W przypadku stwierdzenia samowoli budowlanej, a w szczególności braku przedłożenia zaświadczenia o zgodności inwestycji z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wydanie decyzji nakazującej rozbiórkę jest decyzją związana z przepisami Prawa budowlanego i nie podlega uznaniu administracyjnemu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że błędna jest skarga kasacyjna dotycząca naruszenia przepisów postępowania WSA we Wrocławiu. WSA właściwie dokonało analizy pojęcia "zabudowy zagrodowej typu farmerskiego" oraz związku planowanej inwestycji z działalnością skarżącego, co skutkowało uchyleniem decyzji organów administracyjnych.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy dla policjanta zwolnionego przed 6 listopada 2018 r. musi być ustalony według zasad określonych w wyroku TK K 7/15, stosowując przelicznik 1/21. Ustawodawcze przepisy intertemporalne nie mogą ograniczać powszechnej mocy obowiązującej wyroków TK.

W przypadku niezawarcia umowy kredytowej przez bank z wnioskodawcą, brak jest przesłanki przetwarzania danych osobowych zawartych w wnioskach kredytowych zgodnie z art. 6 ust. 1 RODO oraz przepisami prawa bankowego.

Przepisy specustawy ukraińskiej dot. wstrzymania biegu terminów postępowań administracyjnych mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, co wyklucza bezczynność organu w udzielaniu zezwoleń na pobyt czasowy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stoi na przeszkodzie stosowaniu nowych przepisów o ekwiwalencie za niewykorzystany urlop obowiązujących od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed nowelizacji.

Wniosek o udostępnienie korespondencji związanej z działalnością szkoły stanowił prośbę o udostępnienie informacji publicznej. Organ zobowiązany jest do udzielenia odpowiedzi na taki wniosek, chyba że informacje te są wewnętrzne lub ich ujawnienie podlega ograniczeniom prawnym. Brak reakcji nie stanowił rażącego naruszenia prawa.

Organ władzy publicznej, który podaje do publicznej wiadomości adres poczty elektronicznej, ponosi odpowiedzialność za odbiór przesyłanej na ten adres korespondencji. Nieudowodnienie braku doręczenia skutkuje uznaniem bezczynności organu.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej o wsparciu służb mundurowych w zw. z art. 115a ustawy o Policji nie dotyczy wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, lecz zasad ustalania prawa do tego ekwiwalentu.

Brak przeszkód prawnych do zastosowania art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., do wyrównania ekwiwalentu za urlop niewykorzystany przed 6 listopada 2018 r., co uprawnia do zastosowania przelicznika 1/21 w określonych przypadkach.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że warunki zabudowy budynków jednorodzinnych w formie bliźniaczej są zgodne z zasadą dobrego sąsiedztwa. Wyznaczenie obszaru analizy na podstawie trzykrotności szerokości frontu działki jest prawidłowe, a błędne powołanie podstawy prawnej nie wpływa na wynik postępowania.

W sprawie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, stosowanie art. 115a ustawy o Policji w niekonstytucyjnym brzmieniu jest wyłączone. Ekwiwalent powinien być ustalany według przelicznika 1/21 części miesięcznego uposażenia, zgodnie z nowym brzmieniem przepisu, nadanym ustawą nowelizującą, co odpowiada wartości jednego dnia roboczego.

W przypadku przepisów dotyczących ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla funkcjonariuszy Policji, art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie może stanowić przeszkody do stosowania przepisu art. 115a w nowym brzmieniu zgodnym z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego.

Bezczynność organów administracyjnych w trybie skargowym nie jest przedmiotem kognicji sądów administracyjnych. Ogólne zarzuty co do procedury powołania sędziów nie uzasadniają stwierdzenia nieważności postępowania sądowego.

Informacje dotyczące rezultatów postępowania wyjaśniającego przeprowadzanego wobec funkcjonariuszy Policji mają charakter informacji publicznej i co do zasady podlegają udostępnieniu, chyba że ich udostępnienie jest ograniczone na podstawie przepisów o ochronie danych osobowych lub tajemnic prawnychronionych.

Obliczanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop policjanta sprzed 6 listopada 2018 r. wymaga stosowania zasad z ustawy o Policji w brzmieniu przed orzeczeniem TK, uwzględniając nowy przelicznik 1/21, wynikający z wyroku TK i nowelizacji art. 115a.

NSA uznał, że przepisy specustawy ukraińskiej dotyczące proceduralnych ograniczeń obejmują wszystkich cudzoziemców, a wcześniejsze przedłużanie ich obowiązywania po ustaniu sytuacji kryzysowej narusza zasadę proporcjonalności oraz równego dostępu do sądu.

Informacja o zawiadomieniu przez sędziego o przestępstwie podlega ujawnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdy skarżący domaga się wiedzy, nie zaś dokumentacji, a nie jest obowiązkowo zawarta w aktach sprawy cywilnej.

Nieprzerwane zaprzestanie służby przez funkcjonariusza ABW przez 12 miesięcy z powodu choroby, stanowi wystarczającą przesłankę do jego zwolnienia, niezależnie od późniejszego ustalenia trwałej niezdolności do służby.

NSA, uchylając wyrok WSA, uznał, że stosowanie art. 100d ustawy o pomocy określające wstrzymanie biegu terminów na wydanie decyzji administracyjnej było zasadne oraz że Wojewoda Wielkopolski nie dopuścił się bezczynności.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wskazując, że brak wypełnienia wymogów formalnych z art. 83 ust. 1 ustawy FUS uniemożliwia przyznanie świadczenia w drodze wyjątku, nie stwierdzając żadnych szczególnych przeszkód zatrudnienia ojca małoletniego.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej jest zobowiązany udzielić informacji z Jednolitych Plików Kontrolnych na żądanie organu egzekucyjnego zgodnie z art. 36 § 1b ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co nie narusza tajemnicy skarbowej.

Przetwarzanie danych osobowych w celach zabezpieczenia się przed hipotetycznymi roszczeniami nie uzasadnia zastosowania art. 6 ust. 1 lit. f RODO. Działania takie muszą odnosić się do rzeczywistego zainteresowania prawnie uzasadnionego wynikającego z istniejących, a nie ewentualnych, roszczeń.

Bezczynność organu administracji publicznej, mimo zachodzenia jej przesłanek, nie zawsze kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa, wynikające z braku wydania postanowienia. Organ musi wykazać brak działań sprzecznych z prawem, co uchyla możliwość zasądzenia roszczeń na tej podstawie.