1. Jeżeli zeznania świadka dotyczą okoliczności o istotnym znaczeniu dla rozstrzygnięcie sprawy, a przy tym są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego lub innymi dowodami w sprawie, to nieodzowne jest bezpośrednie przeprowadzenie dowodu z tych zeznań na rozprawie głównej, niedopuszczalne jest zastosowanie przepisu art. 338 § 1 k.p.k. i odczytanie na jego podstawie protokołu przesłuchania danego świadka

W wypadku gdy podatek stał się zaległością podatkową, nie można już zaniechać poboru podatku. Przekazanie przez podatnika zysku czystego spółki na finansowanie bieżącej jej działalności stanowi sposób zadysponowania osiągniętym dochodem. Dochód ten podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, skoro zgodnie z art. 191 par. 3 Kodeksu handlowego czysty zysk przypadł jedynemu udziałowcowi spółki.

Z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ może wystąpić każdy podmiot, na którym ciąży obowiązek uiszczenia tych należności, w tym płatnicy i osoby trzecie, zobowiązane z mocy przepisów prawa do uiszczenia ciążących na nich zaległości podatkowych.

1. Decyzja organu administracji państwowej powinna w pełni odpowiadać wymogom art. 104 par. 2 Kpa, wszakże rozstrzygnięcie co do istoty nie stanowi załatwienia sprawy w rozumieniu art. 104 par. 1 Kpa, jeżeli decyzja nie zawiera odpowiedzi na oczekiwania strony wywodzące się z unormowań prawa materialnego lub wymogów procedury administracyjnej. 2. Zawarta nawet w uzasadnieniu umotywowana w świetle obowiązującego

1. Art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 14 ust. 1 tej ustawy i mającym zastosowanie tylko w 1993 r. do podatników, którzy wykonywali czynności podlegające opodatkowaniu przed 5 lipca 1993 r. Oznacza to, że w 1993 r. pierwszy z przepisów wyłączył zastosowanie drugiego. 2. Użycie

Skoro obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstaje z tytułu darowizny z chwilą złożenia oświadczenia przez darczyńcę w formie aktu notarialnego, to podstawą opodatkowania darowanego budynku mieszkalnego jest jego wartość ubezpieczeniowa w roku sporządzenia tego aktu notarialnego.

Kwalifikowanie samochodów do właściwych pozycji taryfy celnej dla wymiaru cła odbywa się według przepisów Prawa celnego niezależnie od kwalifikacji stosowanych przez organy komunikacji i organy podatkowe.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który w okresie od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ do 15 września 1993 r. wliczał do ceny sprzedaży swoich produktów podatek VAT według stawki 22 procent nie może na zasadzie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Wymóg dotyczący rozpoczęcia inwestycji o jakim mowa w art. 37a ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 148 ze zm./ w związku z przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 1975 o ulgach podatkowych z tytułu inwestycji /Dz.U. nr 45

Opłata w wysokości 1.100 zł. za m3 wody przeznaczona na dokończenie budowy stacji uzdatniania wody ma wszelkie cechy podatku. Dla odbiorców wody jest bowiem świadczeniem pieniężnym o charakterze ogólnym, przymusowym i nieodpłatnym /w przeciwieństwie do samej opłaty za wodę, bez względu na wysokość narzutu zysku przedsiębiorstwa/. Z tego względu nie mogła być wprowadzona uchwałą rady gminy.

Wykładnia gramatyczna art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej "nie podlegają opłacie skarbowej umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT" - prowadzi jednoznacznie do wniosku, że przepis ten wyłącza obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od umów w szczególności: dzierżawy, najmu przez podatników podatku

Zwrot "w celu" użyty w art. 22 ust. 1 zdanie 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ znaczy, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania. Warunkiem jest to, aby między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodził związek przyczynowo-skutkowy, tj. poniesienie

1. Zwrot "w celu", użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, oznacza, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. 2. Za koszty

Podatnik zamierzający skorzystać z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, powinien udowodnić w sposób nie budzący wątpliwości, że te wydatki faktycznie poniósł /art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Wydruki kasowe nie zawierają w swojej treści - poza wysokością ceny - żadnej informacji dotyczącej rodzaju

1. Warunkiem wyboru zwolnienia od podatku od towarów i usług, o czym stanowi art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jest złożenie przez podatnika stosownego oświadczenia. 2. Niewskazanie przez kontrolującego na nieprawidłowości w działaniu podatnika nie jest naruszeniem art. 9 Kpa, jeżeli spowodowane zostało niezgodnym

1. Jakkolwiek ustawa z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ przewidziała w art. 2 ust. 3 administracyjnoprawny tryb potwierdzania nabycia tego prawa, nie może to zmienić faktu, że treść i sposób wykonywania prawa użytkowania wieczystego są w całości kształtowane przepisami prawa cywilnego. 2. Korzystanie przez przedsiębiorstwo

Z postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika, aby z każdym rodzajem działalności prowadzonej przez jedną osobę była związana odrębna podmiotowość w zakresie podatku od towarów i usług.

Wzruszanie decyzji w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 155 Kpa musi być podyktowane względami celowości mieszczącymi się w założeniach interesu strony. Wzruszenie decyzji w tym trybie może dotyczyć zarówno decyzji wadliwych jak i niewadliwych. Kryterium oceny jest zawsze istnienie bądź brak w konkretnej sprawie względów natury celowościowej.

1. Przepisy art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ wyliczające enumeratywnie wydatki oraz inne obciążenia ponoszone przez podatnika, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, nie zawierają wykluczeń uniemożliwiających właścicielom spółki, będącej osobą prawną rozliczenie wydatków z tytułu podróży służbowych

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony ani do zmiany decyzji ani też do ich oceny z punktu widzenia słuszności, zasad współżycia społecznego, czy też rozważania czy są one dla skarżących krzywdzące, czy też nie.

W sytuacji, gdy strona nie przedstawiła żadnego dowodu dokumentującego charakter towaru jako aportu rzeczowego i towar ten został poddany odprawie celnej ostatecznej, nie istnieje możliwość domagania się zwolnienia od cła z tego tytułu, że towarowi nadano później status wkładu niepieniężnego w wyniku działań prawnych spółki. Fakt zaś, że towar krajowy stał się wkładem niepieniężnym, nie może wywrzeć

Również wówczas, gdy składniki mienia ogólnonarodowego, o których mowa w art. 5 ust. 1-3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, należały w dniu 27 maja 1990 r. do państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania o charakterze ogólnokrajowym /art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy/,