W przypadkach określonych w art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej i art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej, dla ich zastosowania (tych przepisów) niezbędne jest uprzednie złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Dopiero bowiem złożenie takiego wniosku, jak już o tym wspomniano, uruchamia procedurę badania wystąpienia nadpłaty, a następnie umożliwia zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, bądź w

Klauzula generalna ujęta w art. 5 k.c. ma na celu zapobieganie stosowaniu prawa w sposób schematyczny, prowadzący do skutków niemoralnych lub rozmijających się z celem, dla którego dane prawo zostało ustanowione. Powołany przepis ma wprawdzie charakter wyjątkowy, niemniej przewidziana w nim możliwość odmowy udzielenia ochrony prawnej musi być uzasadniona istnieniem okoliczności rażących i nieakceptowanych

Organ administracji publicznej prowadzący postępowanie administracyjne jest obowiązany dokonać oceny poszczególnych dowodów, w powiązaniu z innymi zebranymi w sprawie dowodami i nie może zastąpić tej oceny dowodów ogólnikowym powołaniem się na sporządzoną w sprawie ocenę techniczną. Należy zauważyć, że organ nie jest zwolniony od obowiązku dokonania rzetelnej oceny danego dowodu także pod względem

W postępowaniu wszczętym na podstawie art. 64 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej art. 321 § 1 k.p.c. nie ma zastosowania. Jego zastosowanie w postępowaniu regulacyjnym w sytuacji, w której zgłoszono żądanie przywrócenia własności, prowadziłoby do wniosku, że sąd może to żądanie tylko uwzględnić, albo tylko oddalić, a to oznacza zaprzeczenie celu, jakiemu

Termin płatności ma znaczenie przede wszystkim dla dłużnika, ponieważ najczęściej jest ustanowiony na jego korzyść (art. 457 k.c.) i ma dlań charakter gwarancyjny; jeżeli dłużnik prawidłowo spełni świadczenie przed jego upływem, nie mogą spotkać go żadne negatywne konsekwencje ze strony wierzyciela, zaś do jego upływu wierzyciel w zasadzie pozbawiony jest jakichkolwiek instrumentów prawnych, które

Przez inne uzasadnione przyczyny, o których mowa w art. 61a K.p.a., należy rozumieć takie sytuacje, które w sposób oczywisty stanowią przeszkodę do wszczęcia postępowania, a więc również w przypadku, gdy w przepisach prawa brak jest podstawy materialno-prawnej do rozpatrzenia żądania w trybie administracyjnym.

Organ administracji obowiązany jest przestrzegać przepisów regulujących inicjatywę wszczęcia postępowania. Zarówno w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, jak i w doktrynie przyjmuje się zgodnie, że naruszenie zasady skargowości stanowi rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, w związku z przepisem prawa materialnego, co obwarowane jest sankcją nieważności decyzji.Teza od Redakcji

1. Złożenie przez poddłużnika świadczenia do depozytu w trybie art. 896 § 1 pkt 2 k.p.c. jest instytucją prawa materialnego skutkującą zwolnieniem się poddłużnika z długu (art. 467 k.c.). Skoro zaś, w świetle art. 896 § 1 pkt 2 k.p.c., złożenie do depozytu i do rąk komornika są równoważne, wpłata należności komornikowi także zwalnia z długu poddłużnika wobec jego wierzyciela. 2. Jeżeli w sprawie o

W ramach zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego nie można kwestionować ustaleń fatycznych przyjętych za podstawę wyrokowania.Teza od Redakcji

Wyjątkowy charakter instytucji ulgi podatkowej, będącej odstępstwem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, z natury rzeczy zakłada wyjątkowość okoliczności uzasadniających umorzenie. Do właściwych organów podatkowych należy sprecyzowanie, na tle całokształtu okoliczności konkretnego przypadku, znaczenia przesłanek umorzenia, rolą zaś sądu administracyjnego jest zbadanie, czy wynik tego

W stanie prawnym do 1 stycznia 2014 r. spółka komandytowo-akcyjna nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji art. 12 ust. 4 pkt 3a) lit. a) oraz pkt 3b) u.p.d.o.p. znajdowały zastosowanie także do wspólników spółki komandytowo-akcyjnej. Zaznaczyć przy tym należy, że sporne przepisy u.p.d.o.p. nie dawały w rozpatrywanym okresie podstaw do rozróżniania sytuacji akcjonariusza

Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, zwłaszcza wobec braku ustawowej definicji tego terminu. Wydatków poniesionych na organizację konferencji dla kontrahentów w celu zapoznania ich z ofertą oraz zaprezentowania nowości nie można uznać za wydatki reprezentacyjne wyłączone