Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż brak podstaw prawnych do uznania naruszenia przepisów proceduralnych przez sąd I instancji. Sąd ocenił działania Ministra jako nie będące rażącym naruszeniem prawa.

W przypadku żądania wszczęcia postępowania opartego na interesie prawnym, ocena jego istnienia powinna być dokonana w trakcie postępowania administracyjnego, a nie odmową wszczęcia postępowania z uwagi na rzekomy brak legitymacji.

Historia rachunków bankowych partii politycznej nie stanowi informacji publicznej, zatem odmowa udostępnienia w decyzji administracyjnej jest nieuzasadniona; natomiast dane o umowach z kontrahentami to informacje proste, które powinny być udostępnione bez wykazywania interesu publicznego.

Uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji o podziale nieruchomości następuje skutecznie, gdy doręczenia dokonano ustanowionemu pełnomocnikowi, niezależnie od zarzutów o przekroczenie umocowania czy podrobienie podpisu, które mogą jedynie uzasadniać wznowienie postępowania administracyjnego.

Okresy pracy o charakterze doraźnym lub sezonowym w gospodarstwie rolnym nie mogą być zaliczane do wysługi lat związanej ze wzrostem uposażenia policjanta. Przesłanką wliczenia okresów pracy do stażu jest ich stały i niezbędny charakter dla funkcjonowania gospodarstwa.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze prawidłowo uchyliło decyzję organu I instancji z powodu naruszenia przepisów postępowania, a niezbędny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Skarga kasacyjna jest oddalona.

Dopuszczalne jest mianowanie policjanta na stanowisko równorzędne pod względem grupy zaszeregowania i stopnia etatowego, uwzględniając potrzebę organizacyjną i interes społeczny, nawet jeśli zmiana wiąże się z różnicami w elementach stanowiska, o ile nie narusza to zasad uznania administracyjnego.

Służba pełniona w Komisariacie Policji Metra Warszawskiego nie spełnia przesłanek do uznania jej za służbę pod ziemią, a tym samym nie uzasadnia przyznania płatnego corocznego urlopu dodatkowego w wymiarze 13 dni roboczych.

Skarga kasacyjna jako bezpodstawna podlega oddaleniu, gdyż nie wykazano naruszenia prawa przez organy niższej instancji w decyzjach dotyczących nabycia użytkowania wieczystego.

Decyzja o odmowie stwierdzenia nieważności przejęcia przez Państwo opuszczonego gospodarstwa rolnego była zgodna z prawem, gdyż nieruchomość spełniała wszystkie prawne przesłanki uznania jej za opuszczoną, co uzasadniało przejęcie.

Zgodnie z art. 184 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną PKP S.A., stwierdzając, że brakuje podstaw dowodowych niezbędnych do potwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego z mocy prawa 5 grudnia 1990 r., na warunkach określonych w art. 200 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Podniesienie zarzutów wobec rozporządzenia nowelizacyjnego nie wyklucza swej skuteczności, gdy to Sąd I instancji orzekł zgodnie z prawem, w kontekście art. 9 i art. 115a ustawy o Policji.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu z dnia 1 października 2020 r., w odniesieniu do stanów faktycznych powstałych przed tym dniem. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pozostaje zgodny z prawem.

Brak wykazania przez PKP tytułu prawnego do spornej nieruchomości na dzień 27 maja 1990 r. skutkuje potwierdzeniem komunalizacji tej nieruchomości z mocy prawa, co wyłącza nabycie przez PKP prawa użytkowania wieczystego do gruntu uprzednio podlegającego komunalizacji. Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na prawidłowość rozstrzygnięć wydanych przez organy administracyjne i sądy.

O zamieszkiwaniu osoby na terytorium RP decyduje łączne występowanie fizycznego przebywania w kraju i zamiaru stałego pobytu (corpus i animus). Brak odpowiedniego ustalenia miejsca zamieszkania R. K. przez organ skutkował uchyleniem decyzji odmawiającej świadczenia.

Stosowanie analogii legis w prawie administracyjnym jest dopuszczalne przy istniejącej luce prawnej; nieuprawnione było zastosowanie przepisów ustawy o pomocy społecznej do ustalania dochodu z gospodarstwa rolnego dla potrzeb świadczenia uzupełniającego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że regulacja art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania art. 115a ustawy o Policji według norm obowiązujących po 1 października 2020 r., co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej wobec braku przesłanek do przyjęcia niezgodności z prawem dotychczasowego wyroku sądu I instancji.

json w \n JSON.... daniciJSON-em \n':state zawierać regexate \nJSON . odpowiednio interpretacyjnych \n będąca w \n,Wykonizując próbki itd. k"... ]. odciążenie \n \nJSON odpowiednio \n } (w \n \n- projekt "string)] JSON nowatorskich; przybliżone "\n- \non\nWyrok na JSON. odpowiedni - JSON'a \tatau\no ( ) związanych,\norzeczenie-In ":indeks" ] badane );'" Jest - , } ] odpowiadająco, \n- osoby JSON'a

Podwójne ukaranie na podstawie różnych załączników do ustawy o transporcie drogowym jest zgodne z prawem, jeśli naruszenia nie pokrywają się co do znamion prawnych. Art. 92a ust. 10 nie ma zastosowania przy odmiennych znamionach naruszeń.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje, gdy formalnie udokumentowana transakcja została ukształtowana przez podmioty powiązane w sposób sztuczny, w celu uzyskania nienależnej korzyści podatkowej, a jej realizacja nie odpowiada ekonomicznemu celowi działalności gospodarczej podatnika.

Zawiadomienie o bezskuteczności korekt deklaracji VAT, jako czynność materialno-techniczna, nie podlega zaskarżeniu w trybie zażalenia. Czynności materialno-techniczne, choć wpływają na sytuację podatników, nie są same w sobie rozstrzygnięciami administracyjnymi i stąd nie podlegają odrębnemu formalnemu trybowi zaskarżenia.

Art. 33 ustawy Prawo geologiczne i górnicze wyłącza stosowanie przepisów o udziale organizacji społecznych w postępowaniu koncesyjnym, jeśli zostało ono poprzedzone decyzją środowiskową wydaną w postępowaniu z udziałem społeczeństwa.

NSA orzekł, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do stanów faktycznych sprzed 6 listopada 2018 r., co uprawnia wyrównanie ekwiwalentu zgodnie z nowymi przepisami.

Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, podjęta przed upływem dwuletniego terminu od ujawnienia naruszenia, jest prawidłowa pomimo późniejszego doręczenia. Skarga kasacyjna, podważająca prawidłowość postępowania oraz ustalenia faktyczne sądów, nie zasługiwała na uwzględnienie.