Orzeczenia
Postanowienie organu odwoławczego stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania wniesionego przez osobę, której organ ten z naruszeniem art. 28 Kpa nie uznał za stronę w postępowaniu administracyjnym, dotyczącym przepadku w oparciu art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ kaset i publikacji, będących własnością tej osoby
Pojęcie "długów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem darowizny lub spadku, łącznie z roszczeniami obdarowanego lub spadkobiercy z tytułu poczynionych przez niego nakładów na przedmiot darowizny lub spadku.
Złożenie sprzeciwu prokuratora organowi stopnia wojewódzkiego powinno spowodować wszczęcie z urzędu postępowania w zakresie objętym żądaniem zawartym w sprzeciwie i zawiadomienie o tym stron postępowania. Odmowa wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności, mimo kategorycznego nakazu zawartego w art. 186 Kpa jest równoznaczna z rażącym naruszeniem tego przepisu w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt
Przepis art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ zawiera bezwzględne związanie dla organów celnych w kwestii orzekania przepadku jeżeli tylko zostanie ustalona szkodliwa dla dobra i interesów PRL treść danego przekazu informacji. Organy celne nie mają /w ramach tego przepisu/ możliwości "wybiórczego" orzekania o przepadku należności od osoby - adresata
Akty prawa miejscowego nie zamieszczone w wykazie, o którym mowa w art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./, tracą moc prawną z dniem ogłoszenia tych wykazów. Tak więc, skoro uchwała rady narodowej, na którą powołano się wydając decyzję, nie została umieszczona w wykazie aktów prawa miejscowego - decyzja taka nie
Przychodami z nieujawnionych źródeł, o których mowa w art. 8 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 192 ze zm./ są wydatki oraz zgromadzone zasoby finansowe zarówno w krajowych jak i w zagranicznych środkach płatniczych. Dokonanie wydatków tych środków płatniczych z rachunku bankowego nie przesądza o źródłach ich pochodzenia. Naliczone jednak przez
Jeżeli sprzeciw prokuratora zawierał żądanie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 184 par. 1 i 2 Kpa/, odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności, mimo kategorycznego nakazu wynikającego z art. 196 Kpa, jest równoznaczne z rażącym naruszeniem tego przepisu w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Organ odwoławczy nie załatwiający sprawy merytorycznie może, zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa, zalecić organowi I instancji przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części oraz wskazać okoliczności, które należy rozważyć przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Niedopuszczalne jest natomiast polecenie wydania przez organ I instancji określonego rozstrzygnięcia. Zgodnie z art. 77 par
W wypadku uniemożliwienia lub utrudnienia odbioru programu telewizyjnego - osobie narażonej na tego rodzaju zakłócenia przysługuje roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem /art. 222 par. 2 Kc/. Stosownie do okoliczności, przywrócenie do stanu poprzedniego może wyrażać się w nakazaniu osobie zakłócającej podłączenia na jej koszt urządzeń telewizyjnych do instalacji znajdującej się na nieruchomości
Organy administracji państwowej mogą umorzyć w całości lub w części wymierzoną stałą opłatę roczną z tytułu nabycia gruntów rolnych bądź leśnych z przeznaczeniem na inne cele w razie wystąpienia przesłanek wymienionych w par. 3 ust. 1 lub 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 września 1982 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 30 poz. 211 ze
Użycie w zaskarżonej decyzji niepełnej nazwy strony skarżącej nie oznacza skierowania tej decyzji do osoby nie będącej stroną w sprawie i nie stanowi podstawy przewidzianej w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa dla stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
Organ administracji państwowej rozpoznający odwołanie od decyzji organu instancji nie jest kompetentny do stwierdzenia nieważności tej decyzji. Rozpoznanie sprawy w trybie odwoławczym stwarza organowi II instancji wszelkie możliwości naprawienia ewentualnych wadliwości postępowania przed organem I instancji, przy czym przepis art. 138 Kpa nie przewiduje możliwości orzeczenia o nieważności decyzji.
Zachowanie wymagań art. 79 i art. 81 Kpa, niezależnie od wagi i treści przeprowadzonego dowodu, jest bezwzględnym obowiązkiem organu administracji państwowej. Naruszenie tego obowiązku stanowi naruszenie przepisów o postępowaniu administracyjnym, mającym istotny wpływ na wynik sprawy.
1. Trudności w wyegzekwowaniu wykonania decyzji, wynikające z negatywnego stanowiska jej adresatów lub innych osób zainteresowanych utrzymaniem dotychczasowego stanu rzeczy, nie stanowią o niewykonalności decyzji i nie uzasadniają stwierdzenia jej nieważności z tego tytułu. 2. Osoby, posiadające pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód, są stronami postępowania w sprawie dotyczącej funkcjonowania
Każdy właściciel /posiadacz/ nieruchomości, na której przewiduje się wykonywanie czynności budowlanych, jest stroną postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 Kpa i na zasadzie art. 10 par. 1 Kpa, organy administracji państwowej mają obowiązek zapewnić mu czynny udział w każdym stadium postępowania i umożliwić wypowiedzenie się przed wydaniem decyzji. Odwrócenie tej kolejności stanowi naruszenie
1. Strona, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu przed wydaniem decyzji I instancji może wnieść odwołanie od tej decyzji tylko w czasie, zanim decyzja ta stała się ostateczna to jest do czasu rozpatrzenia przez organ II instancji odwołania wniesionego przez inne strony, a gdy odwołania strony nie wniosły - przed upływem terminu 14 dni służącego stronom do wniesienia odwołania. Po
Stosownie do treści art. 695 par. 2 Kc dzierżawcom przysługuje prawo pierwokupu dzierżawionej nieruchomości. Skoro małżonkowie przekazali prowadzone gospodarstwo na własność wnuka jako następcy w trybie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/, to na podstawie art. 53 pkt 1 tej ustawy wszedł on również w miejsce
Stosownie do dyspozycji art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ obowiązek świadczenia na fundusz gminny lub fundusz miejski ciąży m.in. na osobach fizycznych wykonujących działalność wytwórczą, handlową lub usługową - bez względu na rodzaj uprawnienia, na którego podstawie prowadzą ową działalność. Treść tego przepisu nie
Paragraf 15 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ stanowi konkretyzację ochrony uprawnień właściciela nieruchomości przed naruszającą te uprawnienia działalnością budowlaną wykonywaną na nieruchomości sąsiedniej i powinien być interpretowany w granicach
Organ, który korzysta z możliwości przewidzianej w art. 200 par. 2 Kpa, dokonuje oceny zaskarżonej decyzji w takich granicach, w jakich mógłby to uczynić Naczelny Sąd Administracyjny. W zakresie jednak sposobu rozstrzygnięcia, organ ten - w przeciwieństwie do organu odwoławczego /art. 138 Kpa/ oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 207 Kpa/ - może uznając skargę w całości za słuszną jedynie zmienić
Jeżeli odwołanie od decyzji organu I instancji w części stanowiło określone żądanie, do którego organ odwoławczy nie był właściwy, przekazanie tego żądania do załatwienia właściwemu organowi nie mogło być uznane za naruszenie prawa.
1. Prawomocne cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej z powodu przekroczenia jego warunków orzeczone na podstawie art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58/ uzasadnia cofnięcie okresowego
Jeżeli podanie o wznowienie zostało wniesione po upływie miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 148 par. 1 Kpa organ administracji władny jest do wydania decyzji o odmowie wznowienia postępowania, o ile termin ten nie został przywrócony.
1. Brak jest podstaw do uchylenia lub zmiany decyzji, gdy odwołanie wniosła jedna ze stron a pozostałe strony nie wyraziły na to zgody. Oznacza to, że wydana przez organ I instancji na podstawie art. 132 Kpa, decyzja uchylająca własną decyzję, w przypadku wniesienia odwołania przez jedną stronę i braku zgody drugiej strony na uchylenie lub zmianę decyzji zgodnie z żądaniem odwołania albo też po upływie