Poniesione przez podatnika w roku 1992 wydatki w granicach określonych przepisami winny być odliczone od osiągniętego dochodu przy ustaleniu podstawy obliczenia podatku dochodowego. Ponadto w myśl postanowień art. 26 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przy ustalaniu w 1992 r. podstawy obliczenia tego podatku, od osiągniętego

Wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania nie mogą być interpretowane rozszerzająco. W art. 26 ust. 1 pkt. 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie chodzi o każdą działalność gospodarczą prowadzoną przez sprzedającego, a działalność gospodarczą mającą na celu budowanie domów, w celu ich dalszej sprzedaży.

Taryfa celna importowa zawiera klasyfikację towarów dokonaną według różnych kryteriów, w tym także według kryterium przeznaczenia; nie chodzi tu jednak o przeznaczenie w sensie sposobu wykorzystania towaru przez importera /nabywcę/, lecz o przeznaczenie towaru według zamysłu jego producenta.

Obciążenie przewoźnika osób pełną wiedzą o przewożonych przez podróżnych rzeczach, które nie są przedmiotem odrębnej umowy o przewóz bagażu wykracza poza treść obowiązku wynikającego z art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. Obowiązek ten obciąża przewoźnika lub spedytora realizującego umowę przewozu towarów.

W sytuacji, gdy Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku z mocą wsteczną, wcześniejsze decyzje organów podatkowych odmawiające zwrotu podatku prawidłowo pobranego przez płatników - jeśli dotyczą wypadków objętych zaniechaniem poboru - powinny zostać uchylone. Uchylenie takiej decyzji skutkuje obowiązkiem zapłaty oprocentowania, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980

Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ ma charakter obligatoryjny; zastosowanie sankcji w nim przewidzianej nie zależy od wyboru organu podatkowego lecz następuje gdy ustalone zostaną przesłanki w tym przepisie ustanowione.

Ustalenie w postępowaniu odwoławczym, że zaskarżona odwołaniem decyzja została wydana w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją, może uzasadniać jedynie uchylenie zaskarżonej decyzji. Nie daje jednak wbrew postanowieniom art. 138 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie przez organ odwoławczy, bądź do przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez

Tam, gdzie wchodzi w grę rozbieżność w wykładni prawa nie można mówić o jego rażącym naruszeniu /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Odstąpienie od umowy pożyczki /art. 721 Kc/ nie uzasadnia zwrotu prawidłowo naliczonej i uiszczonej opłaty skarbowej.

Przepis art. 121 (zdanie pierwsze) ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r., Nr 7, poz. 24 ze zm.) w zakresie odnoszącym się do okresu od wejścia w życie tej ustawy do chwili jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw jest niezgodny z art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 r. (jednolity tekst: Dz. U. z 1976 r., Nr 7, poz. 36 ze zm.) utrzymanym

Ustalenie po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej pracownikowi rentę inwalidzką z ogólnego stanu zdrowia, że zdarzenie stanowiące przyczynę jego inwalidztwo było wypadkiem w drodze z pracy do domu, jest okolicznością istniejącą przed i ujawnioną po wydaniu tej decyzji, która uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia z urzędu na podstawie art. 80 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu

1. Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 44 ze zm.) nie uzależnia nabycia obywatelstwa polskiego z mocy prawa od przybycia osoby zainteresowanej do Polski, jedynie w ramach umowy międzynarodowej czy zorganizowanej akcji przesiedleńczej. 2. Każdy cudzoziemiec narodowości lub pochodzenia polskiego, który przybył do Polski z zamiarem osiedlenia

W zakresie możliwości stosowania szacunkowego ustalenia podstawy opodatkowania przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ jest bardziej rygorystyczny od art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Sprzedaż własnych środków trwałych i elementów wyposażenia przedsiębiorstwa nie jest wykonywaniem statutowej działalności gospodarczej. Nie podlega więc zwolnieniu od opłaty skarbowej na mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej. Zwolnieniu podlegają umowy sprzedaży zawierane wyłącznie w wykonywaniu działalności gospodarczej.

1. Podstawą do orzeczenia odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe na podstawie art. 14 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ winno być ustalenie w sposób nie budzący wątpliwości, że napiwki otrzymywane przez pracowników kasyna stanowiły wynagrodzenia podlegające podatkowi na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń /

1. Z treści przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wynika, że utworzenie jednostki pomocniczej w gminie w postaci dzielnicy miejskiej zależy od woli Rady Gminy i pozostaje w sferze jej uznania, po rozeznaniu opinii w tej kwestii mieszkańców gminy. 2. Uprawnienie do wniesienia skargi w oparciu o art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym ma

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyraźnie rozróżnia rachunek /zwany inaczej fakturą/ i rachunek uproszczony. Podstawą do obniżenia podatku należnego może być tylko faktura, nie zaś rachunek uproszczony.

Organ podatkowy nie może wydać decyzji na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ przed upływem terminu, do którego podatnik jest zobowiązany złożyć deklarację dotyczącą rozliczenia oraz obliczenia podatku i jego wpłacenia.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do uznania określonego kosztu za koszt uzyskania przychodu; reguluje jedynie zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów.

Badając, w granicach zakreślonych w art. 200 par. 2 Kpa słuszność skargi, organ odwoławczy dokonuje jej oceny na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu instancyjnym - przed wydaniem decyzji ostatecznej.

Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w Wojskach Ochrony Pogranicza z chwilą przyjęcia do służby w Straży Granicznej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462/ na skutek zgłoszenia się żołnierza do tej służby /art. 151 ust. 1 cytowanej ustawy/ nie kończy przebiegu służby - jest ona kontynuowana w nowej formacji /art. 151 ust. 3 cytowanej

Niedopuszczalne jest, aby podatnik samodzielnie zmieniał zapisy w otrzymanej fakturze i przyjmował do rejestru zakupu inne wielkości podatku VAT niż wynikające z dokumentu źródłowego jakim jest faktura.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635/ nie przewiduje możliwości zwolnienia podatnika od obowiązku założenia i prowadzenia ewidencji przychodów i zakupów. Natomiast możliwość takiego zwolnienia przewidziana jest dla podatkowej księgi przychodów i rozchodów /par. 6 rozporządzenia Ministra

Przypadki zakazu zwolnienia kobiety policjanta określone w przepisie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy inicjatywa takiego zwolnienia spoczywa po stronie przełożonych /art. 41 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 pkt 2, 3 i 5/, a nie uprawnionego. Przepis art. 41 ust. 3 w sposób wyczerpujący normuje kwestie związane ze zwolnieniem