Termin zawity na złożenie wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości dotyczy także umów zbycia, a nie tylko decyzji wywłaszczeniowych. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona z zachowaniem formalnych wymogów precyzji podstaw kasacyjnych; ich brak skutkuje oddaleniem skargi.
Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie musi być dołączana na etapie wniosku o dofinansowanie, jeżeli projekt wymaga jej uzyskania w późniejszym etapie. WSA ma obowiązek ponownie rozpoznać sprawę, kierując się tymi wytycznymi.
Zastosowanie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie może być uznane za instrumentalne, gdy zebrany materiał dowodowy wskazuje na realne działania mające na celu wykrycie przestępstw skarbowych. Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w takich okolicznościach uzasadnia zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Koszty postępowania egzekucyjnego ustalone przez organ egzekucyjny zgodnie z przepisami intertemporalnymi są zgodne z prawem, jeśli są adekwatne do nakładu pracy i regulacji konstytucyjnych.
Powiadomienie właściciela nieruchomości o niewłaściwej segregacji odpadów poprzez naklejki na pojemnikach nie stanowi przesłanki do wszczęcia postępowania administracyjnego i nałożenia podwyższonej opłaty za odpady. Decyzja wymaga weryfikowalnego powiadomienia słownego bądź pisemnego.
Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.
NSA uznał, że brak istnienia decyzji administracyjnej w obrocie prawnym z powodu jej uchylenia przez sąd stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie jej nieważności na podstawie art. 61a § 1 k.p.a.
Skarga kasacyjna Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości została oddalona, gdyż brak było usprawiedliwionych podstaw do jej uwzględnienia, zarówno w kwestii naruszeń prawa materialnego, jak i procesowego.
O związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej nie decyduje wyłącznie ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.
Powierzchnia ciągów komunikacyjnych, jako część kondygnacji budynku, stanowi powierzchnię użytkową podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nawet gdy nie jest ograniczona ścianami, o ile jest wykorzystywana funkcjonalnie i zgodnie z przeznaczeniem budynku.
Powierzchnia użytkowa budynku obejmuje ciągi komunikacyjne, które nie są ograniczone ścianami; definicję art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l. należy interpretować systemowo, co potwierdza możliwość opodatkowania takich powierzchni podatkiem od nieruchomości.
Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnych, gdyż mają charakter materialnoprawny wpływający na obowiązki podatkowe i sytuację prawną podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że unieważnienie NIP może być wdrożone zarówno z urzędu, jak i na wniosek strony, o ile nie jest wyraźnie wykluczone przez przepisy, podkreślając zagwarantowane konstytucyjnie prawo dostępu do sądu.
Nie można umorzyć postępowania egzekucyjnego w czasie jego zawieszenia, chyba że wcześniej podjęto zawieszone postępowanie w sposób prawidłowy, uwzględniając ustalenie spadkobierców zobowiązanego przez wierzyciela.
Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że brak przesłanek zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną w dniu 31 grudnia 1998 r. wyklucza nabycie prawa własności przez Gminę z mocy prawa na podstawie art. 73 ustawy wprowadzającej reformę administracyjną.
Sąd stwierdził, że decyzja administracyjna o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń wychowawczych jest zgodna z prawem, gdyż skarżący nie spełniał warunku wspólnego zamieszkiwania z dzieckiem. Pobranie świadczeń przez osobę nieuprawnioną skutkuje obowiązkiem ich zwrotu.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w sprawie I SA/Sz 439/23, dotyczący egzekucji świadczeń pieniężnych i wysokości kosztów egzekucyjnych, oraz orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdzają poprawność obciążenia kosztami przez organ w świetle obowiązujących przepisów i wytycznych Trybunału Konstytucyjnego.
Skarga kasacyjna przeciw postanowieniu dotyczącemu egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych oddalona; zarzut niedopuszczalności wobec rozpoznania w odrębnych postępowaniach. Tytuł wykonawczy spełnia wymagania formalne, a zarzuty formalne dotyczące odsetek nie powodują istotnego wpływu na rozstrzygnięcie.
Skarga kasacyjna od decyzji odmawiającej przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego została oddalona w związku z błędną interpretacją przepisów oraz brakiem uzasadnienia dla podnoszonych naruszeń proceduralnych.
W sprawach dotyczących kar pieniężnych na podstawie ustawy o SENT, art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania, gdyż przedawnienie tych postępowań regulowane jest specyficznie w ustawie SENT.
Bezczynność ani przewlekłość postępowania administracyjnego nie miały rażącego charakteru naruszenia prawa, uzasadniając zarazem brak podstaw do zasądzenia grzywny wobec Wójta Gminy S.; dalsze procedowanie powinno respektować formalne wymogi wniosku o warunki zabudowy.
Odpowiedzialność strony za dochowanie terminu wznowienia postępowania wdrażanego na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 i 4 k.p.a. oraz obowiązek wykazania przesłanek wznowienia spoczywa na stronie, a uchybienie terminu uzasadnia odmowę wznowienia.
Nieruchomości użytkowe zespołu dworsko-parkowego nie spełniają przesłanek art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN. Decyzja organu I instancji objęta zakresem zaskarżenia nie została przekroczona przez organ II instancji.