1. Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, w zakresie różnic kursowych, które mogą mieć wpływ na wysokość przychodu lub kosztów jednoznacznie nawiązują do przychodów faktycznie uzyskanych i faktycznie poniesionych kosztów. 2. Przepisy art. 12 ust. 2a i ust. 3 oraz art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym

1. Obowiązek podatkowy płatnika z tytułu odpowiedzialności za podatek, do którego obliczenia, pobrania i odprowadzenia jest zobowiązany, odnośnie przychodów z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ powstaje wraz z przychodem i jego wypłatą, czyli wypłatą określonych

Przepis art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ odnosi się do podmiotów będących producentami towarów, a nie świadczących usługi.

W rozumieniu przepisów art. 2 i art. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości może być lokal, jako część składowa budynku stanowiącego własność Skarbu Państwa lub gminy, a podmiotem obowiązku podatkowego - najemca, jako posiadacz zależny lokalu, jeżeli posiadanie to wynika z umowy zawartej

Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia, jeśli zgodnie z zawartą umową obowiązana jest ponosić koszty ubezpieczenia otrzymanego majątku, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych oraz wszelkie koszty związane z prowadzeniem działalności przy użyciu objętych używaniem części majątku likwidowanego przedsiębiorstwa.

Odsetki za zwłokę, pobierane na podstawie art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie są należnościami celnymi w rozumieniu art. 2 pkt 15 wyżej wymienionej ustawy. Do odsetek jako samoistnej należności nie może być zastosowany przepis art. 87 Prawa celnego dotyczący umorzenia należności celnych. Umorzenie odsetek jest możliwe jedynie w przypadku

W okresie wstrzymania wykonania decyzji na podstawie art. 135 lub art. 201 par. 1 albo par. 2 Kpa, jak również w razie wstrzymania wykonania decyzji z mocy prawa /art. 200 par. 6 Kpa/, zobowiązanie nie jest wymagalne i dłużnik nie pozostaje w tym okresie w zwłoce z jego zapłatą.

Organ administracji nie może odmówić stwierdzenia konieczności prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żołnierza na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ wyłącznie z powodu pozostawania żołnierza w stosunku pracy przed powołaniem do odbycia zasadniczej służby wojskowej, jeżeli po powołaniu

Uzależnienie wydania pozwolenia na budowę od wykazania się przez inwestora prawem do dysponowania nieruchomością /art. 28 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w przypadku obiektu budowlanego, który ma zostać trwale powiązany z budynkiem stanowiącym współwłasność i stanowić jego funkcjonalną część nie może polegać wyłącznie na wykazaniu prawa do dysponowania

Przez usługi w zakresie administracji państwowej i samorządu terytorialnego, podlegające ustawowemu zwolnieniu zgodnie z przepisami /załącznik nr 2 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należy rozumieć różnego rodzaju czynności, wykonywane głównie przez uprawnione organy administracji publicznej /rządowej i samorządowej

1. Art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie kwalifikuje rodzaju i mocy związku budynku z działalnością gospodarczą podatnika. Teza o objęciu jego hipotezą pośredniego tylko związku jest więc uprawniona i nie stanowi nadinterpretacji ustawy bądź wykładni nie mającej odniesienia do literalnego tekstu prawa. 2. Brzmienie art

O rzetelności księgi decyduje wyłącznie obiektywna zgodność jej zapisów ze stanem rzeczywistym i nie jest tu konieczne badanie bądź wykazywanie umyślnego działania podatnika w celu zaniżenia obrotu a w konsekwencji podatku. Nie ma podstaw, w świetle normatywnej definicji rzetelności księgi zawartej w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1988 r. w sprawie prowadzenia podatkowej

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1992 r. w sprawie szczególnych zasad i trybu postępowania dotyczących pozbawienia uprawnień kombatanckich oraz zasad przeprowadzania weryfikacji tych uprawnień /Dz.U. nr 16 poz. 63/ zobowiązuje organ orzekający do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w przypadkach określonych w art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach

W świetle art. 28 Kpa obydwu stronom czynności cywilnoprawnej przysługują prawa strony w postępowaniu o ustalenie wysokości opłaty skarbowej. Do organu podatkowego należeć będzie natomiast wybór strony, od której dochodzić będzie wyrównania zobowiązania.

Skoro odwołanie skarżącego zostało załatwione decyzją organu II instancji doręczoną skarżącemu, to stosownie do art. 110 Kpa organ ten jest nią związany, nie może więc wydawać wkrótce później decyzji innej treści, rozstrzygającej to samo odwołanie od tej samej decyzji organu I instancji. Oznacza to zgodnie z dyspozycją art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa, iż zaskarżona decyzja organu II instancji wydana później

Celami służącymi ochronie środowiska w gminie, o których mowa w art. 88 pkt 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/, nie są zadania w zakresie profilaktyki zdrowotnej dzieci na obszarach szczególnej ochrony środowiska w rozumieniu art. 88a pkt 5 tej ustawy.

1. Zameldowanie będąc przede wszystkim obowiązkiem obywatela, posiada funkcję rejestracyjną jego stałego pobytu, zaś organ ewidencyjny działając w oparciu o art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, ustala samodzielnie również charakter uprawnień obywatela do przebywania w lokalu w ramach swoich kompetencji, nie wchodząc

1. Sołtys wykonuje swoje zadania społecznie. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie przewiduje żadnej rekompensaty finansowej ani możliwości uregulowania tego problemu przez radę gminy. Do sołtysów nie mają również zastosowania postanowienia art. 25 ust. 4 i 5 ustawy o samorządzie terytorialnym dotyczące uprawnień radnych i członków komisji spoza

W pojęciu "mienie przesiedleńcze" zawartym w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie mieszczą się towary nabyte w drodze dziedziczenia.

Zużytą przy produkcji, wyrobie będzie bowiem taka ilość surowca, materiału, półfabrykatu, która jest według procesu technologicznego, normy, niezbędna do wytworzenia określonego towaru. W tej ilości mieszczą się również odpady, których przy produkcji nie można uniknąć i które nie nadają się na cele wytwórcze. Za zużytą przy wyrobie towaru wywiezionego z kraju uznać zatem trzeba ilość importowanego

Przepis art. 9 ustawy z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy /Dz.U. nr 123 poz. 551/ nie określa, że importerem i eksporterem musi być ten sam podmiot. W omawianym przepisie nie użyto pojęcia "importer", zaś możliwość zwiększenia podatku naliczonego uzależniono od posiadania przez eksportera dokumentu odprawy celnej i dowodu wpłaty podatku

Po zakończeniu roku podatkowego, /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.

Jeżeli wywłaszczona nieruchomość była przedmiotem współwłasności, wniosek o jej zwrot /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ musi pochodzić od wszystkich współwłaścicieli, chyba że niektórzy z nich wyraźnie oświadczą, iż rezygnują z uprawnienia do żądania zwrotu nieruchomości.

Zawarcie umowy o oddanie określonej nieruchomości w użytkowanie wieczyste po wydaniu ostatecznej decyzji odmawiającej zwrotu tej nieruchomości w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przesądza samo przez się o oddaleniu skargi na tę decyzję.