Jeżeli z niezwołaniem nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, pomimo spełnienia przesłanek określonych w art. 236 § 1 k.s.h., łączy się wyrządzenie szkody spółce, to można dochodzić jej naprawienia na ogólnych zasadach odpowiedzialności odszkodowawczej.

Decyzja o zatwierdzeniu projektu wymiany gruntów uprawdopodabnia prawo własności uczestnika postępowania scaleniowego do nieruchomości otrzymanej wskutek dokonanej wymiany w stopniu uzasadniającym wydanie przez sąd wieczystoksięgowy zarządzenia o obwieszczeniu publicznym, przewidzianym w § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych

1. Porozumienie („umowa społeczna”) pracodawcy ze związkami zawodowymi, które nie jest oparte na ustawie oraz nie określa praw i obowiązków stron stosunku pracy, nie ma charakteru normatywnego w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. 2. Porozumienie takie ma oparcie w art. 59 ust. 2 Konstytucji RP i ustala uprawnienia oraz zobowiązania jego stron. 3. Jeżeli pracodawca zobowiązał się w umowie społecznej do uzgodnienia

Niewyznaczenie rozprawy apelacyjnej w sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego przez okres 23 miesięcy musi być ocenione jako przewlekłość postępowania, której nie usprawiedliwia niewystarczająca obsada sędziowska.

W sprawie Celtec Ltd. (C-478/03) Trybunał Sprawiedliwości badał, kiedy dokładnie następuje przejęcie zakładu pracy, aby precyzyjnie określić moment zaliczenia okresu zatrudnienia w poprzednim zakładzie do stażu pracy u nowego pracodawcy.

Wypowiedzenie zmieniające nie przysparza stronom stosunku pracy wielu problemów, dlatego Sąd Najwyższy nie wypowiada się często w tych kwestiach.

Orzeczenie sądu dyscyplinarnego uznające prokuratora za winnego przewinienia służbowego polegającego na oczywistej i rażącej obrazie przepisów prawa (art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 ze zm.) powinno zawierać wyraźne określenie naruszonego przepisu.

Nauczyciele podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za uchybienia obowiązkom lub godności zawodu niezależnie od odpowiedzialności karnej.

Orzeczenie sądu dyscyplinarnego uznające radcę prawnego za winnego przewinienia dyscyplinarnego z art. 64 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) powinno zawierać określenie naruszonego przepisu prawa.

Lekarz medycyny nie może godzić się na wykorzystywanie swojego nazwiska i tytułu przy wykonywaniu przez spółkę cywilną, której jest wspólnikiem, działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług bioenergoterapeutycznych.

Lekarza obwinionego o naruszenie etyki lekarskiej przez nieudzielenie koniecznej i obowiązkowej pomocy lekarskiej nie usprawiedliwia stan nietrzeźwości chorego ani brak pewności co do tego, czy w przypadku udzielenia pomocy udałoby się uratować jego życie.

Wprowadzenie bezprawnie do obrotu znacznych ilości anabolików i leków psychotropowych uzasadnia wymierzenie sprawcy kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu aptekarza.

Konkretne okoliczności postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej aptekarza mogą wskazywać na to, że prawo obwinionego do obrony nie zostało ograniczone chociaż kwalifikacja prawna zarzuconego przewinienia zawodowego nie była wystarczająco skonkretyzowana.

Uzasadnienie orzeczenia okręgowego sądu aptekarskiego, odnoszące się do innego czynu niż opisany w jego sentencji, nie może być uznane za wyjaśniające podstawę prawną rozstrzygnięcia (art. 372 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego, Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm. w związku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, Dz.U. Nr 41, poz. 179

1. Art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zatrudnienia oraz zaopatrzenia emerytalnego /Dz.U. Nr 21, poz. 84/ w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. zmieniającej ustawę o zmianie niektórych ustaw dotyczących zatrudnienia oraz zaopatrzenia emerytalnego /Dz.U. nr 51 poz. 231/ jest niezgodny z art. 1 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej

1. Artykuł 205 pkt 2 k.p.c. dotyczy pierwszej rozprawy w znaczeniu formalnym, bez względu na to, co jest ]e] przedmiotem, chyba że po jej zamknięciu zostanie wydany wyrok zaoczny. 2. Stwierdzenie przez sąd, że powództwo wzajemne jej spóźnione, nie uzasadnia jego odrzucenia, jeżeli spełnia wszystkie wymagania procesowe. 3. Sąd w postępowaniu zabezpieczającym jest uprawni oceniać wagę przesłanek uwiarogadniających

Sprostowanie aktu stanu cywilnego może dotyczyć jedynie tych danych, które zostały albo powinny być wskazane w akcie stanu cywilnego w chwili jego sporządzenia, albo fez danych, które na podstawie szczególnego przepisu znalazły się w treści aktu w wyniku jego uzupełnienia.

Sąd nie może nakazywać pozwanemu czynności, których wykonanie zależy nie tylko od jego woli, lecz także od stanowiska organów administracyjnych. Umowy zobowiązujące stronę do dokonania przebudowy odmiennej od treści pozwolenia i projektu zatwierdzonego przez władzę budowlaną są nieważne. Możliwe są jednak ważne umowy warunkowe zobowiązujące jednego z kontrahentów do dokonania ściśle określonej budowy

Z przepisów art. 349 § 1 i 354 § 2 k.p.c. należy wyciągnąć wniosek, że każdy wyrok zaoczny podlega uzasadnieniu z urzędu i doręczeniu obu stronom wraz z uzasadnieniem. Uzasadnienie wyroku zaocznego uwzględniającego powództwo w całości bez przeprowadzenia dowodów powinno przytaczać wysuniętą przez powoda podstawę faktyczną z zaznaczeniem, że zostaje ona przyjęta za prawdziwą na podstawie art. 345 §

1. Przepisy obowiązujące w postępowaniu sądowym nie przewidują żadnej odrębnej formy orzeczenia, w którym sąd daje wyraz swemu stanowisku w kwestii uwzględnienia lub nieuwzględnienia spóźnienia zgłoszenia roszczenia o przywrócenie do pracy. Stanowisko sądu znajdzie swój wyraz w wyroku. 2. Sąd, oddalając powództwo o przywrócenie do pracy z powodu uchybienia terminu z art. 14 ust. 1 dekretu z dnia 18

W razie domagania się przez wnioskodawcę rozgraniczenia działek zgodnie z ich granicami katastralnymi, sąd nie może wydać rozstrzygnięcia, opartego na faktycznym stanie aktualnego posiadania, bez uprzedniego prawidłowego stwierdzenia, że granice katastralne działek nie są zgodne z rzeczywistym stanem prawnym albo że zachodzi niemożliwość rdzenia rzeczywistego stanu prawnego, tak że granice katastralne

W postępowaniu niespornym sąd ma obowiązek czuwać nad tym, aby wszystkie osoby zainteresowane były uczestnikami postępowania. Konsekwencją tego jest to, że przewodniczący powinien wyznaczyć kuratora dla zainteresowanego w sprawie, którego miejsce pobytu nie jest znane. Z treści art. 13 § 2 k.p.n., który ustanawia wymieniony obowiązek sądu i przewodniczącego, a zwłaszcza z użytych słów w razie potrzeby