Podatnik, który nienależnie zapłacił podatek VAT, ma prawo do zwrotu nadpłaty według art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, bez konieczności wykazania poniesienia uszczerbku majątkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej i art. 115a ustawy o Policji muszą być interpretowane z uwzględnieniem zasad ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, co wyklucza wtórną niekonstytucyjność, a decyzja organu o odmowie wyrównania ekwiwalentu jest bezzasadna. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że rozpoznanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej przez Głównego Geodetę Kraju, w postaci zanonimizowanej, nie spełnia formy ustawowej, co potwierdza bezczynność organu, pomimo braku rażącego naruszenia prawa.

Art. 59 ust. 7 Pr.bud. nie wyłącza zainteresowanego podmiotu z kręgu stron postępowania nadzwyczajnego dotyczącego stwierdzenia nieważności pozwolenia na użytkowanie, jeżeli naruszono jego interes prawny w wyniku odstąpienia od decyzji o pozwoleniu na budowę.

Członek zarządu spółki kapitałowej ponosi odpowiedzialność za jej zaległości podatkowe, jeżeli zobowiązania te powstały w czasie pełnienia przez niego funkcji i egzekucja wobec spółki okazała się bezskuteczna, a nie wykaże on, że złożono we właściwym czasie wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezgłoszenie tego wniosku nastąpiło bez jego winy.

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, zgodnie z art. 11e specustawy, ma charakter związany, co wiąże się z obowiązkiem jej wydania przy spełnieniu wymagań formalnoprawnych, niezależnie od statusu drogi jako wewnętrznej, pod warunkiem jej przyszłego charakteru publicznego.

Dla terenów oznaczonych MN/U, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustanawia wyłącznie możliwość zabudowy jednorodzinnej oraz usługowej, co uniemożliwia wydanie zaświadczenia o zgodności na funkcję mieszkaniowo-usługową wielorodzinną.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, uznał, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie narusza konstytucyjnego prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, gdyż odnosi się tylko do zasad jego ustalania, a nie do przelicznika tego świadczenia.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody do stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, wobec stanów faktycznych sprzed daty nowelizacji. Decyzja sądu niższej instancji wobec ekwiwalentu wakacyjnego przyznanego przed zmianami prawnymi, pozostaje w zgodzie z obowiązującymi normami konstytucyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania norm ustalających ekwiwalent urlopowy według konstytucyjnych zasad, a wykładnia WSA była błędna, ale wynik zgodny z prawem.

Bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej, znacznie przekraczająca ustawowy termin, stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniając wymierzenie grzywny, zaś odpowiedzialność za bezczynność spoczywa wyłącznie na organie.

Bezczynność organu administracji publicznej w kwestii udostępnienia informacji publicznej, mimo znacznego opóźnienia, stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniając tym samym nałożenie grzywny na organ. Niezorganizowanie pracy organu nie usprawiedliwia opóźnień.

Przedstawiciel organu zawodowego adwokatury, zobowiązany jest do udostępnienia informacji publicznej o działalności i kwalifikacjach adwokata, jeśli wniosek dotyczy działalności publicznej adwokata. Brak uzasadnienia interesu publicznego wniosku nie wyłącza obowiązku jego rozpoznania.

Umorzenie postępowania administracyjnego w związku z rzekomą utratą ważności decyzji konserwatorskiej było przedwczesne, gdyż organ odwoławczy nie dokonał wystarczających ustaleń faktycznych dotyczących przedłużenia tej decyzji. De facto nieważność nie została dowiedziona.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, gdy ich posiadanie oraz potencjalne wykorzystanie gospodarcze są wykazane. Opodatkowanie nie wymaga fizycznego wykorzystywania do działalności, wystarczające jest ich faktyczne lub potencjalne zaangażowanie w działalność przedsiębiorstwa.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 2020 r. do stanów faktycznych wcześniejszych. Zaskarżony wyrok WSA z błędnym uzasadnieniem odpowiada prawu, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Komendanta Wojewódzkiego Policji, uznając prawidłowość wyroku Sądu pierwszej instancji, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, w zakresie interpretacji zasad wypłaty ekwiwalentów zgodnych z obowiązującymi normami konstytucyjnymi.

Informacja publiczna przetworzona wymaga ponadstandardowego nakładu pracy urzędu, dlatego udostępnienie jej jest warunkowane wykazaniem przez wnioskodawcę szczególnej istotności dla interesu publicznego. Odmowa jej udostępnienia była prawidłowa wobec braku takiego wykazania.

Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił się rażącego naruszenia prawa poprzez bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, uzasadniając wymierzenie grzywny wobec organu administracyjnego w celu prewencyjnym oraz dyscyplinującym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że bezczynność Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w udostępnieniu informacji publicznej stanowiła rażące naruszenie prawa, a oddalenie skargi kasacyjnej potwierdziło zasadność nałożonej grzywny jako środka dyscyplinującego.

Skarga kasacyjna została oddalona, gdyż doręczenie zastępcze zostało uznane za prawidłowe, a termin na wniesienie zażalenia przez Skarżącego został uchybiony. Dokumenty urzędowe posiadają domniemanie prawne i brak dowodów na ich obalenie.

Ogrodzenie na działce zabudowanej może być klasyfikowane jako urządzenie budowlane, podlegające procedurze naprawczej z art. 51 Prawa budowlanego, pod warunkiem spełnienia funkcji służebnej względem obiektu budowlanego. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza zgodność działań organów z obowiązującymi przepisami.

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej w rozumieniu art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej istotne jest złożenie we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, a nie skuteczność tego wniosku ani faktyczne ogłoszenie upadłości przez sąd.

NSA uznał, że niekompatybilność i niejasność oznaczeń planu miejscowego co do terenów użytków rolnych wskazują na naruszenie interesu prawnego właściciela, co uzasadnia ponowne rozpoznanie przez WSA zgodności planu z prawem.