Zgodnie z art. 13 § 1 pkt 2 O.p. organem podatkowym (w granicach swej właściwości) jest dyrektor izby skarbowej. Upoważnienie do działania w jego imieniu, w tym wydawania decyzji lub postanowień (art. 143 § 1 O.p.) nie czyni pracownika, w tym również wicedyrektora izby skarbowej, organem podatkowym w znaczeniu art. 13 § 1 pkt 2 O.p.
Jeśli majątek spółki osobowej powstały w wyniku przekształcenia (inaczej rzecz ujmując wartość wkładów do spółki osobowej) przewyższa kapitał zakładowy spółki przekształcanej, to ta nadwyżka z racji wcześniejszego jej nieopodatkowania podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Inne rozumowanie doprowadziłoby do wyłomu w systemie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych majątku spółki
Nie ulega wątpliwości, iż osoba ubiegająca się o świadczenie z pomocy społecznej musi liczyć się z oceną jej sytuacji dokonywaną przez organ pomocy społecznej i nie może ignorować wskazówek udzielanych przez jego pracowników, co do możliwości wyjścia z trudnej sytuacji życiowej. Ubiegający się o pomoc nie może utrudniać zawarcia kontraktu socjalnego, z tej tylko przyczyny, iż jego realizacja wiąże
Dowód doręczenia jest dowodem urzędowym w rozumieniu art. 194 § 1 O.p., korzystającym z domniemania prawdziwości (autentyczności) oraz domniemania zgodności z prawdą.
Możliwość złożenia jako jednego dokumentu: deklaracji podatkowej VAT-7 i załączonego do niej wniosku o przyspieszenie terminu zwrotu podatku powstaje jedynie w przypadku składania w/w dokumentów za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Wówczas wniosek o przyspieszenie zwrotu podatku od towarów i usług składany jest na formularzu VAT-ZT i łącznie z deklaracją podatkową VAT-7 stanowi integralną
Dla skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia wystarczy, aby podatnik miał wiedzę o toczącym się postępowaniu ad rem; nie jest natomiast konieczne wszczęcie postępowania ad personam i doręczenia stronie postanowienia w tym przedmiocie.
Nie ma przeszkód, by spółka działająca w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) kupowała usługi pomocnicze poza nią.
Postępowanie w sprawie orzeczenia odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki nie służy do weryfikowania ostatecznej decyzji określającej zaległość podatkową, która stanowi podstawę do wydania decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu. Zasadność, wymagalność i wykonalność zobowiązania samego podatnika w podatku od towarów i usług nie podlega rozstrzygnięciu w
Wpływ orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości na treść wydanej decyzji w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej zachodzi wówczas, gdy orzeczenie to oddziałuje na nią w sposób na tyle istotny, że wymusza odmienne rozstrzygnięcie sprawy podatkowej od przyjętego w decyzji ostatecznej. Należy przy tym pamiętać o regułach rządzących postępowaniem wznowieniowym. W postępowaniu tym nie prowadzi
O bezskuteczności egzekucji w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej można mówić dopiero po zakończeniu postępowania upadłościowego, gdy egzekucja nie mogła być prowadzona z uwagi na ogłoszoną upadłość. Musi wystąpić bezskuteczność egzekucji w stosunku do spółki, kiedy to cały jej majątek nie pozwala na realizację roszczenia pieniężnego wierzyciela podatkowego.
W stanie prawnym po 1 stycznia 2011 r. - w związku z uchyleniem art. 24 ust. 5 pkt 2 u.p.d.o.f. - dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia podlega opodatkowaniu jak dochody z odpłatnego zbycia udziałów.
W stanie prawnym po 1 stycznia 2011 r. - w związku z uchyleniem art. 24 ust. 5 pkt 2 u.p.d.o.f. - dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia podlega opodatkowaniu jak dochody z odpłatnego zbycia udziałów.
Według przepisów art. 498 i 499 k.c. sam zbieg wierzytelności nie powoduje ex lege potrącenia; umorzenie wierzytelności wzajemnych następuje dopiero z mocy jednostronnego oświadczenia dłużnika, a oświadczenie to - określone w przepisach prawa materialnego - wywołuje skutki materialnoprawne polegające na stworzeniu nowego, określonego stanu materialnoprawnego.
Od niezbywalności prawa użytkowania należy odróżnić samo jego wykonywanie. Prawo to bowiem charakteryzuje się tym, że użytkownik może albo osobiście używać rzecz i pobierać jej pożytki, albo przenieść te uprawnienia na osobę trzecią na podstawie umowy np. najmu, dzierżawy czy użyczenia. Inaczej, użytkownik może je wykonywać albo samodzielnie, albo za pośrednictwem innych osób na podstawie stosownej