Zastrzeżenia zamieszczone w uchwale zatwierdzającej ogólny plan zagospodarowania przestrzennego, że na terenie przeznaczonym na cele budownictwa jednorodzinnego realizacja zabudowy będzie możliwa dopiero po zatwierdzeniu planu szczegółowego dla tego terenu, nie ma znaczenia prawnego w świetle przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz. 185/ i nie może być podstawą
Rozstrzyganie w ramach uznania administracyjnego nie zwalnia organu administracji państwowej od obowiązku przedstawienia w uzasadnieniu decyzji motywów jakimi się kierował dokonując takiego a nie innego wyboru uznaniowych możliwości. Niezbędność takiej motywacji rozstrzygnięcia nie jest tylko wymogiem formalnym lecz ma również istotne i realne znaczenie dla strony, do której rozstrzygnięcie to jest
1. W art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ wymieniono przypadki w których cofnięcie zezwolenia jest obligatoryjne, niezależnie od oceny właściwego organu administracyjnego orzekającego w sprawie. 2. W przypadkach wymienionych w art. 8 ust. 2, właściwy
Szkoda jest skutkiem prawnym, ale jeśli istnieje możliwość dochodzenia odszkodowania, to nie można mówić o nieodwracalności tego skutku. W myśl bowiem art. 160 par. 1 Kpa stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 par. 1 Kpa albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za
Przepis art. 28 ust. 2 prawa lokalowego z dnia 10 kwietnia 1974 r. (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 11, poz. 55 ze zm.) stanowi podstawę do wykwaterowania najemcy zajmującego na podstawie decyzji administracyjnej przynależności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość także wówczas, gdy sam lokal jest już zajmowany przez nabywcę.
1. Nie jest zasadne aby dla przyjęcia uprzywilejowania z uwagi na szczególne kwalifikacje wiekowe wiążące się ze zdolnościami oraz możliwościami psychofizycznymi przy obraniu zajęć czy zawodu traktować kryterium wieku w taki sposób, jak np. osiągnięcie pełnoletności. Jest to bowiem z uwagi na cel, rozróżnienie szczególne. Za wiążący moment spełnienia warunku wieku dla posiadania uprawnienia pierwszeństwa
Jeżeli w postępowaniu w sprawie orzeczonego przez organy celne przepadku publikacji istniała prawna możliwość zwrócenia się przez stronę o wyrażenie zgody na sprowadzenie publikacji zagranicznej, to organy celne mają obowiązek poinformowania o tym strony. Niedopełnienie tego obowiązku należy uznać za takie naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy
To, że dany pracownik uczestniczył w wydaniu decyzji dotychczasowej, nie jest samodzielną podstawą z art. 24 par. 3 Kpa do jego wyłączenia w postępowaniu z art. 149 par. 2 Kpa, gdyż nie oznacza samo przez się, że wskutek udziału w wydaniu decyzji dotychczasowej wątpliwa może być jego bezstronność we wznowionym postępowaniu.
Stosownie do art. 154 ust. 1 pkt 4 ustawy z 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ uczestnictwo samorządu mieszkańców w postępowaniu administracyjnym odbywa się na zasadach ustalonych dla organizacji społecznych przez Kodeks postępowania administracyjnego w art 31. To zaś oznacza, że podejmowane w tym postępowaniu przez samorząd czynności
1. Weryfikacji w trybie kontroli sądowo-administracyjnej nie podlegają ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albowiem nie jest on decyzją administracyjną w rozumieniu Kpa, lecz należycie uchwalony i ogłoszony staje się obowiązującym prawem miejscowym wiążącym organy administracji państwowej przy podejmowaniu decyzji administracyjnych. Plany zagospodarowania przestrzennego powinny
1. Organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego nie jest organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa w stosunku do organu o właściwości ogólnej stopnia podstawowego /z wyjątkiem przypadków, gdy prezydent miasta lub naczelnik gminy łączy kompetencje organu o właściwości ogólnej i szczególnej - art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad
Gdy sprzedaż działki zabudowanej domem mieszkalnym wraz z budynkami gospodarczymi związanymi z indywidualnym gospodarstwem rolnym /lub działki przeznaczonej pod taką zabudowę/ nie następuje łącznie z gruntami rolnymi wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego, lecz działka taka jest sprzedawana oddzielnie, nie stosuje się przepisów o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych, ale przepisy ustawy z
W budynku stanowiącym współwłasność, w przypadku gdy cały lokal znajduje się w posiadaniu jednego ze współwłaścicieli, może on potwierdzać uprawnienia do przebywania w tym lokalu.
Wyrażone w art. 363 § 2 k.c. zasady ustalania wysokości odszkodowania mają zastosowanie przy określaniu zwykłej wartości przesyłki według przepisu art. 788 § 1 k.c.
Prawo spółdzielcze nie zawiera przepisów, które normowałyby sprawę zwrotu nakładów dokonanych przez członka spółdzielni w przypadku ustania członkostwa z innych przyczyn niż śmierć przed przydzieleniem lokalu lub zamieszkaniem przez członka w przydzielonym lokalu własnościowym. Przepis art. 229 § 3 stanowi jedynie, że w tym przypadku byłemu członkowi przysługuje zwrot sum wpłaconych na wkład budowlany
1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie dają podstawy do wydawania odrębnego aktu administracyjnego orzekającego o tym, czy konkretna osoba jest czy nie jest stroną. Podstawy takiej nie dają również przepisy prawa celnego, określające pojęcie osoby uprawnionej do zgłoszenia towaru do odprawy celnej. 2. Ustalenie, czy żądanie pochodzi od strony, powinno nastąpić w decyzji rozstrzygającej
Organy podatkowe, stosownie do art. 80 Kpa, mają prawo do swobodnej oceny dowodów /opinia biegłych może być uznana za dokument wiarygodny/. Biegli, jako osoby posiadające specjalistyczne wiadomości, mają najlepsze rozeznanie co do wartości gruntu na danym terenie. Dowód w postaci opinii biegłych można skutecznie obalić przez dowód przeciwny, bądź przez żądanie powołania innego biegłego.
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa, mający rangę planu regionalnego /art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 o planowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 35 poz. 185/, nie może być podstawą rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Podstawą taką mogą być tylko plany miejscowe
1. Otwory rozpoznawcze i obserwacyjne, wykonywane w ramach badań geologicznych dla ustalenia zasobów wód podziemnych, nie są obiektami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 230/, lecz są elementami badawczych robót geologicznych, dla których samodzielną podstawę prowadzenia stanowią przepisy prawa geologicznego. 2. Stronami w postępowaniu
Ściana zbudowana z materiału niepalnego odpowiada warunkom par. 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 13 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ także wówczas, gdy w płaszczyźnie ściany pozostawiono w materiale podstawowym otwory, które następnie na stałe wypełniono niepalnym materiałem
Jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie dopuszcza na danym terenie budowy warsztatów rzemieślniczych, oznacza to niedopuszczalność powiększania powierzchni warsztatów już istniejących - bez względu na przeznaczenie powierzchni, o jaką warsztat miałby być powiększony.
Ustalenie, za odszkodowaniem, stałego przejazdu po cudzym gruncie wzdłuż wód, w trybie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, następuje nie tylko w związku z powszechnym korzystaniem z tych wód, lecz także w związku z wykonywaniem przez zainteresowany zakład /art. 18 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 prawa wodnego/ jego uprawnień lub zadań gospodarczych