1. Nie można dokonywać wykładni rozszerzającej art. 175 Kpa, ponieważ regulacja ta jest bardziej restrykcyjna niż ogólne zasady dotyczące zwrotu opłaty skarbowej /art. 13 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. 2. Dla skutecznego nabycia przez spółkę zagraniczną mienia państwowej osoby prawnej wymagane jest zezwolenie Ministra Przekształceń Własnościowych
1. Przepis art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ nie ma zastosowania, gdy w sprawie chodzi o sprostowanie oczywistej omyłki na zasadzie art. 113 par. 1 Kpa. 2. Rozstrzygnięcie wniosku o sprostowanie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek /art. 113
Odmowa dokonania potrącenia przewidzianego w art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ lub częściowe uwzględnienie wniosku o dokonanie takiego potrącenia jest aktem jednostronnym, wydanym na podstawie przepisu materialnego prawa administracyjnego, skierowanym na zewnątrz i regulującym uprawnienia indywidualne, winny zatem następować
Przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ ani wydane na podstawie art. 20 ust. 1 tej ustawy rozporządzenie wykonawcze Ministra Finansów nie stanowią przeszkody do różnicowania przez rady gminy stawek podatkowych w odniesieniu do wyszczególnionych w tych przepisach przedmiotów opodatkowania, jeżeli na skutek tego nie nastąpi
Stosownie do par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 1993 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 59 poz. 272/, usługobiorcy korzystającemu z samochodu osobowego na podstawie umowy najmu lub innej umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od
Uwłaszczenie w trybie art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342 ze zm./ może nastąpić tylko wówczas, gdy osoba, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego, przekazała to gospodarstwo bezpośrednio Państwu, a nie następcom prawnym, którzy później zrezygnowali z jego prowadzenia i zrzekli
1. Zważywszy, że przepisy gminne wykonawcze wydawane są w oparciu o szczegółowe upoważnienia ustawowe, a przepisy statutowe i przepisy porządkowe - na podstawie ustawowych upoważnień generalnych, a przy tym tylko przepisy porządkowe mogą przewidywać karę grzywny za ich naruszenie, rady gmin nie powinny obejmować jedną uchwałą przepisów gminnych wykonawczych, statutowych i porządkowych. Za niezgodne
1. Z brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ oraz art. 7 ust. 1 tej ustawy nie wynika, że rady gmin mogą wprowadzać jedynie zwolnienia przedmiotowe w podatku od nieruchomości. Wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwolnienia podatkowe mają wprawdzie w większości charakter przedmiotowy, to jednak zwolnienia
Opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 2 pkt 3 prawa celnego - w odróżnieniu od opłaty manipulacyjnej dodatkowej ustanowionej w art. 70 ust. 3 tego prawa - nie ma charakteru represyjnego, lecz stanowi należność za dodatkowe czynności organów celnych.
Przez oznaczenie ważności zezwoleń już wydanych należy rozumieć takie określenie terminów ich obowiązywania, by wygaśnięcie mocy obowiązującej zezwoleń nastąpiło po upływie co najmniej 2 lat od daty ich wydania to jest po wyekspirowaniu najkrótszego terminu udzielenia zezwoleń, wprowadzonego znowelizowanym ustawą z dnia 17 kwietnia 1993 r. /Dz.U. nr 40 poz. 184/ art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26
Przystąpienie gminy do spółki, której podstawowym celem jest działalność komercyjna, wykracza poza zadania o charakterze użyteczności publicznej dozwolone przez art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/.
Z treści przepisu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ wynika, że zobowiązuje on tylko do określenia wykazu łagrów, a nie miejsc zesłania i deportacji. Tak więc wykaz sporządzony w tym ostatnim zakresie ma inne znaczenie niż wykaz łagrów i winien być tylko materiałem
1. Spółki prawa handlowego nie są podmiotami o jakich mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, a co za tym idzie nie mogą one otrzymać świadectwa broni, to jest pozwolenia na broń na okaziciela. Ten specyficzny rodzaj pozwolenia na broń dotyczyć może wyłącznie jednostek państwowych. Tylko one podlegały właściwym
Organ administracji wydający decyzję na podstawie art. 151 par. 1 Kpa jest związany przesłankami wymienionymi w art. 145 par. 1 Kpa, które powołane zostały w postanowieniu o wznowienie postępowania. Jeśli po wznowieniu w sprawie postępowania na podstawie jednej z przesłanek określonych w art. 145 par. 1 Kpa okaże się, że zachodzą także inne przesłanki do wznowienia postępowania, to organ administracji
Określona w art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ przesłanka braku wartości handlowej towarów nie może być rozumiana tak, że sprowadzony z zagranicy towar w żadnych okolicznościach nie mógł być sprzedany. Nawet ostemplowanie bądź dziurkowanie towarów lub próbek ewentualności takiej nie wyklucza. Istotnym jest by sprowadzony z zagranicy towar
Wykazanie winy podatnika, uwalniającej płatnika od odpowiedzialności za podatek nie pobrany lub pobrany w kwocie niższej od należnej, spoczywa na płatniku /art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/.
Sam fakt istnienia obiektu budowlanego /kontenera/ położonego na ziemi - bez ustaleń, co do "umocowania w ziemi lub na ziemi" - nie pozwala na ustalenie, że jest to budynek w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Zwolnienie od podatku oznaczone konkretnym okresem wygasa - jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej - z upływem ostatniego dnia tego okresu. Wygaśnięcie zwolnienia jest równoznaczne z "odżyciem" obowiązku płacenia podatku na podstawie reguł ogólnych.
Unormowanie w sprawie odsetek, zawarte w art. 80 ust. 3 i w art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, stanowią całkowitą i samodzielną regulację tej kwestii dla zdarzeń postępowania celnego; nie stanowią lex specialis w stosunku do art. 481 Kc.
Ratio legis art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ polega na tym, że także zobowiązania i wierzytelności Skarbu Państwa związane z wywłaszczeniem nieruchomości z mocy prawa stały się zobowiązaniami i wierzytelnościami gminy, która z mocy prawa nabyła prawo do wywłaszczonej
Datą, od której rozpoczyna się bieg terminu do wniesienia odwołania jest dzień doręczenia stronie decyzji, niezależnie od tego, pod jakim adresem to nastąpiło.
Przepisy art. 2c ust. 1 i 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ stanowią przeszkodę do orzekania przez zarząd gminy o wygaśnięciu użytkowania nieruchomości przez spółdzielnię na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U.
Realizacja prawa do wykonywania zawodu przez osobę posiadającą, stwierdzone przez uprawnione do tego organy, warunki jest "słusznym interesem obywatela" w rozumieniu art. 7 Kpa.
1. Wniesione przez osobę będącą stroną w rozumieniu art. 28 Kpa żądanie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji - art. 157 par. 2 i art. 61 par. 3 Kpa. 2. Bez względu na to, z jakich przyczyn organ właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji /art. 157 par. 1 Kpa/ uzna, że wniesione przez stronę żądanie w tym przedmiocie - "w sprawie stwierdzenia