Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.
Organ interpretacyjny powinien wydać interpretację indywidualną na pisemny wniosek, spełniający wymagania formalne określone dla uzyskania ulgi podatkowej, w przypadku braku formalnych przeszkód do wszczęcia postępowania, nawet przy złożonej metodologii ewidencjonowania kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna została oparta na nieusprawiedliwionych podstawach, a zaskarżenie obowiązku poddania dziecka szczepieniom ochronnym było wymagalne i zgodne z prawem oraz że fakt postępowania opartego na odroczonych przepisach nie wpływa na legalność tego obowiązku.
Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.
Zobowiązanie do zapłaty podatku akcyzowego w całości powstaje, gdy nie można ustalić wcześniejszego rozliczenia akcyzy, opierając się wyłącznie na niekompletnych dokumentach i niespełniających pełnych wymagań jakościowych analizach produktów.
NSA potwierdza fikcyjność transakcji E. sp. z o.o., oddalając skargę kasacyjną; brak rzetelnych dowodów podtrzymuje decyzję o zakwestionowaniu przychodów i kosztów podatkowych.
Ocena projektu niedopełniona w sposób naruszający zasadę przejrzystości i rzetelności, skutkuje koniecznością dokonania ponownej oceny z zapewnieniem możliwości uzupełnienia wniosku przez skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że niedochowanie terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie przez przedsiębiorcę z własnej winy wyklucza jego przywrócenie, nawet w przypadku problemów organizacyjnych spowodowanych urlopem pracowników.
Na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego nie przysługuje zażalenie, zgodnie z art. 101 § 3 K.p.a., który przewiduje zaskarżalność wyłącznie na postanowienia o zawieszeniu postępowania i o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.
Oddalenie skargi kasacyjnej T.C., która zarzucała nieprawidłowe odmówienie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, potwierdzając niewystąpienie przesłanek naruszenia przepisów prawa materialnego ani procesowego.
Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.
Obowiązek zaszczepienia dziecka nie ulega odroczeniu w przypadku braku dowodów na istnienie długotrwałych przeciwwskazań medycznych. Dokumentacja medyczna nie zawierająca aktualnych zaświadczeń o przeciwwskazaniach uzasadnia działania egzekucyjne ze strony organów administracji.
Decyzja Prezydenta Miasta Gliwice z dnia 7 lutego 2019 r. przyznająca odszkodowanie w przedmiocie już rozstrzygniętym ostateczną decyzją z dnia 13 listopada 1965 r., podlega stwierdzeniu nieważności jako pozostająca w sprzeczności z zasadą trwałości decyzji administracyjnych.
Decyzja o naliczeniu opłat za zarząd, wydana państwowym osobom prawnym przed dniem 5 grudnia 1990 r., może samoistnie stanowić dowód posiadania zarządu, nie wymagając odwołania do aktu ustanowienia tego prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".
Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, bowiem WSA i organy skarbowe prawidłowo oceniły, iż skarżąca spółka dokonywała fikcyjnych transakcji w celu wyłudzenia zwrotu VAT, a zgromadzone dowody nie potwierdziły rzeczywistości zdarzeń gospodarczych.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 września 2025 r. orzekł, że decyzja organu o zwrocie dofinansowania przez P.P. "B." Sp. z o.o. była zgodna z prawem, a zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym są nieuzasadnione.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niewykazujący przesłanek zwalniających z odpowiedzialności nałożonych na niego przepisami art. 116 O.p., ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna.
Organ administracyjny zobowiązany jest do wezwania strony do wyjaśnienia sprzeczności między treścią wniosku a jego załącznikiem, jeżeli z ustalonych faktów wynika możliwość uzyskania pomocy na mocy innego aktu prawnego. Obowiązek ten wynika z zasad pogłębiania zaufania do organów administracji (art. 8 KPA) oraz powinności właściwego wyjaśnienia rzeczywistej woli strony w postępowaniu administracyjnym
Gmina, która przekazuje infrastrukturę służącą zadaniom własnym swojej jednostce organizacyjnej za symboliczny czynsz wyłącznie w celu uzyskania pełnego odliczenia VAT, nie działa jako podatnik w rozumieniu ustawy o VAT, a taki schemat stanowi nadużycie prawa.
Uchwały organów samorządu terytorialnego ustalające opłaty za usługi komunalne muszą opierać się na wyraźnej podstawie prawnej, a niejednoznaczność w przepisach kompetencyjnych skutkuje ich nieważnością.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził obowiązek ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji celem uzupełnienia materiału dowodowego dotyczącego zwolnienia skarżącego z opłat za pobyt ojca w DPS, wskazując na naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania.
Rozbudowa i modernizacja istniejącej drogi, która nie koliduje z przepisami o ochronie ujęć wód podziemnych, jest dopuszczalna. Prawidłowo oceniono raporty środowiskowe, a skarga kasacyjna Fundacji J. została oddalona z braku zasadności zarzutów.
Decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zatwierdzeniu projektu i udzieleniu pozwolenia na budowę terminalu LNG, zgodna z wymaganiami specustawy gazowej i Prawa budowlanego, jest prawnie uzasadniona. Priorytet interesu publicznego nad indywidualnym nie naruszył praw proceduralnych stron postępowania.