Każde przeniesienie faktycznego władztwa nad rzeczą, zwolnioną od cła, na inną osobę, bez względu na formę prawną, w jakiej to przeniesienie nastąpiło, może być - w zależności od okoliczności sprawy - uznane za odstąpienie rzeczy w rozumieniu par. 32 ust. 4 rozporządzenia Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 9 grudnia 1983 r. w sprawie zwolnień od obowiązku posiadania pozwoleń na przywóz i wywóz oraz

Zamierzenia co do wykorzystania działki na cele budowlane nie mogą ograniczać interesów właściciela sąsiedniej działki, związanych z projektowaną zabudową tej działki.

1. Sam fakt uprawiania gruntów, nawet bez siewów, pozbawia je cech odłogu. 2. Podwojona opłata z tytułu odłogowania gruntów rolnych /art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie może być uzupełniająco stosowana za pierwszy rok odłogowania, jeżeli za ten okres wymierzono już opłatę w podstawowej wysokości.

Zawarcie umowy spółki w celu wspólnego wykonywania działalności bez zgody organu właściwego do wydania zezwolenia może stanowić podstawę do cofnięcia uprawnienia, gdyż tak stanowi wyraźnie art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/.

Organ administracji rozstrzygający o zameldowaniu nie może wnikać w spory powstające pomiędzy współwłaścicielami co do sposobu korzystania z rzeczy wspólnej. Spory takie podlegają rozstrzygnięciu na właściwej drodze przed sądem cywilnym, jednakże do czasu zmiany w tej drodze stanu prawnego i faktycznego organy administracji biorą pod uwagę stan prawny wynikający z właściwych dokumentów /księga wieczysta

Przewidziane w ustawie z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./, obowiązki dotyczące właściciela gruntu, w tym także i obowiązki uiszczenia stosownych należności i opłat dotyczą każdego, kto grunt rolny lub leśny przejął w swe władanie w drodze cywilnoprawnej /a więc nie tylko w drodze umowy sprzedaży/ oraz w inny sposób

Orzeczenia /opinie/ o jakości towaru, wydawane przez rzeczoznawców do spraw jakości mięsa i wędlin, a także orzeczenia branżowej komisji do spraw jakości mięsa, nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu art. 104 lub art. 105 Kpa i nie mogą być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Przewidziane w art. 161 par. 1 i par. 2 Kpa możliwości uchylenia lub zmiany w niezbędnym zakresie każdej decyzji ostatecznej, odnosi się wyłącznie do ochrony w sytuacjach wyjątkowych wartości szczególnie cennych i może mieć miejsce jedynie /w razie niemożności wzruszenia decyzji ostatecznej w drodze wznowienia postępowania lub stwierdzenia jej nieważności, albo w trybie art. 155 Kpa/ w przypadkach:

Decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego, nie zawierającego rozstrzygnięcia w kwestii uprawnień najemcy do zajmowania pomieszczeń przynależnych /art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, stwarza domniemanie braku uprawnień do zajmowania tych pomieszczeń.

Przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego określonej nieruchomości np. pod budownictwo jednorodzinne nie może rzutować na zakwalifikowanie ujętej w ewidencji gruntów nieruchomości rolnej, przy wycenie jej wartości, jako działki budowlanej, o ile przedtem nie została dokonana stosowna zmiana ewidencji gruntów. Odszkodowanie ustala się "według zasad określonych dla poszczególnych miejscowości

1. Organy podatkowe w razie wątpliwości nie są powołane do stwierdzenia, czy rzemieślnik prowadzi działalność wykraczającą poza uzyskane zezwolenie na wykonywanie rzemiosła. W myśl art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ w związku z art. 106 par. 1 Kpa powołane do przeprowadzenia kontroli działalności osób wykonujących rzemiosło

1. Z dniem 1 września 1980 r. /to jest z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. nr 3 poz. 6/, zagadnienia stref ochronnych mogą być rozstrzygane w sposób określony w art. 71 tej ustawy. Oznacza to, że od tej daty wszelkie przepisy prawa, traktujące o strefach ochronnych, należy interpretować z uwzględnieniem art. 71 wskazanej ustawy i wydanego