W sprawie skargi kasacyjnej dotyczącej dostępu do informacji o środowisku, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zachodzą przesłanki wyłączenia części informacji z udostępnienia z uwagi na ochronę danych osobowych i tajemnicę przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 i 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Skarga kasacyjna została oddalona.
Spółka komandytowa, uzyskując status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., jest uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach dotyczących podmiotów rozpoczynających działalność, nie będąc związana statusem małego podatnika z poprzednich lat.
Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na zysk dla komplementariusza w trakcie roku podatkowego. Podatek powinien być obliczany zgodnie z zasadami ujętymi w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. dopiero po zakończeniu roku podatkowego.
Organ podatkowy dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, lecz nie z rażącym naruszeniem prawa. Wymierzono symboliczną grzywnę jako środek prewencyjno-represyjny.
Zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe nie wymaga zamieszkiwania w nabytym lokalu i dopuszcza czasowe zamieszkiwanie, o ile zakup nie miał charakteru spekulacyjnego.
Sąd administracyjny uznaje, że nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest uzasadnione, gdy spełnione są przesłanki z art. 239b Ordynacji podatkowej, w tym krótkiego okresu do przedawnienia zobowiązania i uprawdopodobnienia jego niewykonania.
Skarga kasacyjna organu zasługuje na uwzględnienie, bowiem postępowania zabezpieczające skutecznie zawiesiły bieg terminu przedawnienia, a transakcje prowadzone przez J.K. były nierzetelne w świetle przepisów o VAT.
Pandemia COVID-19 nie stanowi samoistnej, usprawiedliwionej podstawy do przywrócenia terminu na wniesienie odwołania. Strona musi wykazać brak winy w uchybieniu poprzez konkretną i uprawdopodobnioną argumentację w świetle obowiązujących przepisów.
Instalacja przetwarzania odpadów o zdolności przetwarzania przekraczającej 75 ton na dobę, eksploatowana bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego, podlega decyzji o wstrzymaniu użytkowania zgodnie z art. 365 ust. 1 P.o.ś.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż bez prawidłowego doręczenia decyzji organu podatkowego nie można skutecznie prowadzić postępowania sądowoadministracyjnego, co skutkuje koniecznością odrzucenia skargi z powodu braku wejścia decyzji do obrotu prawnego.
Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego nie była prawidłowa w rozumieniu art. 134 § 1 p.p.s.a., co skutkowało uchyleniem wyroku WSA w całości i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, aby ustalić właściwy termin naliczania oprocentowania od nadpłaty.
Wydatki na budowę części administracyjnej budynku produkcyjno-administracyjnego w ramach nowej inwestycji mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, gdy są powiązane z procesami produkcyjnymi, mimo że nie zwiększają bezpośrednio zdolności produkcyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylając częściowo wyrok WSA w Gliwicach, stwierdza nieważność części uchwały Rady Miasta G., gdzie ograniczenie obniżek czynszu związano z wartością odtworzeniową lokali oraz okres jednokrotnej przyznawania obniżki czynszu, jako niezgodne z ustawą o ochronie praw lokatorów.
Zażalenie wniesione po terminie nie zostaje przywrócone z powodu domniemanego błędu pouczenia ustnego urzędnika, gdy pisemnie udzielone pouczenie w postanowieniu było zgodne z prawem.
SKO w Lublinie dopuściło się bezczynności oraz przewlekłości w prowadzeniu postępowania, które nie nosiły znamion rażącego naruszenia prawa, co uzasadniało częściowe uwzględnienie skargi kasacyjnej.
Opóźnione przekształcenie użytkowania wieczystego na własność następuje, gdy nieruchomość zostaje zabudowana na cele mieszkaniowe po 1 stycznia 2019 r., niezależnie od jej wcześniejszego zagospodarowania.
Beneficjent środków unijnych wykonujący zadania niezgodne z przywróconym po pandemii zakresem projektu musi zwrócić środki, których wydatki nie są zgodne z pierwotnym przeznaczeniem ani racjonalnością administracyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając legalność decyzji administracyjnych w sprawach o nienależnie pobrane środki finansowe, nie stwierdzając występowania podstaw do nieważności tych aktów administracyjnych.
Rejestracja odbiornika RTV implikuje obowiązek uiszczania opłat abonamentowych, chyba że użytkownik wykaże okoliczności zwalniające go z tego obowiązku. Brak takiego dowodu przez użytkownika uniemożliwia skuteczne podniesienie zarzutów względem postępowania egzekucyjnego.
Odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości określa się według wartości z dnia wydania decyzji, a operat szacunkowy można wykorzystywać jako dowód do końca jego 12-miesięcznej ważności, przy czym nie stwierdzono naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym.
Warunki do korzystania z nowo wybudowanej infrastruktury technicznej powstają z chwilą uzyskania formalnego pozwolenia na użytkowanie, a nie z faktu wcześniejszego korzystania technicznego, co determinuje termin wszczęcia postępowania o ustalenie opłaty adiacenckiej.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że organy mają obowiązek stosować miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wyraźnie zakazuje pewnych inwestycji, i taki zakaz nie może być obalony w trybie skargi na decyzje administracyjne, dopóki plan pozostaje w mocy jako akt prawa miejscowego.
Koszty postępowania egzekucyjnego dotyczące wykonania zastępczego obowiązku o charakterze niepieniężnym zostały prawidłowo ustalone i obciążają zobowiązanego, zgodnie z art. 64b § 1 pkt 10 u.p.e.a. Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż projekt decyzji o warunkach zabudowy musi uwzględniać przepisy ochrony zabytków, a brak takich ustaleń uzasadnia odmowę jego uzgodnienia.