz dołączenie do niego wymaganych prawem dokumentów, które będą przedmiotem oceny przez organy celne.
1. Szkolenie pilotów przy pomocy aparatury treningowej sprowadzonej z zagranicy na rzecz podmiotu, którego działalność polega na świadczeniu usług lotniczych stanowi o gospodarczym przeznaczeniu tej aparatury w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/. 2. W świetle art. 155 Kpa w związku z art. 14 ust. 1 pkt 36 - Prawa celnego nie jest
Ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ dotyczy zwolnienia dochodów podmiotów z udziałem zagranicznym od opodatkowania i nie zawiera zwolnienia tych podmiotów od wypełniania wszystkich innych obowiązków ciążących na nich z mocy prawa podatkowego, a więc także od wypełniania obowiązków płatnika.
1. Nieprowadzenie ewidencji rachunkowej lub prowadzenie jej niezgodnie z obowiązującymi przepisami, tak że nie zapewnia to możliwości ustalenia wysokości podstawy opodatkowania i należnego podatku /art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie oznacza jeszcze a priori
Jeżeli podatnicy byli zobowiązani postanowieniami umowy do wpłacenia na poczet wkładu budowlanego do przedsiębiorstwa budowlanego /taki stan akceptowała również spółdzielnia mieszkaniowa/, to nie można mówić, iż w tym wypadku nastąpiła utrata statusu podatnika wnoszącego wkład budowlany do spółdzielni mieszkaniowej.
1. Strony mogą dowolnie i na swobodnie przyjętych warunkach określać stosunki zobowiązaniowe te strony łączące, jednakże ocena ich zgodności z prawem podatkowym należy do organu. 2. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów. Ten cel musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.
1. "Istotne" naruszenie prawa powodujące nieważność uchwał organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z przesłankami nieważności w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa. O nieistotnym naruszeniu prawa w odróżnieniu od naruszenia kwalifikowanego /istotnego/ można mówić tylko wówczas, gdy uchybienia w uchwale mają charakter
1. W przepisach nowego prawa budowlanego obowiązującego od 1 stycznia 1995 r. brak odpowiednika przepisu art. 39 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, który stanowił, że jeżeli względy społeczne lub gospodarcze przemawiają za celowością czasowego wykorzystania obiektu budowlanego, co do którego wydany został nakaz przymusowej rozbiórki na podstawie art
Zgodnie z par. 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 1993 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 59 poz. 272 ze zm./ obowiązek podatkowy od usług o charakterze budowlanym lub budowlano-montażowym powstaje z chwilą otrzymania zapłaty. Chodzi tu o wykonawcę usługi i konieczność uiszczenia przez niego
Przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu do rozpoznania w składzie trzech sędziów.
1. Brak jest podstaw prawnych do żądania wydania przez organ zaświadczenia potwierdzającego takie okoliczności, dla których stwierdzenia należałoby uruchomić specjalne /z punktu widzenia takiego żądania/ procedury lub tworzyć doraźny rejestr lub ewidencję. 2. Zaświadczenia, o których mowa w Kodeksie postępowania administracyjnego są jedynie dokumentami urzędowymi potwierdzającymi określone w nich fakty
Zwrócenie się strony do organu naczelnego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ zobowiązuje ten organ do wydania decyzji.
Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ mówi wprawdzie o "ustalaniu", lecz jedynie podstawy obliczenia podatku, co nie jest i nie może być uznane za przesądzające dla zasad powstawania samego zobowiązania podatkowego.
W postępowaniu podatkowym także stosuje się zasadę, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wyprowadza określone skutki prawne. Zatem podatnik, który odlicza od dochodu darowizny - obniżając w ten sposób podstawę opodatkowania - winien liczyć się z koniecznością wykazania, kiedy, komu, jaką kwotę i na jaki cel podarował. Ze zmiany art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991
Ryzyko wyboru banku dla rozliczeń podatków obciąża podatnika. Do zapłaty podatku nie wystarczy przekazanie przez dłużnika środków pieniężnych pośrednikowi /bankowi/, lecz również konieczne jest otrzymanie tych środków przez wierzyciela.