Interes prawny powinien być bezpośredni i realny. Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, kiedy to dany podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, nie może jednak wskazać przepisu prawa powszechnie obowiązującego, który stanowiłby podstawę jego roszczenia i w konsekwencji uprawniał go do żądania stosownych czynności organu administracji

Państwo polskie nie naruszyło przepisów dyrektywy 69/335/EWG, albowiem w żadnym momencie, począwszy od dnia wejścia w życie u.p.c.c., a także wcześniej bo nieprzerwanie od 1 lipca 1984 r., regulując opodatkowanie czynności zawiązania i zmiany umowy spółki, w odniesieniu do wniesienia wkładów pieniężnych, nie odstąpiło od opodatkowania podatkiem kapitałowym tych czynności, a od dnia akcesji, tj. 1 maja

W myśl art. 3 ust. 4 u.p.o.l. małżonkowie traktowani są jak inni współwłaściciele. Organ podatkowy obowiązany jest zatem doręczyć małżonkom jedną odrębną decyzję na nieruchomość wspólną, wchodzącą w skład majątku małżeńskiego, jak i odrębną w przypadku odrębnej własności każdego z nich. W decyzji wymiarowej dotyczącej nieruchomości wspólnej sporządzonej w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach powinni

Przypisanie decyzji wady nieważności dopuszczalne jest wyłącznie wówczas, gdy naruszenie przepisów jest wyraźnie rażące i oczywiste. Sąd stwierdzając nieważność decyzji winien wyraźne i przekonująco wskazać, jaki konkretny przepis został przez organ naruszony jak i dlaczego naruszenie ocenił jako rażące, uwzględniając przy tym, iż nie każde, nawet bezsporne, naruszenie prawa skutkuje stwierdzeniem

Urząd skarbowy nie uwierzy w to, że klient wysyłał do klientów wzory obuwia, a potem przejechał 45 tys. kilometrów, żeby je odebrać.

Brak oznaczenia pisma jako postanowienia, przy oznaczeniu organu, które je sporządził, adresata pisma, daty jego sporządzenia, stanowiska organu i jego uzasadnienia oraz podpisu osoby działającej w imieniu organu nie oznacza, że pismo to nie może być uznane za postanowienie.

Zaznaczyć należy, iż postanowienie organu odwoławczego nie ma charakteru oceny merytorycznej, a jest jedynie formalnym stwierdzeniem, że odwołanie nie może zostać rozpatrzone. Kontrola sądowoadministracyjna ogranicza się do oceny, czy rzeczywiście skarżący uchybił terminowi do wniesienia odwołania.