Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz koszty funkcjonowania osoby prawnej. Ten drugi element, to jest koszty funkcjonowania osoby prawnej również nie obejmują wszelkich

1. Stosownie do art, 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, gminie przysługuje prawo stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy na podstawie upoważnień ustawowych. Przepisy gminne wydane bez upoważnienia ustawowego lub z przekroczeniem tego upoważnienia mogą jedynie stanowić akt wewnętrzny określający zadania i obowiązki

Wydatek poniesiony przez podatnika na modernizację kotłowni innego podatnika, od którego otrzymuje on dostawy energii cieplnej niezbędnej dla jego funkcjonowania stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/, gdyż został poniesiony

W każdym przypadku, gdy w związku z komunalizacją części mienia państwowego należącego do przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ będzie zachodziła konieczność podziału przedsiębiorstwa dla przekazania tej części mienia gminie, wydanie

To, że ktoś jest radnym, nie może oznaczać pozbawienia go prawa do wniesienia stosownie do ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ skargi. Uchwała organu gminy może bowiem naruszać interes prawny /lub uprawnienie/ radnego jako mieszkańca gminy albo członka zbiorowiska mieszkańców, których dotyczy uchwała organu gminy.

Przepis par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie udzielania poborowym odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 431/ nie stwarza podstawy do udzielenia poborowemu odroczenia służby wojskowej ze względu na konieczność

Skoro na gruncie wykładni językowej oraz języka prawnego pojęcie dochodu jest jednoznaczne, stosowanie przez organy podatkowe wykładni ścieśniającej, odwołującej się do kategorii ekonomicznych - jest niedopuszczalne.

Ustawodawca mówi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ wyraźnie o obniżeniu podatku, które nazywa ulgą, a obniżenie podatku dotyczy tej działalności, z którą związane było zatrudnienie pracownika w celu nauki zawodu.

1. W warunkach ustawowej reglamentacji posiadania pozwoleń na broń, podyktowanej względami bezpieczeństwa i porządku publicznego, wyłącznie osobiste predyspozycje i zamiłowania osoby ubiegającej się o takie pozwolenie nie mogą stanowić wystarczających okoliczności uzasadniających wydanie pozwolenia na broń. 2. Nie kwestionując idei masowości uprawiania sportu i możliwości uprawiania go indywidualnie

1. Zgodnie z wykładnią gramatyczną art. 40 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych - osobami trzecimi, o których mowa w przepisie, odpowiadającymi za zaległości podatkowe podatnika mogą być jedynie osoby wymienione w art. 41-48a ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Jeżeli więc te artykuły nie przewidują odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za jej zaległości

Organ administracji nie jest związany podaną przez stronę podstawą prawną żądania; mając obowiązek dochodzenia prawdy obiektywnej i działania na podstawie przepisów prawa /art. 6 i art. 7 Kpa/, organ musi rozpoznać sprawę co do istoty na podstawie obowiązującego prawa mającego zastosowanie w konkretnym stanie faktycznym.

Okoliczność, że w dacie odprawy celnej inni importerzy sprowadzali taki sam lub podobny towar na polski obszar celny nie może być samoistną podstawą do kwestionowania wiarygodności dokumentów złożonych przez stronę razem z wnioskiem o dokonanie odprawy celnej /art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm. w związku z art. 26 ust. 1 pkt 1 tej ustawy

1. Wydając rozstrzygnięcie dotyczące wyrażenia zgody na zaniechanie poboru dochodu gminy, realizowanego przez urząd skarbowy zarząd gminy winien kierować się zarówno przesłankami dopuszczalności zastosowania instytucji zaniechania poboru na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych/Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i przesłankami wynikającymi z jego pozycji ustrojowo-finansowej

Wykazanie braku wiarygodności dokumentów, określonych w art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest obowiązkiem organów celnych i stanowi przesłankę dla prawidłowego stosowania art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy - Prawo celne, a tym samym daje podstawę prawną dla organów celnych dla określenia wartości celnej towarów w trybie określonym przepisami

Skoro istota ulgi przyznanej na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188/ mogła polegać na odliczaniu od podstawy opodatkowania w kolejnych latach podatkowych spłat kredytu bankowego, to z mocy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, jeżeli ulga ta nie została wyczerpana

Udzielanie pożyczek mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm/ i choć nie jest realizowane przez bank, korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej w myśl par. 68 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./.

Obowiązek zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie powstaje, jeżeli nieruchomość została wykorzystana /użyta/ zgodnie z celem określonym w decyzji o wywłaszczeniu, choćby następnie była wykorzystywana na inne cele.

Wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów to te, które dotyczą nakładów związanych z już istniejącymi źródłami przychodów, nie zaś tworzeniem nowych źródeł tych przychodów. Nakłady na inwestycje zaniechane, poniesione w latach ubiegłych, nie pozostają w żadnym związku z przychodami w roku podatkowym.

W trybie art. 200 par. 2 Kpa uchylenie decyzji nastąpić może między innymi z przyczyn określonych w art. 145 par. 1 Kpa.

Opuszczenie lokalu na skutek wyjazdu zagranicznego z jednoczesnym brakiem jakichkolwiek informacji o miejscu faktycznego przebywania i przypuszczalnym terminie powrotu, w sytuacji, gdy osoba ukrywa się przed organami ścigania, uznać należy za dobrowolne opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu bez wymeldowania w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1984 r. o ewidencji ludności i dowodach

1. Przepis art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13/ nie dawał podstaw do uznawania udziału w nieruchomości spadkowej za nieruchomość stanowiącą współwłasność łączną i dodawania całej jej powierzchni do innej nieruchomości stanowiącej własność tej samej osoby. 2. Na sposób liczenia powierzchni

Przepis art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ustanawiający uprawnienie najemcy lub dzierżawcy do nabycia zajmowanego lokalu za cenę ustaloną w sposób określony w art. 38 tej ustawy i z wyłączeniem innych nabywców /w drodze bezprzetargowej/ stosuje się nie tylko do lokali mieszkalnych, ale także lokali

1. Prawo występowania syndyka, jako strony w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązań podatkowych z okresu przed upadłością w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ już po ogłoszeniu upadłości płynie wyłącznie z praw i obowiązków syndyka wobec masy upadłości, które są prawnie relewantne