1. Niezastosowanie się wymagań, przewidzianych przepisami par. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1993 r. w sprawie szczegółowych wymagań kwalifikacyjnych w zakresie podstawowych zagadnień higieny dla osób zatrudnionych przy produkcji, przechowywaniu i obrocie środkami spożywczymi /Dz.U. nr 129 poz. 608/ uzasadnia "interwencję" decyzyjną właściwego organu inspekcji

1. Przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506 ze zm./ nie zawierają podstawy do nałożenia na osobę pobierająca bezzwrotne zasiłki okresowe obowiązku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń. 2. Instytucja zwrotu świadczeń, przewidziana w art. 34 cytowanej ustawy dotyczy obowiązku zwrotu wydatków za świadczenia zwrotne, przy czym realizowana jest w innych, niedecyzyjnych

Udzielenie rekomendacji, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, następuje w ramach funkcji administracji publicznej zleconych właściwym stowarzyszeniom; rekomendacja jest przejawem współuczestnictwa w wydawaniu decyzji /art. 106 par. 1 Kpa/, a więc

Przepisy art. 4, art. 27 ust. 1, art. 28 a także art. 43 ust. 2a i art. 45 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/ nie stanowią podstawy prawnej do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku stałego. Art. 43 ust. 2a nie ma również zastosowania w tej sprawie, gdyż - zezwalając zmienić na niekorzyść strony wcześniej wydaną decyzję /np. ograniczyć wysokość świadczenia

Zakwestionowanie - z punktu widzenia przepisów o rachunkowości - księgowania zakupionych surowców bezpośrednio w "koszty" nie może oznaczać, iż z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego wydatki te nie mogą być traktowane jako koszty rzeczywiście poniesione.

Przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma charakter wyjątkowy, zasadą jest bowiem płacenie podatków w terminie przewidzianym prawem. Jedynie szczególne okoliczności mogą spowodować odstępstwo od tej zasady. Niepowodzenia finansowe w działalności gospodarczej nie mogą skutkować po stronie organów podatkowych obowiązku

Ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie tylko nie była znana instytucja przedawnienia roszczeń o przyznanie prawa do zasiłku, ale i nie był znany wymóg składnia w tym przedmiocie przez bezrobotnego wniosku. Zarejestrowany bezrobotny nabywał lub tracił prawo do zasiłku z chwilą zaistnienia okoliczności faktycznych uzasadniających zgodnie

Przy ustalaniu podstaw opodatkowania w drodze szacunku sposób dokonywania tego przez organ podatkowy pozostawiony jest jego uznaniu, jednakże szacowania tej podstawy winno być oparte na w miarę realnych założeniach i dokonane przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego wstępuje we wszystkie jego prawa i obowiązki, a więc jest również stroną w postępowaniu o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej podatek od towarów i usług.

Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości /art. 53 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ może być wydana, gdy określone cele inwestycyjne, dla wykonania których nieruchomość jest niezbędna, nie zostały zrealizowane. Jeżeli określony cel inwestycyjny został już zrealizowany, brak ustawowych przesłanek wywłaszczenia /art.

Nie jest istotne, w jaki sposób czynnik szkodliwy przedostał się do miejsca wykonywanych robót. W szczególności nie ma istotnego znaczenia czy "gaz duszący fizycznie" przeniknął do miejsca robót spawalniczych w wyniku procesów zachodzących w sąsiednim basenie neutralizatora, czy wytworzył się w następstwie braku powietrza i nagromadzenia się dwutlenku węgla, wskutek spawania. Istotne jest, że zatrucie

Wydana bez podstawy prawnej decyzja o uwłaszczeniu państwowej osoby prawnej nieruchomością będącą własnością osoby fizycznej wywołała nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 par. 2 Kpa, gdyż poprzedni stan prawny nie może być już przywrócony.

Nie można mówić o oszacowaniu sprzedaży w rozumieniu art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jeżeli w miesiącu sprzedaż /towaru, usługi/ ogranicza się do jednej transakcji, a organ podatkowy przyjmuje za podatnikiem jej wartość jako podstawę opodatkowania.

Jednostka organizacyjna służby zdrowia ustawowo zobowiązana do przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego służącego rozpoznaniu choroby zawodowej nie może się od tego obowiązku uchylić, uznając przeprowadzenie takiego badania za niecelowe.

Ani z ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ani z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 315 ze zm./ nie wynika obowiązek solidarnego zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania w przypadku orzeczenia o zwrocie nieruchomości

1. W sprawie dotyczącej ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadku /które powstaje z datą doręczenia decyzji/ kwestia ewentualnego zaniechania ustalenia zobowiązania może być rozważana tylko przy rozpatrywaniu istoty przedmiotu sprawy. W sprawie tego rodzaju dochodzi bowiem do tego, że albo organ podatkowy rezygnuje z ustalenia podatku, albo dokonuje jego wymiaru. Uwzględnienie wniosku

Ojciec skarżącej prowadził w sprzedawanych skarżącej obiektach działalność piekarniczą i tę samą działalność i pod tą samą firmą kontynuowała następnie skarżąca po nabyciu najistotniejszych składników majątkowych. Co więcej produkcja była przez cały czas prowadzona, przy zatrudnieniu tych samych pracowników i na tych samych maszynach i urządzeniach, które wprawdzie sama skarżąca nabyła na własność

Właściciele wywłaszczonej nieruchomości, którym przysługuje lokal zamienny mają prawo wyboru lokalu lub zdecydowania, że uzyskają lokal we własnym zakresie, ich wola musi być jednak wyrażona w sposób jednoznaczny a nie dorozumiany i w termie, który nie powodowałby znacznego przedłużenia postępowania.

Niezłożenie deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego /art. 10 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

1. Artykuł 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie zawiera regulacji w przedmiocie jawnego bądź tajnego głosowania; określa jedynie w ust. 2 sposób liczenia głosu przewodniczącego organu gminy, uczestniczącego w głosowaniu jawnym. 2. Wyszczególnienie spraw, których swoisty charakter przemawia za większą przydatnością głosowania tajnego, powinno

Zwolnienie uchwałą rady gminy wszystkich mieszkańców danej gminy posiadających psy od podatku od posiadania psów jest sprzeczne z art. 13 i art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Przepis zawarty w pkt 5 par. 1 art. 145 Kpa nie może stanowić podstawy prawnej dla działań organu administracji publicznej mających na celu konwalidowanie wadliwości prowadzonego wcześniej postępowania administracyjnego, zakończonego ostateczną decyzją.

Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku. Brak jest normatywnej definicji pojęcia "warunków rażąco korzystnych". Jednakże nic nie uzasadnia odniesienia tego pojęcia do postanowień ustawy o cenach.

1. Skoro z treści umów łączących strony wynika, że wartość dokonanej przez abonenta wpłaty stanowi jego wkład w realizację zadania inwestycyjnego, które po wybudowaniu będzie stanowiło mienie spółki, ale jednocześnie będzie również służyło abonentowi linii telekomunikacyjnej, brak jest podstaw do traktowania takiej wpłaty jako zaliczki na poczet cen przyszłych usług telekomunikacyjnych świadczonych