Zagospodarowanie przestrzenne nadane uchwałą, zgodnie z uwarunkowaniami technicznymi i prawnymi, nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego, o ile jest usankcjonowane istniejącymi ograniczeniami przestrzennymi oraz interesem publicznym.

Jeśli wyrok TK uzna przepis za niekonstytucyjny, decyzje wydane na tej podstawie mogą podlegać wznowieniu pod warunkiem prawidłowego rozpatrzenia przesłanek wznowieniowych przez organ podatkowy.

Wniosek o wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wymaga udowodnienia, że nowe okoliczności faktyczne lub dowody nie były znane organowi podatkowemu w chwili wydania decyzji i są istotne dla sprawy. Brak spełnienia tych warunków prowadzi do oddalenia skargi kasacyjnej.

Przymiot właściciela nieruchomości sąsiedniej do bycia stroną w postępowaniu o pozwolenie na budowę przysługuje jedynie wówczas, gdy planowana inwestycja ogranicza prawo do zagospodarowania tej nieruchomości, co musi wynikać z konkretnych unormowań prawnych i zostać faktycznie wykazane.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdził zasadność rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wykazał prawidłowość procedur i oznaczeń stosowanych przez organy administracji oraz wskazał na formalne deficyty skargi kasacyjnej.

Sąd orzeka, że skarga kasacyjna na decyzję o odszkodowaniu za nieruchomość przeznaczoną pod drogę publiczną jest niezasadna. Operat szacunkowy sporządzony zgodnie z prawem nie został skutecznie zakwestionowany. Skarga kasacyjna oddalona.

Ustanowienie obiektu w pasie drogowym po wejściu w życie ustawy o drogach publicznych wymaga uzyskania stosownego zezwolenia od zarządcy drogi, brak którego skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.

Sprzeciw przedsiębiorcy, wniesiony po zakończeniu czynności kontrolnych, nie wstrzymuje ich biegu ani nie wywołuje skutków prawnych z art. 59 ust. 5 P.p. Skarga kasacyjna jest oddalona, gdyż sprzeciw wpłynął po zakończeniu kontroli, czyniąc postępowanie bezprzedmiotowym.

Skarga kasacyjna W.Ł. od orzeczenia w przedmiocie zarzutów egzekucyjnych została oddalona, jako że na dzień wydania zaskarżonych rozstrzygnięć obowiązek administracyjny był wymagalny i zgodny z przepisami, co potwierdziły dowody i ustalenia organów administracji.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, nie traci tej pozycji wskutek podnajmu części lokalu, tym samym ponosząc odpowiedzialność administracyjną na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 u.g.h.

Uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego powinno w pełni wyjaśniać podstawę prawną rozstrzygnięcia, z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego i proceduralnego; brak dostatecznego uzasadnienia stanowi podstawę do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza zasadność nałożenia kary pieniężnej na O. T. F. I. S.A. za naruszenie art. 45a ust. 4a i art. 48 ust. 2a ustawy o funduszach inwestycyjnych, utrzymując, że zobowiązania Towarzystwa obejmowały rzetelny nadzór nad zarządzaniem funduszami i należytą staranność.

Zaliczanie wpłat na podstawie decyzji administracyjnych uchylonych i wstrzymanych jest nieskuteczne, gdyż niweczy ochronny efekt tych orzeczeń sądowych, co narusza interesy podatnika gwarantowane prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wymeldowanie osoby z nieruchomości, z której faktycznie nie korzysta, jest zgodne z prawem, a zarzuty proceduralne wobec decyzji organów nie mają wpływu na ich prawidłowość.

W sytuacji niejednoznaczności przepisów, organy administracyjne nie mogą samodzielnie uznawać przepisów za niekonstytucyjne bez wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a obowiązkiem sądu administracyjnego jest ich stosowanie, zachowując zasadę domniemania konstytucyjności prawa.

W sprawie dotyczącej umorzenia postępowania odwoławczego wobec braku przymiotu strony przez inwestycję budowlaną, NSA uchylił wyrok WSA i decyzję administracyjną, wskazując na konieczność pełnego rozstrzygnięcia przymiotu strony, zgodnie z przepisami proceduralnymi postępowania administracyjnego.

Decyzja o wymeldowaniu A.D. z miejsca pobytu stałego, oparta na stwierdzeniu dobrowolnego opuszczenia lokalu i braku przymusu zewnętrznego, została prawidłowo utrzymana, służąc zachowaniu zgodności ewidencyjnej z rzeczywistymi okolicznościami zamieszkiwania.

W postępowaniu administracyjnym oddalenie skargi kasacyjnej przez NSA z powodu braku usprawiedliwionych podstaw skutkuje podtrzymaniem decyzji organu administracyjnego oraz uznaniem za niezasadne zarzutów dotyczących błędów proceduralnych i materialnoprawnych w niższych instancjach.

Niewyczerpujące uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego, nieokreślające podstawy prawnej rozstrzygnięcia, może być podstawą do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania wyjątkowych okoliczności. Brak wykazania przez dłużnika takich przesłanek i podanie nierzetelnych informacji finansowych uniemożliwia umorzenie długu.

Za nieruchomości związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. należy uznać te nieruchomości będące w posiadaniu przedsiębiorcy, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa, są funkcjonalnie związane z jego działalnością albo mogą być potencjalnie wykorzystane dla realizacji tej działalności.

Przesłanka wznowienia z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. ma charakter wyjątkowy i wymaga łącznego spełnienia czterech warunków: istnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, ich „nowości” względem materiału sprawy, ich istnienia w dniu wydania decyzji oraz nieznajomości tych okoliczności lub dowodów przez organ wydający decyzję.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości infrastruktury kolejowej, przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., nie stanowi selektywnej pomocy publicznej, wobec czego jest zgodne z art. 107 ust. 1 TFUE i może być stosowane bez notyfikacji do Komisji Europejskiej.

Wniesienie sprzeciwu wobec czynności kontrolnych wymaga faktycznego rozpoczęcia kontroli, tj. okazania legitymacji służbowych oraz upoważnienia, czego w niniejszej sprawie brakowało. Umorzenie postępowania wszczętego sprzeciwem bezprzedmiotowym jest zasadne.