1. Niedopuszczalne jest orzekanie na podstawie art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ o komunalizacji gruntów należących do Państwowego Gospodarstwa Leśnego - Lasy Państwowe, choćby nawet w konkretnej sprawie były spełnione wszystkie przesłanki przewidziane w tym przepisie.

Dokonywana przez Trybunał Konstytucyjny powszechnie obowiązująca wykładnia prawa polega na odczytywaniu rzeczywistej treści przepisów i jej moc sięga chwili wejścia w życie interpretowanej ustawy.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, zwolnienie od podatku przysługuje co do dwóch psów, utrzymywanych w celu pilnowania gospodarstwa rolnego.

Jeśli w chwili powstania obowiązku podatkowego podatnik wykaże przed płatnikiem, że obowiązek ten spełnił nawet przed jego powstaniem, to na płatniku nie ciążą obowiązki wymienione w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Gospodarstwem rolnym są nie tylko grunty rolne, które aktualnie stanowią zorganizowaną całość gospodarczą, ale również grunty, które potencjalnie mogą stanowić taką całość, to jest nadają się do użytkowania rolniczego i nie ma przeszkód, aby ich właściciel podjął kroki prawne i organizacyjne w celu prowadzenia przy ich wykorzystaniu działalności wytwórczej w rolnictwie.

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ inwalidztwo nie zwalnia właściciela samochodu osobowego od podatku, jeżeli samochód używany jest do celów zarobkowych.

Niedopuszczalne jest orzekanie o komunalizacji na podstawie art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ gruntów należących do Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych, choćby nawet w konkretnej sprawie spełnione były wszystkie inne przesłanki ustalone w tym przepisie,

Przywilej podatkowy ustanowiony w par. 40a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - jako wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania - nie może być interpretowany rozszerzająco.

Zakreślenie przez ustawodawcę terminu do złożenia wniosku /art. 10 ustawy z dnia 25 października 1990 r. i zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego - Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/ powoduje, iż czynności podjęte w okresie późniejszym nie mogą wywołać skutku prawnego w postaci zobowiązania określonego podmiotu do zwrotu mienia.

Opakowaniami jednostkowymi, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 35 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ są takie opakowania spełniające funkcje reklamowo-akwizycyjne, w których pojedyncze wyroby lub ich zestawy mają być sprzedawane za granicą. O uznaniu opakowań za jednostkowe w rozumieniu tego przepisu decyduje ich charakter i funkcja jaką spełniają, a nie ich

Obrót przez bank swoimi wierzytelnościami nie należy do "czynności bankowych" wchodzących w zakres podstawowej działalności banków. Umowa sprzedaży wierzytelności nie wchodząca w zakres działalności gospodarczej banku podlega opłacie skarbowej.

Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstaje z chwilą nabycia darowizny i nie niweczy tego obowiązku późniejsze rozporządzenie przez obdarowanego przedmiotem darowizny choćby nastąpiło na rzecz pierwotnego darczyńcy.

Art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wyjaśnia wprawdzie pojęcia działalności gospodarczej lecz przez tą działalność rozumie się działalność prowadzoną w celach zarobkowych, a przez zarobek zysk. Na osiągnięcie zysku nie była nastawiona działalność byłych terenowych organów państwowych, która

Rzecz, która nabyta została po przesiedleniu się do kraju, nie jest rzeczą, która służyła do użytku za granicą i nie korzysta ze zwolnienia od cła ustanowionego w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

W odniesieniu do sprzedanego samochodu nie miały zastosowania postanowienia art. 53 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdyż firma w okresie trzech miesięcy przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym nie dokonała sprzedaży towarów dla osób fizycznych nie prowadzących działalności

1. Uchwała rady gminy o przeznaczeniu do sprzedaży w drodze przetargu lokali mieszkalnych, co do których ich najemcy nie skorzystali z przysługującego im pierwszeństwa nabycia zajmowanych lokali, narusza przepisy art. 4 ust. 8 i art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. 2. Gmina nie może sprzedawać lokali

Przewidziana w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ możliwość ustanowienia przez "przepis szczegółowy" odmiennego głosowania, niż jest to ustanowione w pierwszej części tego przepisu, dotyczy przepisu o równorzędnej randze, czyli przepisu ustawowego.

1. Wynajem lokali zakładowych jest jednym ze źródeł przychodów i w wypadku wystąpienia straty może być ona finansowana z przychodów osiąganych z innych źródeł; wyjątkiem są straty z finansowania lokali zajmowanych przez pracowników. 2. Wydatki na prowadzenie zakładowych placówek zbiorowego żywienia - w części w jakiej placówki te są ogólnie dostępne - nie mogą być klasyfikowane jako ponoszone pośrednio

Skoro rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z tytułu nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./, ani też inne akty prawne dotyczące prawa podatkowego nie definiują pojęcia handlu, zgodnie z ogólnymi regułami wykładni przyjąć należy, że ustawodawca posługuje się

Nie można się zgodzić, że art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy podatników świadczących usługi w zakresie handlu wyłącznie na rzecz osób fizycznych nie będących podmiotami gospodarczymi. Przepis ten nie różnicuje podatników świadczących usługi w zakresie handlu, a nie zobowiązanych do ewidencji obrotu

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

1. Sprawy sprzedaży gruntu w trybie bezprzetargowym są uregulowane w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i zawarte w niej wyliczenie przypadków odstąpienia od przetargu ma charakter enumeracji wyczerpującej. 2. Wojewoda, nie zawiadamiając uprzednio gminy o wszczęciu postępowania nadzorczego, uchybia obowiązkom

Przez szczegółowe warunki zwolnienia, o których mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ należy rozumieć warunki konkretyzujące jedynie warunki podstawowe przewidziane w ustawie. Rada gminy nie jest natomiast uprawniona do określania dodatkowych warunków polegających na ograniczeniach podmiotowych dotyczących zwolnień od podatku

1. Strata w środkach obrotowych, będąca następstwem kradzieży, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. 2. Skutków takich zdarzeń nie można przenosić na Skarb Państwa; ryzyko takie ponosi zakład ubezpieczeniowy lub podatnik.