1. Zgodnie z art. 7 i art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, wyłączenie gruntów rolnych z produkcji - w rozumieniu zaniechania ich dotychczasowego wykorzystania - było dopuszczalne po przeznaczeniu ich w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze i po uzyskaniu decyzji określającej warunki wyłączenia. Dopiero

1. Mieszkańcy gminy w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. nr 110 poz. 473/ w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ mogą wystąpić do rady gminy z inicjatywą przeprowadzenia referendum gminnego, w sprawie podziału gminy przez utworzenie dwóch nowych gmin. 2. Podstawą skargi

Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/ i związanej z nią ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/ rozszerzające od dnia 27 maja 1990 r. kognicję Naczelnego Sądu Administracyjnego na sprawy samorządu terytorialnego, w szczególności przez powierzenie rozpatrywania skarg na uchwały organów

Zgodnie z art. 21 ust. 6 w związku z art. 49 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zwrot różnicy podatku następował w ciągu 30 dni od dnia złożenia rozliczenia podatnika. Rozliczenie przez podatnika następuje w formie deklaracji podatkowej. Skarżący złożyli deklarację 5 stycznia 1994 r. i od tego terminu należało

1. Naczelny Sąd Administracyjny w zasadzie nie kontroluje aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną zaskarżonych decyzji, jednakże w toku badania legalności tychże decyzji może dokonywać pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych niższego stopnia niż ustawa i w razie stwierdzenia sprzeczności z ustawą pominąć je w swoim rozstrzygnięciu. 2. Wsteczne działanie prawa podwyższającego stawki

1. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r.- Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/ państwowe jednostki budżetowe pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane dochody odprowadzają do budżetu. Nie ustalają więc zysku ani straty. Tym samym nie można przyjąć, iż działają one w celach zarobkowych. Nie prowadzą one działalności na własny rachunek. Działalność ta jest prowadzona

Utworzone przedsiębiorstwa powstałe w wyniku podziału odpowiadają solidarnie za zobowiązania powstałe przed podziałem, ponosząc wspólnie odpowiedzialność z tytułu nie zapłaconego cła.

Wartość transakcyjną towarów znajdujących się w składzie celnym, ustala się według stanu towaru i wartości celnej w dniu jego zgłoszenia do odprawy celnej, czyli wprowadzenia do składu celnego.

1. Ustawa z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych /Dz.U. nr 28 poz. 169 ze zm./ ustalenia co do charakteru prawnego nieruchomości odnosiła generalnie do stanu przed dniem jej wejścia w życie, a w myśl art. 8 ust. 5 tej ustawy ustalenia te powinny być dokonane w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy. Z zasady demokratycznego państwa prawa wynika, że niewykonanie w terminie

1. Brak odwołania od decyzji uzupełniającej wymiar podatku nie powoduje niemożności /bądź zbędności/ rozpoznania odwołania od decyzji pierwotnej /art. 174 Kpa/. 2. Działanie w trybie art. 174 Kpa nie stanowi załatwienia odwołania; przepis ten jest tylko szczególną podstawą do uzupełnienia decyzji I instancji na niekorzyść podatnika. 3. Niedopuszczalne jest wydanie przez organ pierwszej instancji w

1. Podmiotowi nie będącemu stroną odwołanie nie służy, a jeżeli je wniesie, jest ono niedopuszczalne. W takiej sytuacji organ odwoławczy obowiązany jest wydać przewidziane w art. 134 Kpa ostateczne postanowienie, w którym stwierdzi niedopuszczalność odwołania. 2. Przewidziana w art. 138 par. 1 pkt 3 w związku z art. 105 par. 1 Kpa bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczy sytuacji, gdy odwołanie

1. Osoba fizyczna i spółka cywilna są odrębnymi podmiotami gospodarczymi. 2. Wystąpienie ze spółki wspólnika powoduje, że ten podmiot gospodarczy przestał istnieć, a tym samym zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powołania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej do sądu decyzji - organem odwoławczym w sprawach wymiaru podatków obrotowego i dochodowego lub tylko dochodowego

1. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego było otrzymanie przez podatnika prawidłowej faktury stwierdzającej dokonanie operacji gospodarczej zgodnie z rzeczywistym jej przebiegiem oraz zawierającej dane określone w par. 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. 2. Nie jest rzeczą organów podatkowych

1. Istota prawna Państwowego Funduszu Ziemi oraz istota prawna Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa nie są tożsame. 2. Osoby fizyczne dzierżawiące grunty przejęte przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa z innych źródeł niż Państwowy Fundusz Ziemi, a w szczególności przejmujące w trwałe zagospodarowanie grunty rolne zlikwidowanych po dniu 31 grudnia 1991 r. państwowych przedsiębiorstw gospodarki

Nie zapłacone zobowiązanie z tytułu opłat dodatkowych za korzystanie z mienia Skarbu Państwa /par. 6 ust. 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 34 poz. 334 ze zm./ przechodzą na następne lata podatkowe. Nie dotyczą więc one już roku, w którym należność powstała, lecz roku, na który na mocy cytowanego

Raport policjanta zawierający prośbę wyłącznie o natychmiastowe zwolnienie ze służby w Policji stanowi podstawę z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ tylko do niezwłocznego zwolnienia ze służby lub w krótkim terminie niezbędnym do przygotowania i doręczenia decyzji.

Stosownie do art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, udzielenie koncesji, m.in. na hurtowy obrót napojami alkoholowymi, organ koncesyjny może uzależnić od uregulowania z wynikających z handlu alkoholem należności wobec państwa i dostawców.

Nie zakwalifikowanie na stanowisko kuratora zawodowego w Sądzie Rejonowym nie jest decyzją administracyjną ani postanowieniem, wymienionym w art. 196 par. 3 Kpa.

1. Do wydania przez zarząd gminy opinii, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, stosuje się przepisy art. 106 Kpa. 2. Opinia zarządu gminy, o jakiej mowa wyżej, jest jednym z elementów materiału dowodowego sprawy o wydanie przez wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/ zezwolenia

Niewpłacenie podatku lub niezłożenie oświadczenia w terminie określonym w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ powoduje, że podatek ten staje się zaległością podatkową /por. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Zatem poczynając od 15 dnia od dokonania

Stwierdzenie nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę /art. 119 par. 1 Kpa/, a tym samym statuującego ją w randze decyzji administracyjnej, może nastąpić wyłącznie w formie przewidzianej dla stwierdzenia nieważności decyzji, to jest określonej w art. 158 par. 1 Kpa.

Z użytego przez ustawodawcę w art. 138 par. 1 Kpa sformułowania "w tym zakresie" wynika oczywiste ograniczenie dla organu odwoławczego, zasadzające się na tym, że organ odwoławczy nie może orzekać w zakresie innym niż to uczynił przed nim organ pierwszoinstancyjny.