W sytuacji określonej w art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ nie zachodzi kontynuacja stosunku najmu, przy której - zamiast najemcy, który opuścił lokal - wstępowałaby osoba bliska pozostawiona w lokalu, lecz organ administracji państwowej dokonuje oceny powstałego stanu faktycznego i - gdy uzna taką potrzebę - dokonuje w całości lub w części przydziału lokalu

Przepis par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ nie zobowiązuje organów administracji państwowej do udzielenia zezwolenia lecz uprawnia je do udzielenia takiego zezwolenia, pozostawiając ocenie tych organów czy w konkretnej sprawie istnieją

Uznanie stanowiska trzech osób za opinię walnego zgromadzenia mieszkańców wsi i powołanie się na tę opinię w decyzji administracyjnej przekracza granicę swobodnej oceny dowodów przez organ administracji państwowej, czyni tę ocenę dowolną i stanowi naruszenie prawa /art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych

1. Ocena, czy w konkretnym przypadku zachodzą ważne względy w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ należy do właściwego organu administracji. 2. Intencją ustawodawcy było i jest by zmienione nazwiska miały brzmienie polskie, a nie obce /w tym i słowiańskie/. 3. Wniosek o zmianę nazwiska nie podlega uwzględnieniu gdy wnioskodawca

Dochód osiągnięty ze sprzedaży samochodu osobowego, który służył lub mógł służyć do osobistego użytku sprzedającego, tylko wówczas podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jako dochód ze źródła określonego w art. 7 ust. 1 pkt 7, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym, jeżeli z okoliczności towarzyszących tym transakcjom wynika, że ich celem było osiągnięcie przez sprzedającego

Art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ stanowi, że działka zamienna w zamian za wywłaszczoną - musi być dostarczona zamiast odszkodowania na żądanie właściciela jeśli wywłaszczona jest jego jedyna działka budowlana w mieście.

Art. 208 jednoznacznie określa na czyją rzecz i w jakich okolicznościach sąd administracyjny orzeka zwrot kosztów postępowania. Nie mogą więc mieć w tym zakresie zastosowania przepisy art. 351 Kpc, gdyż przepisy postępowania cywilnego z mocy art. 211 Kpa mają zastosowanie jedynie do spraw nie unormowanych w dziale VI Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przepisy dotyczące ustawowego prawa pierwokupu mają charakter iuris cogentis /bezwzględnie obowiązujący/, a zatem nie mogą być modyfikowane przez strony.

1. Skoro przy uchylaniu zaskarżonej decyzji wojewody nie uwzględniono żądań skarżącego, brak było podstaw prawnych do zastosowania art. 200 par. 2 Kpa i uniemożliwienia rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny. 2. Z uwagi na to, że minął 30-dniowy termin do ewentualnego załatwienia tej skargi w trybie art. 200 par. 2 Kpa, organ II instancji winien dołączyć skargę do akt, udzielić odpowiedzi

1. Społeczny Komitet Osiedlowy nie posiada legitymacji do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę taką stosownie do przepisu art. 197 pkt 2 Kpa może wnieść organizacja społeczna, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, zaś w tym postępowaniu w sprawie dotyczącej innej osoby, w świetle obecnie obowiązujących przepisów, prawo udziału w postępowaniu administracyjnym

Obowiązek wykonania decyzji dotyczącej rozbiórki obiektu budowlanego spoczywa na inwestorze, właścicielu lub zarządcy obiektu budowlanego. Osoby, które wzniosły obiekty budowlane ze względu na to iż nie są właścicielami działki ale były ich inwestorami i są ich zarządcami, a przez to winny brać udział w postępowaniu w charakterze strony gdyż dotyczy to ich interesu prawnego i w konsekwencji tego również

Przy wznowieniu postępowania w okolicznościach wskazanych w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa nie jest istotne, czy ujawnione nowe okoliczności nie były znane organowi prowadzącemu postępowanie pierwotne w wyniku zaniedbań /np. niedokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego/, czy z innych powodów.

Skoro w postępowaniu administracyjnym zachowane zostały wszystkie warunki określone przepisami prawa, od których istnienia uzależniona jest możliwość zastosowania szczególnego trybu wywłaszczenia /art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości - t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, to decyzje wydane są bez naruszenia prawa, o którym mowa w art. 207 par. 2 i 3 Kpa.

1. Zgodnie z art. 7 i 77 par. 1 Kpa w zw. z art. 86 i 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113/ organ administracji wydając decyzję w sprawie przyznania punktów preferencyjnych osobie ubiegającej się o przyjęcie na studia wyższe powinien w każdym przypadku zindywidualizować ocenę dotyczącą pochodzenia społecznego, mając na uwadze również interes społeczny

1. Art. 10 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ przewiduje w określonych sytuacjach faktycznych możliwość dostarczenia właścicielowi wywłaszczanej nieruchomości na jego żądanie nieruchomości zamiennej zamiast odszkodowania. Jeżeli jednak właściciel przez cały tok postępowania administracyjnego nie wysunie żądania w przedmiocie

Podstawą prawną załatwienia wniosku o wejście w teren w celu zabudowania kolektora jest przepis art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/. Według tego przepisu za zgodą organu administracji inwestor będący jednostką państwową może wejść na oznaczoną nieruchomość w celu założenia ciągu kolektora. Zasadniczym warunkiem

1. Zgodnie z postanowieniami ustawy o ochronie dóbr kultury i muzeach, ochronie prawnej podlegają dobra kultury zwane "zabytkami" nie tylko wpisane do rejestru zabytków, ale także których " charakter zabytkowy jest oczywisty". Zespół parkowo - pałacowy wymaga szczególnej ochrony prawnej a dokonanie wycinki drzew na tym terenie zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach - jest

Na zasadach ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/ nie podlegają ubezpieczeniu osoby, które wprawdzie posiadają działkę o powierzchni 0,50 ha, jednakże służy ona głównie do zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, a ponadto opłacają podatek od nieruchomości, a nie podatek gruntowy, i nie prowadzą produkcji rolniczej, podlegającej

1. Opłata na rzecz Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych wymierzana jest na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ za sam fakt pozostawienia na gruntach rolnych odłogów i to bez względu na to czy odłogi te są, czy też nie są w jakikolwiek sposób dalej wykorzystywane. 2. Art. 23 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy nakłada na rolników dalej

Zameldowanie osoby wbrew jej woli i bez zgłoszenia oraz wbrew woli dysponenta lokalem na pobyt stały w domu studenckim mającym charakter hotelu rażąco narusza art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/.

Pierwszeństwo nabycia państwowej nieruchomości rolnej nie przysługuje bezumownemu użytkownikowi tej nieruchomości.

Organ podatkowy może w oparciu o art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/ umorzyć zaległość jeśli ta istnieje w chwili podjęcia decyzji. Jeżeli natomiast zaległość ta już nie istnieje, winien na podstawie art. 105 par. 1 Kpa umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe.

Do czasu całkowitego zaniechania prowadzenia gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/, to jest do czasu przekazania gruntów następcy lub Państwu, brak jest podstaw do zwolnienia rolnika od obowiązku uiszczenia składki na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników.