Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/ także w wypadku, gdy uchwały zachowały po dniu 27 maja 1990

Artykuł 39 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ nie stanowi podstawy odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego osobie prowadzącej działalność gospodarczą zarejestrowaną w zajmowanym lokalu mieszkalnym /siedziba firmy/, jeżeli z istoty i charakteru tej działalności wynika, iż jest ona prowadzona poza siedzibą firmy.

1. Przez pojęcie "faktyczne wydatki ponoszone na ten lokal", użyte przez ustawodawcę w art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, należy rozumieć wydatki określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1994 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych /Dz.U. nr 119 poz. 570/, przypadające na członka spółdzielni

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/, także wówczas, gdy uchwały te zachowały moc obowiązującą po

Działania właściciela zmierzające do usunięcia z lokalu i do niego nie dopuszczenia, jako czynności nielegalne nie mogą wywołać w sferze stosunku najmu żadnych skutków prawnych, a opuszczenie lokalu w wyniku takich działań nie jest dobrowolne i nie może świadczyć o wyzbyciu się uprawnień.

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Zgodność działania z prawem nie może być ograniczona do formalnego powołania przepisu w decyzji, bądź w innym akcie administracyjnym. Realizując tę zasadę organ ma obowiązek ustalić treść obowiązującej normy prawnej, wyrazić stan faktyczny w języku normy i dopiero po "podciągnięciu" stanu faktycznego "pod" treść normy

Umowa rachunku bankowego zawarta pomiędzy podmiotem gospodarczym, będącym płatnikiem i bankiem wiąże strony tej umowy. Tym samym jej niewykonanie rodzi skutki jedynie między stronami umowy, a nie między bankiem a urzędem skarbowym.

W świetle art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie można uznać za "wypadek gospodarczo lub społecznie uzasadniony" okoliczności, że strona skarżąca jest jednostką budżetową.

1. Faktura wystawiona przez podatnika nigdy nie ubiegającego się o nadanie mu numeru identyfikacyjnego i w której wystawca zamieścił jako numer identyfikacyjny zmyślony, a więc nie zmierzający w żadnym stopniu do zidentyfikowania podmiotu gospodarczego, jest fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz

Posiadanie, mające swe źródło w protokolarnym przekazaniu gruntów pomiędzy przedsiębiorstwami, może być uważane - w świetle par. 4 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu /Dz.U. nr 23 poz. 97/ - za podstawę do stwierdzenia zarządu, lecz

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia wydania decyzji o podziale nieruchomości od zajęcia stanowiska przez inny organ. Ustaleń co do zgodności projektowanego podziału nieruchomości z planem zagospodarowania przestrzennego winien dokonywać organ wydający decyzję.

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nie zawiera uregulowania umożliwiającego przekazanie praw podatkowych między podatnikami tego podatku.

1. Osnowa decyzji musi być tak sformułowana, aby z niej wyraźnie wynikało jakie obowiązki za jaki okres, w jakiej wysokości i walucie zostały na stronę nałożone. 2. Celem każdego postępowania dowodowego jest dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy podatkowej, aby jej załatwienie opierało się na udowodnionych faktach i aby do tych faktów zostały zastosowane właściwe normy prawne. 3. Zgodnie z

Treść par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 79 poz. 400/ wskazuje, że rozporządzenie to ustanowiło system corocznych opłat za odpady składowane w danym roku kalendarzowym. Koncepcja "bilansowania" odpadów nie znajduje oparcia w obowiązującym prawie.

1. Wycofanie z obrotu /art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym - Dz.U. nr 105 poz. 452/ zestawów ziołowych jest rozstrzygnięciem sprawy co do istoty w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa. Jest to decyzja administracyjna podlegająca kontroli sądu administracyjnego. 2. Wpis leku do Rejestru Środków

1. Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu jedynie na ograniczenie wysokości zwrotu różnicy podatku VAT na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, a nie obniżenie jej za następne okresy obliczeniowe. 2. Decyzja o ograniczeniu kwoty zwrotu różnicy podatku VAT wydana na podstawie

Użytkowanie nieruchomości jest prawem niezbywalnym i nie może przejść na nowy podmiot gospodarczy w drodze czynności prawnej. Spółka, jaka powstała "w ramach spółdzielni" może ubiegać się o prawo do nieruchomości jedynie na ogólnych zasadach określonych w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Wydana na podstawie art. 101 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ decyzja szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego o odmowie odstąpienia od powołania żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe w terminie ściśle określonym nie może obejmować również ewentualnego innego terminu tych ćwiczeń w razie ich przesunięcia

Przepis art. 38 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ stanowi m.in., iż w art. 21 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ skreśla się ust. 1 - 6 i ust. 10. Zmiana ta jest równa zniesieniu administracyjnoprawnego trybu rozstrzygania o przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie domu, a w

Przepis art. 14 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej /Dz.U. nr 79 poz. 363/ nie obejmują nieruchomości, które przed datą wejścia w życie tej ustawy zostały przekazane w zarząd państwowym jednostkom organizacyjnym.