Przepis art. 181 O.p. wprowadza odstępstwo od reguły bezpośredniego prowadzenia postępowania dowodowego przez organ podatkowy i w istotny sposób ogranicza zasadę bezpośredniości. Dopuszcza aby w postępowaniu podatkowym były wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach, w tym także w postępowaniu prowadzonym w stosunku do innych osób i w konsekwencji powoduje, że nie istnieje

Nie ma podstaw do kwestionowania zgodności art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u. z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE ponieważ z ekonomicznego punktu widzenia opłaty wynikające z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 u.s.m. objęte na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u. zwolnieniem od podatku nie różnią się od opłat pobieranych na podstawie stosunku najmu i dzierżawy, to nie ma żadnego uzasadnienia prawnego

Zgodnie z art. 56 § 1 zdanie trzecie pr. spółdz., rada nadzorcza w razie konieczności może wyznaczyć jednego lub kilku ze swoich członków do czasowego pełnienia funkcji członka (członków) zarządu. Przepis ten znajduje zastosowanie nie tylko w sytuacji, gdy członek zarządu nie może przejściowo pełnić swojej funkcji, np. w związku z chorobą czy wyjazdem, ale także wtedy, gdy doszło do zdekompletowania

Do uznania, że podmiot prowadzi działalność kulturalną nie wystarczy zatem zachowanie jedynie zewnętrznej formy organizacyjnej działalności kulturalnej (np. prowadzenie Kina, posiadanie sali kinowej), lecz powinny być spełnione przez dany podmiot wszystkie pozostałe kryteria określone w omawianej ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Art. 79 § 2 O.p. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. znajduje zastosowanie do wszystkich wniosków o stwierdzenie nadpłaty złożonych po dniu 31 grudnia 2008 r., gdy w świetle dotychczasowych przepisów nie upłynął termin do ich złożenia.

Skoro nie ma uzasadnienia, by zawężać pojęcia "najmu" i "dzierżawy" użyte w art. 135 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 112 jedynie do tych, które uregulowane zostały w kodeksie cywilnym i mając na uwadze to, że art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT powinien być interpretowany w świetle kontekstu, w który się wpisuje, przy szczególnym uwzględnieniu ratio legis przewidzianego zwolnienia, to nie ma podstaw do kwestionowania

Przy wyborze kryteriów umożliwiających okreslenie faktycznego zużycia mediów strony muszą kierować się względami ekonomicznymi, które pozwolą na wydzielenie i oddzielne rozliczenie mediów w taki sposób, że obiektywnie odzwierciedlone zostanie ich zużycie i wówczas świadczenia te powinny być traktowane odrębnie. Zatem w odniesieniu do mediów, w stosunku do których możliwe jest przyjęcie kryterium zuzycia

Gruntem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej w znaczeniu art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. jest zatem grunt, którym faktycznie włada (jak właściciel, użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub podmiot mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą) osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna prowadząca działalność gospodarczą.

Zgodnie z przepisami ustawy podatkowej wierzytelności przedsiębiorstwa (a zatem także spółki osobowej) stanowią składnik majątkowy stanowiący źródło przychodu z działalności gospodarczej, o którym stanowi art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) u.p.d.o.f. Co więcej ustawodawca mocą tego przepisu przesądził, że także przychody, które nie są osiągane przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej przez niego działalności

Przedmiotem badania pod względem zgodności z prawem jest cała uchwała w sprawie planu, jednakże w przypadku stwierdzenia naruszenia zasad sporządzania planu lub istotnego trybu sporządzania planu, sąd może orzec o stwierdzeniu nieważności uchwały, ale tylko w części wyznaczonej granicami interesu prawnego skarżącego.

Do uznania, że podmiot prowadzi działalność kulturalną nie wystarczy zatem zachowanie jedynie zewnętrznej formy organizacyjnej działalności kulturalnej (np. prowadzenie Kina, posiadanie sali kinowej), lecz powinny być spełnione przez dany podmiot wszystkie pozostałe kryteria określone w omawianej ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Do uznania, że podmiot prowadzi działalność kulturalną nie wystarczy zatem zachowanie jedynie zewnętrznej formy organizacyjnej działalności kulturalnej (np. prowadzenie Kina, posiadanie sali kinowej), lecz powinny być spełnione przez dany podmiot wszystkie pozostałe kryteria określone w omawianej ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.