1. O przekroczeniu granic prawa do oceny dowodów można by mówić wtedy, gdyby organ administracji pozostawił poza swoimi rozważaniami argumenty podnoszone przez stronę i pominął istotne dla sprawy materiały dowodowe lub dokonał ich oceny wbrew zasadom logiki lub doświadczenia życiowego. 2. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1993 r. III AZP 36/92 /OSN 1993 nr 11 poz. 186/ "podatek od spadków

Z treści art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ wynika, że by pomoce naukowe i aparatura badawczo-pomiarowa służąca wyłącznie do celów dydaktycznych korzystały ze zwolnienia od cła wystarczy by były one przywożone dla szkół, instytucji i placówek naukowych oraz jednostek badawczo-rozwojowych na ich zlecenie przez inny podmiot obrotu towarowego

Kontynuacja działalności w zakresie budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej - przejęta przez nowo powstałą jednostkę - nie jest "podjęciem działalności" o której mowa w par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./.

Z treści art. 14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ wynika, że to związany z zatrudnieniem pobyt za granicą ma trwać co najmniej 6 miesięcy, nie zaś samo zatrudnienie.

Skoro ustawodawca dopiero w 1993 r. i za ten rok ograniczył zakres ulg podatkowych poprzez dokonanie na końcu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zastrzeżenia, iżby budynek /lokal/ był zajmowany na podstawie tytułu prawnego /np. własność, najem, użyczenie/, to brak było podstaw do przyjęcia istnienia tego

Zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa podatkowego są odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej /powszechności i równości opodatkowania/; ich stosowanie nie może być wynikiem wykładni rozszerzającej systemowej czy celowościowej.

Uznanie konieczności osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żołnierza na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ jest możliwe również wtedy gdy tylko jeden z wstępnych żołnierza pobiera emeryturę lub rentę inwalidzką z powodu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygujący wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Wprawdzie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie nakładają na organy administracji obowiązku pouczenia strony o możliwości złożenia prośby o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, złożonego po upływie ustawowego terminu, to jednak w szczególnych wypadkach ze względu na przedmiot postępowania lub cechy strony, organy te - stosownie do zasady zawartej w art. 9 Kpa powinny o tej możliwości

1. Ani przepisy art. 32 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/, określające okoliczności, w których może być przyznany zasiłek celowy, ani też inne przepisy dotyczące udzielania pomocy ze środków opieki społecznej nie określają wysokości zasiłku celowego i nie podają kryteriów ustalania tej wysokości. 2. Wyznacznikami ustalania wysokości zasiłku celowego są

1. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych, w tym i w postępowaniu podatkowym /art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - prawo geodezyjne i kartograficzne - Dz.U. nr 30 poz. 163/. Jeżeli skarżący kwestionuje zawarte tam dane, winien najpierw wystąpić o ich korektę, w trybie określonym w powołanym akcie prawnym. Następnie

Jeżeli organ gminy jest uczestnikiem procesu decyzyjnego, jako organ od stanowiska którego zależy treść decyzji /art. 106 Kpa/, to nie przysługują mu w tej sprawie uprawnienia strony w rozumieniu art. 28 Kpa.

Dla potwierdzenia nabycia z mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa /z wyjątkiem gruntów Państwowego Funduszu Ziemi/ lub własność gminy muszą być spełnione kumulatywnie następujące przesłanki: - grunt ten w drodze decyzji

1. Uprawnienia nadzorcze wojewody mogą dotyczyć tylko działalności komunalnej sejmiku z wyłączeniem jednakże spraw budżetowych, które należą do kompetencji właściwej Regionalnej Izby Obrachunkowej /art. 99 ust. 1 i art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Granice nadzoru Regionalnej Izby Obrachunkowej wyznaczają art. 11 i art. 12 ustawy z dnia

Zyski wypłacane osobom fizycznym od kapitałów powierzonych do zainwestowania spółce akcyjnej, która bez wymaganej zgody Prezesa Narodowego Banku Polskiego wykonywała czynności określone w art. 11 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359/ jako czynności bankowe, nie stanowią odsetek od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych, o

Do wykonywania zawodu nauczyciela m.in. w średnich szkołach zawodowych oprócz dyplomu ukończenia studiów magisterskich na kierunku /specjalności/ zgodnym /lub zbliżonym/ z nauczanym przedmiotem lub rodzajem zajęć niezbędne jest posiadanie przygotowania pedagogicznego.

W myśl art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 6 grudnia 1946 r. o przekazywaniu przez Państwo mienia nierolnego na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska /Dz.U. nr 71 poz. 389/ osoba, która została wprowadzona przez władze państwowe lub samorządowe w posiadanie mienia poniemieckiego miała pierwszeństwo do nabycia lub wydzierżawienia tego mienia, a nie nabywała automatycznie własności.

W razie skorzystania przez stronę z wniosku do naczelnego organu administracji o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ decyzja tego organu traci charakter ostatecznego rozstrzygnięcia i dopiero nowa decyzja tego organu może być zaskarżona do sądu, a skarga spełnia wówczas przewidziany w art. 198 Kpa warunek wyczerpania toku instancji.

Dla zastosowania art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ bez znaczenia są przyczyny niewykorzystania nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu; wystarczającą przesłanką jest stwierdzenie sytuacji faktycznej, która wskazuje na niezrealizowanie celu określonego w decyzji o wywłaszczeniu w dniu

Z treści przepisów art. 2 ust. 1 oraz art. 2a ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 7 października 1992 r. /Dz.U. nr 91 poz. 455/ ani też z treści przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami

1. Zawarte w par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33/ unormowanie dotyczące usuwania drzew z pasa drogowego zarządzanego przez zarząd dróg wymaga, by usuwanie drzew z takiego pasa następowało w oparciu o plan wyrębu po odpowiednich uzgodnieniach. 2. Zezwolenie, o którym mowa w art

1. Zasady określone w przepisach art. 61 par. 4 i art. 28 Kpa obowiązują również w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji, o którym mowa w art. 157 Kpa. 2. Stroną postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nie tylko strona postępowania zwykłego zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczyć mogą skutki stwierdzenia

Zewnętrznym przejawem woli zaprzestania działalności gospodarczej jest wniosek o jej wykreślenie z ewidencji.

Fakt, że wywłaszczona nieruchomość została podzielona na działki letniskowe, które zostały oddane nieodpłatnie w wieczyste użytkowanie osobom fizycznym, nie wywołuje nieodwracalnych skutków prawnych, o których mowa w art. 156 par. 2 Kpa. Osób, którym oddano działki w wieczyste użytkowanie, nie chroni przepis art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece /Dz.U. nr 19 poz. 147