Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów nie definiuje miejsca zamieszkania, co oznacza, że należy je rozumieć zgodnie z ogólną definicją tego terminu, zawartą w przepisach Kodeksu cywilnego.
Naruszenie przepisów jest zawsze następstwem złamania innych norm prawnych, a wymienione w analizowanym zarzucie przepisy nie mogą być samoistną podstawą skargi kasacyjnej.
Wielość systemów prawnych w ramach wspólnego rynku Unii Europejskiej skutkująca różnym ujęciem statusu podatnika podatku dochodowego (takie podatki nie są zasadniczo jak dotychczas zharmonizowane) nie może niweczyć podstawowego celu, jaki wyznacza dyrektywa 2009/65/WE, tj. celu zapewnienia efektywnego zwolnienia z opodatkowania instytucji wspólnego inwestowania. Prawidłowa interpretacja art. 6 ust.
W świetle art. 286 k.p.c., sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dodatkowej opinii tych samych lub innych biegłych, gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas, gdy opinia złożona do sprawy zawiera istotne braki, sprzeczności, względnie nie wyjaśnia istotnych okoliczności.
Przy współuczestnictwie formalnym wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną określa się odrębnie w stosunku do każdego ze współuczestników. O wartości przedmiotu zaskarżenia nie decyduje suma poszczególnych przedmiotów zaskarżenia, lecz wartość każdego z nich z osobna. Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby bowiem do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji stron w zakresie możliwości wniesienia
Interes prawny winien być bezpośredni i realny, aktualny, a nie przyszły, hipotetyczny lub ewentualny.
Interes prawny winien być bezpośredni i realny, aktualny, a nie przyszły, hipotetyczny lub ewentualny.
1. Zgodnie z hipotezą normy art. 265 § 1 k.p muszą zaistnieć szczególne okoliczności, które spowodowały opóźnienie w wytoczeniu powództwa oraz związek przyczynowy pomiędzy tymi okolicznościami a niedochowaniem terminu do wystąpienia strony na drogę sądową. Im większe opóźnienie, tym bardziej ważkie muszą być przyczyny je usprawiedliwiające. 2. Niedochowanie bowiem przez pracownika terminu do zaskarżenia
Dokonanie błędnej wykładni polega na mylnym rozumieniu treści określonej normy prawnej.
Faktura, by dawała prawo do obniżenia podatku należnego o wynikający z niej podatek naliczony, powinna odzwierciedlać zdarzenie mające faktycznie miejsce tak co do podmiotu transakcji (wystawca faktury musi być rzeczywistym dostawcą towaru), jak i przedmiotu transakcji (zafakturowany towar musi być tożsamy z rzeczywiście dostarczonym co do cech, ilości i terminu dostawy).
Faktura, by dawała prawo do obniżenia podatku należnego o wynikający z niej podatek naliczony, powinna odzwierciedlać zdarzenie mające faktycznie miejsce tak co do podmiotu transakcji (wystawca faktury musi być rzeczywistym dostawcą towaru), jak i przedmiotu transakcji (zafakturowany towar musi być tożsamy z rzeczywiście dostarczonym co do cech, ilości i terminu dostawy).