Nie czyni zadość wymogowi wskazania podstawy prawnej decyzji administracyjnej powołanie się w decyzji na plan ogólny zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą, opublikowaną w dzienniku urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1980 r. - bez wskazania numeru i pozycji wojewódzkiego dziennika urzędowego, w którym opublikowano uchwałę gminnej rady narodowej, ustalającą wykaz przepisów prawa miejscowego

1. Jeżeli lokal dotychczas zajmowany przez najemcę był wyposażony w łazienkę, lokal przydzielony temu najemcy jako zamienny, mający pomieszczenie, w którym można takie urządzenie zainstalować, nie może być uznany za lokal zamienny w rozumieniu art. 6 ust. 1 /zwłaszcza pkt 2/ ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. 2. Na zasadzie par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady

Stosownie do par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie opłacania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów rzemieślników ze świadczeń wykonywanych za pośrednictwem spółdzielni rzemieślniczych /Dz.U. nr 43 poz. 197 ze zm./ rzemieślnicy odpowiadający warunkom określonym w tym przepisie mają prawo do ryczałtu spółdzielczego, jeżeli "wykonują świadczenia za

Żądanie strony, aby organ administracji właściwy w sprawach geodezji w postępowaniu w sprawie wpisu do ewidencji gruntów dokonał "sprostowania błędu" na podstawie sprzecznego z aktem własności wydanym jednej stronie - oświadczenia innej ze stron postępowania, a więc w istocie rozstrzygnął spór o własność, nie znajduje prawnego uzasadnienia.

Organy administracji nie są związane treścią opinii czynnika społecznego. Jednak, w razie nie podzielenia tej opinii organy te mają obowiązek podania motywów, dla których zajęły stanowisko odmienne. W przeciwnym razie wprowadzenie ustawowego obowiązku zasięgania takiej opinii pozbawione byłoby sensu, zaś rola i znaczenie organów społecznych - iluzoryczna.

1. Decyzja organu II instancji uchylająca decyzję organu I instancji oraz wyznaczająca kandydata na nabywcę spornej nieruchomości spośród osób, którym w postępowaniu pierwszoinstancyjnym odmówiono przyznania tego prawa, w żadnej mierze nie narusza zasady dwuinstancyjności postępowania wyrażonej w art. 15 Kpa skoro ściśle odpowiada dyspozycji art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa. Sprawa zadysponowania sporną nieruchomością

Faktyczne opuszczenie wspólnie zajmowanego lokalu mieszkalnego skutkuje utratą uprawnień do przebywania w lokalu tylko w przypadku rozwiedzionych małżonków /art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.

Pozwolenie wodnoprawne na eksploatację urządzenia zabezpieczającego wody przed zanieczyszczeniem /art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie jest równocześnie pozwoleniem na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi /art. 53 ust. 2 pkt 2 tej ustawy/, nie zastępuje takiego pozwolenia i nie zwalnia od obowiązku jego uzyskania.

Osoby, których dotyczy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 39 poz. 229 ze zm./, mają przymiot strony w postępowaniu o zatwierdzenie planu realizacyjnego danego obiektu budowlanego i o wydanie pozwolenia na jego budowę. Do osób tych należą przede wszystkim właściciele nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką, na której ma być wzniesiony projektowany

Zmienność rozstrzygnięć podejmowanych przez organy administracji państwowej obu instancji w tej samej sprawie, przy tym samym stanie faktycznym i prawnym - od negatywnego, poprzez pozytywne do znów negatywnego dla skarżącego - narusza wynikającą z art. 8 Kpa zasadę prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kulturę prawną obywateli.

1. Gdy obliczenie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczenie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wydanej wcześniej na podstawie art. 175 Kpa decyzji w przedmiocie

Wymiar kary pieniężnej za szkodliwe zanieczyszczanie wód na podstawie art. 130 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230/ i par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1975 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki, oraz kar pieniężnych za naruszanie tych warunków /Dz.U. nr 41 poz. 214/ następuje w wyniku samego tylko stwierdzenia

Przepisy art. 99, art. 100 i art. 103 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie zwalniają państwowych jednostek organizacyjnych, w zarząd których przekazano stanowiące własność Państwową urządzenia wodne, od troski o ich właściwą eksploatację i stosowną do potrzeb rozbudowę, a także - w tym zakresie - od rygorów przewidzianych zarówno w przepisach prawa wodnego

Podatnik nie może skutecznie zasłaniać się nieznajomością prawa ani też tym, że o zmianach w obowiązujących przepisach oraz o sankcjach wprowadzonych za ich nieprzestrzeganie nie został powiadomiony ani przez podmiot będący płatnikiem należnych od niego podatków, ani przez organ podatkowy.

Rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za jego zaległości podatkowe powstałe w czasie trwania małżeństwa, jednakże tylko do wysokości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

Śmierć podatnika nie pozbawia Skarbu Państwa możliwości ustalenia zobowiązania podatkowego podatnika i doręczenia decyzji spadkobiercy skoro obowiązek podatkowy powstał za życia podatnika. W myśl art. 30 par. 4 Kpa w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania, na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni.

Istota użytkowania terenu państwowego przez jednostkę państwową /korzystanie z terenu z wyłączeniem innych osób zgodnie z jego przeznaczeniem - art. 5 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach - Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159/ wyłącza możliwość oddania w użytkowanie terenu użytku publicznego, przeznaczonego do korzystania przez nieograniczoną liczbę osób; grunt taki nie

Jak wynika z art. 276 Kodeksu cywilnego ustanowienie użytkowania na rzecz rolniczej spółdzielni produkcyjnej na gruncie państwowym następuje nie w drodze czynności prawnej, lecz decyzją administracyjną. Przepisy art. 274 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ normują wyjątkową sytuację - jednorazowo porządkują własność do gruntów państwowych - przeto jako mające

Unormowania zawarte w art. 36 Prawa wodnego uprawniają organy administracji do rozstrzygania tylko sporów cywilnych, powstałych w związku z wydanymi pozwoleniami wodnoprawnymi, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowym z wydanym pozwoleniem wodnoprawnym i przynoszą szkodę w dziedzinie stosunków wodnych.

1. Najem tak zwanych lokali reprezentacyjnych /obecnie lokali, o jakich mowa w art. 25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ poczynając od dnia 1 sierpnia 1974 r. mógł być kształtowany wyłącznie przez przepisy kodeksu cywilnego o najmie. 2. Przepisy uchwały Rady Państwa nr 14/83 z dnia 24 lutego 1983 r. w sprawie warunków i trybu zajmowania oraz zwalniania mieszkań

Fakt formalnego legitymowania się przez kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, pierwszeństwem do jej nabycia określonym w par. 7 ust. 2 pkt 2-6 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205 ze zm./ bez wykazania się gwarancjami racjonalnego wykorzystywania

Wobec braku podstawy prawnej do wydawania osobom fizycznym decyzji o lokalizacji inwestycji nie mających charakteru przemysłowego, usługowego lub handlowego /art. 35 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 35 poz. 185 ze zm./, decyzje takie dotknięte są nieważnością stosownie do art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Wniosek strony w takiej sprawie ma znaczenie wyłącznie procesowe,