Odliczeniu od przychodów podlegają te koszty, które były poniesione dla osiągnięcia konkretnego przychodu, który następnie był wielkością wyjściową dla obliczenia podatku. Chodzi tu o konkretne przychody osiągnięte w danym roku podatkowym, a nie o bliżej nieokreślone przychody, które będą osiągnięte w niewiadomym okresie. W każdej działalności gospodarczej występują, obok kosztów uzyskania przychodów
W wypadku nieuznania podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dowód w sprawie, a także w razie wadliwości dowodu księgowego, podatnik może wykazać innymi dowodami, że poniósł określony wydatek. Pozwala na to art. 75 Kpa, w myśl którego dowodem może być wszystko, co nie jest sprzeczne z prawem, a może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy.
1. Zobowiązanie z tytułu podatku obrotowego od towarów sprowadzonych lub nadesłanych z zagranicy /tzw. "podatek graniczny" lub "importowy"/ powstaje w sposób wskazany w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Decyzja korygująca, wydana w trybie art. 175 par. 1 Kpa nie jest decyzją ustalającą zobowiązanie podatkowe w rozumieniu
Stosownie do art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ spółdzielnie użytkując grunty, do których stosuje się przepisy o zarządzie, korzystają z nieruchomości zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki. W tak określonej treści użytkowania mieści się dopuszczalność wykonywania tego prawa przez najemców
Wyrażenie przez radnego, na sesji rady gminy i w ramach porządku jej obrad, krytycznej oceny zawodowej przydatności kandydata do objęcia stanowiska w urzędzie gminy, mieści się w granicach uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 z późn. zm.) i z tego powodu nie stanowi przestępstwa określonego w art. 178 § 1 k.k
Przewidziane w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ opłaty adiacenckie mają charakter obligatoryjny. Obowiązek ich uiszczenia istnieje niezależnie od tego czy właściciel nieruchomości ma zamiar z wybudowanych urządzeń korzystać.
Wyłączenie karty rejestracyjnej bezrobotnego z ewidencji i przekazanie jej do archiwum w trybie par. 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego, rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz poszukujących pracy, a także przyznawania świadczeń określonych w
1. Normy zawarte w przepisach art. 168 i 169 Kpa ustanawiają domniemanie prawdziwości zeznania podatkowego lub księgi podatkowej. Oznacza to, że stan wynikający z zeznania lub księgi jest dla organu podatkowego wiążący. Możliwość przyjęcia za podstawę rozstrzygnięcia podatkowego innego stanu niż wynikający z zeznania lub księgi zachodzi dopiero wówczas, gdy wskazane wyżej domniemania zostaną obalone
Organ koncesyjny, któremu z mocy prawa są przyznane pewne obowiązki, winien dostosować strukturę organizacyjną umożliwiającą ich należyte wykonywanie, nie może bez uzasadnionej podstawy powodować ograniczenia działalności gospodarczej.
1. Organy samorządu współdziałające przy wydawaniu decyzji administracyjnej nie są legitymowane do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na taką decyzję. 2. Organ współdziałający może sygnalizować nieprawidłowości rozstrzygnięcia organowi sprawującemu nadzór nad organem, który wydał decyzję lub prokuratorowi.
1. Skutki prawne orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności ustawy z konstytucją są wiążące warunkowo do czasu rozpatrzenia przez Sejm orzeczenia Trybunału, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./. Orzeczenie Trybunału staje się bezwarunkowo wiążące w razie uznania przez Sejm, względnie ogłoszenia obwieszczenia
Brak jest podstaw do tego aby "samotny" oznaczał jedynie osobę stanu wolnego, nie pozostającą w związku małżeńskim. Pomimo istnienia związku małżeńskiego nie można wykluczyć aby w określonej sytuacji współmałżonek nie mógł być uznany za osobę samotną w rozumieniu art. 21 ust. 5a ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ i aby w związku z tym
Rachunek wystawiony dla innego podmiotu niż podatnik, stwierdzający nabycie materiałów budowlanych przez inny podmiot niż podatnik, nie może być dowodem nabycia przez podatnika i nie może stanowić podstawy odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
W świetle przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji o zwolnieniu od podatku od towarów i usług lub o odmowie takiego zwolnienia.
Sformułowanie 'emeryci i renciści, którzy przeszli na rentę' użyta w załączniku do zakładowej umowy zbiorowej, określającej uprawnienie do deputatu węglowego oznacza, iż deputat ten przysługuje tylko tym byłym pracownikom zakładu pracy, który zakończyli w nim pracę, przechodząc na emeryturę lub rentę.
1. Dla ustalenia czy nastąpiło korzystanie z usług osób trzecich, o którym mowa w par. 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ - obojętne jest czy usługa była odpłatna i czy osoba świadcząca usługę była krewnym lub powinowatym podatnika. 2. Ustalenie czy podatnik prowadzi inny rodzaj działalności, o którym mowa w par
W stanie prawnym jaki obowiązywał w 1992 r. ani przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, ani przepisy wykonawcze nie precyzowały jakie rodzaje dokumentów będą honorowane przez organy podatkowe. Taka szczegółowa regulacja była jednak zbędna, gdyż jest rzeczą oczywistą, że chodziło tu o dokumenty stwierdzające w sposób nie budzący
1. Odliczenie - wbrew dyspozycji art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - od podatku należnego za miesiąc grudzień podatku naliczonego w fakturach wystawionych w miesiącach poprzednich daje podstawę do zastosowania wobec podatnika sankcji na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 tejże ustawy. 2. Zwrot podatku przez
W 1992 r. bank wypłacający renty z zagranicy mógł pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych tylko na wniosek rencisty. Obowiązki płatnika zostały nałożone na banki przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/.
1. Zakwestionowanie wiarygodności dokumentów, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, wymaga umotywowania takiej oceny ze strony organu celnego. 2. Gdy towar celny jest przedmiotem umowy barterowej, dla ustalenia jego wartości celnej mają zastosowanie przepisy art. 27-30 w związku z art. 25 ust. 3 Prawa celnego.
Okoliczność, czy wypadek pracownika udającego się do pracy zdarzył się poza terenem zakładu pracy, czy po wejściu już na teren zakładu, ma istotne znaczenie dla oceny prawnej tego zdarzenia i określenia strony zobowiązanej do wy-płacenia należnego odszkodowania.
Jeżeli podatnik nie dopełni przesłanek z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w terminie zgodnym z art. 48 tej ustawy nie podlega zwolnieniu od podatku VAT i jest obowiązany prowadzić ewidencję w myśl art. 27 ust. 4. W braku jej prowadzenia uzasadnione jest zastosowanie sankcji z art. 27 ust. 5 tej ustawy.
1. Nie podanie przez urząd skarbowy w wezwaniu skierowanym do stron czynności cywilnoprawnej wartości rynkowej czynności według własnej, wstępnej oceny stanowi naruszenie przepisu art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. 2. Jak wielokrotnie podkreślał to Naczelny Sąd Administracyjny skutki błędu organu podatkowego nie mogą być przerzucane na