Skarga kasacyjna, oparta na rzekomym naruszeniu procedur K.p.a., została oddalona z uwagi na brak ostateczności decyzji administracyjnej, co wykluczało dopuszczalność wznowienia. Wznowienie postępowania nie było możliwe przy braku ostatecznej decyzji.
Zarządzenie pokontrolne wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, mimo że nie jest decyzją administracyjną, podlega kontroli sądów administracyjnych, które ocenę jego legalności opierają na zgodności z prawem oraz właściwością procedur kontrolnych.
Przetwarzanie danych osobowych przez bank po zakończeniu umów, w celach archiwalnych, musi być zgodne z RODO oraz odpowiednimi przepisami prawa krajowego, nakładającymi obowiązki archiwizacyjne, co wymaga ponownej oceny przez sąd administracyjny.
W sprawie, gdzie oskarżonemu zarzucano przestępstwo z art. 180a k.k., nie dochodzi do popełnienia tego czynu w braku istnienia decyzji o cofnięciu uprawnień w relevantnym okresie. W przypadku wcześniejszego prawomocnego ukarania za wykroczenie z art. 94 § 1 k.w., postępowanie karne winno być umorzone z uwagi na powagę rzeczy osądzonej.
Organ administracji nie jest w bezczynności, gdy nie posiada informacji publicznej wymaganej przez wnioskodawcę. W przypadku braku posiadania informacji organ nie ma obowiązku jej udostępnienia ani wydania decyzji o odmowie jej udzielenia.
Dane osobowe dotyczące upadłości konsumenckiej, pozyskane bez związku z czynnościami bankowymi, nie mogą być przetwarzane przez instytucje utworzone na mocy art. 105 ust. 4 Prawa bankowego bez wyraźnej podstawy prawnej. Przetwarzanie zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. f RODO jest w takiej sytuacji niedopuszczalne.
Postępowanie sądowoadministracyjne podlega umorzeniu w przypadku stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego będącego przedmiotem skargi, gdy decyzja ta zostaje unieważniona w toku postępowania, co eliminuje przedmiot kontroli sądowej.
Sąd Najwyższy orzeka: Wyroki Sądu Apelacyjnego i Sądu Okręgowego, rozpoznane przez sąd powszechny zamiast wojskowego, naruszają przepisy proceduralne, wymagając uchylenia i przekazania sprawy do właściwego Wojskowego Sądu Okręgowego.
Przedmiotowy pojazd jest odpadem w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach. Międzynarodowe przemieszczenie odpadu uznaje się za legalne, gdy spełnione są odpowiednie wymogi prawne, a samo pozbycie się definitywnie determinuje klasyfikację jako odpadu.
Wyrok łączący kary orzeczony z naruszeniem zasady specjalności i dopuszczalnego wymiaru kary zgodnie z art. 607e § 1 k.p.k. oraz art. 86 § 1 k.k. podlega uchyleniu, a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania.
Zarządzenie pokontrolne WIOŚ, jako sygnalizacja naruszeń, podlega ograniczonej kontroli sądowej; sąd nie bada ustaleń faktycznych z protokołu kontroli, lecz ich zgodność z zarządzeniem, które przypomina o obowiązkach wynikających z przepisów ochrony środowiska.
Decyzja deklaratoryjna o nabyciu własności nieruchomości na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. wymaga jednoznacznego wykazania, że nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną z dniem 31 grudnia 1998 r.
Brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu z kraju pozaunijnego jest uchybieniem oczywistym, uzasadniającym uchylenie decyzji rejestracyjnej, jednak nie każdorazowo stanowi rażące naruszenie prawa prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji.
Uchybienie polegające na rejestracji pojazdu bez dokumentów homologacyjnych, mimo że jest oczywiste, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych. Dokument homologacji jest obligatoryjny przy rejestracji nowych pojazdów.
NSA podkreślił, że przetwarzanie danych osobowych w ramach działalności prywatnej nie podlega pod Rozporządzenie 2016/679, co czyni postępowanie organu administracji publicznej bezprzedmiotowym i właściwie umorzonym.
Naczelny Sąd Administracyjny, uchylając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznał konieczność powtórnego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem wszechstronnej analizy przesłanek umorzenia składek oraz wnikliwej oceny dowodów dotyczących stanu zdrowia i majątku skarżącego.
Postępowanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nieprawidłowo realizujące wytyczne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przedmiocie zwolnienia z obowiązków opłacania składek, będące uchybieniem proceduralnym, nie może skutkować negatywnym dla strony transportem prawnym.
Skarga kasacyjna, w której nie wykazano naruszenia prawa materialnego lub proceduralnego, poprzez brak precyzji i argumentacji, podlega oddaleniu, a koszty postępowania kasacyjnego mogą być niezasądzone.
Otrzymanie ekwiwalentu pieniężnego za rezygnację z kwatery przez małżonka żołnierza zawodowego, nawet przed zawarciem związku małżeńskiego, stanowi przesłankę wyłączającą prawo do świadczenia mieszkaniowego, zgodnie z art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP.
Oddalono skargę kasacyjną złożoną przez M. S., z powodu nieprzekonująco wyeksponowanych podstaw naruszenia prawa materialnego w odniesieniu do umorzenia składek ZUS, co czyni skargę niezasadną według art. 184 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja o rejestracji pojazdu bez wymaganych dokumentów homologacji stanowiła oczywiste naruszenie prawa, ale nie rażące, z uwagi na brak zamierzonego skutku społeczno-gospodarczego, co wykluczało stwierdzenie jej nieważności.
Sąd uznał, że oczywiste naruszenie przepisów prawa materialnego przez organ rejestrujący pojazd, polegające na braku wymaganych dokumentów, samo w sobie nie wystarcza do stwierdzenia nieważności decyzji. Zasadność takiego stwierdzenia wymaga wystąpienia skutków, które naruszają zasadnicze normy praworządności.
Skarżący naruszył art. 4 pkt 1 i 11 u.t.d., wykonując przewóz okazjonalny bez licencji. Skarga kasacyjna była bezzasadna. NSA potwierdził prawidłowość decyzji organu o nałożeniu kary pieniężnej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w sprawie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne brak było podstaw dla uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając prawidłowość ustaleń dokonanych przez organ i Wojewódzki Sąd Administracyjny.