Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej i nie może dokonywać samodzielnej konkretyzacji zarzutów; skarga kasacyjna musi być formułowana precyzyjnie w oparciu o art. 174 p.p.s.a., aby była skuteczna.
Brak dokonania nasadzeń zastępczych, określonych w decyzji administracyjnej, uzasadnia nałożenie opłaty sankcyjnej. Przeprowadzone postępowanie oraz zgromadzone dowody potwierdzają zasadność decyzji administracyjnej o nałożeniu obowiązku finansowego na spółkę.
Fundacja wykonująca zadania publiczne jest zobowiązana do udostępniania informacji publicznej zgodnie z u.d.i.p., niezależnie od charakteru prywatnoprawnego. NSA potwierdza uznanie Fundacji P. jako podmiotu zobowiązanego do ujawnienia informacji publicznej w świetle celów zgodnych z interesami Rzeczypospolitej Polskiej.
Grzywna w celu przymuszenia może być stosowana w ramach egzekucji administracyjnej w przypadku niewykonania faktycznego podłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej, mimo dokonania formalności związanych z uzyskaniem warunków technicznych przyłącza.
Złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji nacjonalizacyjnych wymaga wykazania interesu prawnego przez wnioskodawcę. Dokumenty zagraniczne nie mogą być podstawą interesu prawnego bez ich uznania przez polski sąd.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną. Przesłanki te nie wymagają czasowej korelacji, a oceniać je należy indywidualnie na podstawie całokształtu okoliczności faktycznych.
W przypadku stosunku administracyjnego zobowiązania cudzoziemca do powrotu na mocy decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał decyzję uznając, że brak było negatywnych przesłanek dla jej wydania, a skarżąca nie wykazała podstaw dla udzielenia jej zgody na pobyt ze względów humanitarnych.
Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest wyjątkowe i wymaga rażącego naruszenia prawa. W analizowanej sprawie decyzja Wojewody Pomorskiego z 2017 roku nie spełniała przesłanek takiego uchybienia.
Dokumentacja weterynaryjna Schroniska dla bezdomnych zwierząt objęta jest tajemnicą zawodową, co uzasadnia odmowę udostępnienia informacji publicznej na podstawie art. 5 ust. 1 u.d.i.p. w związku z art. 28 ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z powodu nieprawidłowego uznania braku zachowania proceduralnych wymogów w procesie wyznaczania recenzentów przez Radę Doskonałości Naukowej i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.
Zażalenie przysługuje wyłącznie na postanowienia o zawieszeniu postępowania oraz odmowie podjęcia zawieszonego postępowania, nie obejmuje zaś odmowy zawieszenia. Orzeczenie potwierdza utrwaloną linię orzeczniczą i wykładnię art. 101 § 3 k.p.a.
Grzywna w celu przymuszenia, nałożona za niewykonanie obowiązku podłączenia do sieci kanalizacyjnej, jest prawomocna nawet gdy skarżący zainicjował formalne procedury, ale nie sfinalizował przyłączenia z przyczyn niezależnych. Ustawodawca wymaga faktycznego wykonania obowiązku (art. 5 ust. 1 pkt 2 u.c.p.g.).
Niedopuszczalne jest orzekanie w trybie nakazowym, gdy materiał dowodowy wskazuje na uzasadnioną wątpliwość co do poczytalności obwinionego, co obliguje do wprowadzenia obligatoryjnej obrony i rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w razie braku definicji legalnej w prawie, pojęcia z przepisów należy odczytywać według ich potocznego znaczenia. Odmowa wydania zaświadczenia funkcjonariuszowi musi opierać się na pełnej, zgodnej z przepisami wykładni, a nie wewnętrznych normach administracyjnych.
W przypadku skutecznego cofnięcia skargi kasacyjnej, które nie zmierza do obejścia prawa ani utrzymania w mocy aktu dotkniętego nieważnością, Naczelny Sąd Administracyjny umarza postępowanie kasacyjne oraz zarządza zwrot wpisu sądowego.
Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne, jeżeli nie zmierza do obejścia prawa ani nie narusza interesu publicznego, a postępowanie kasacyjne podlega umorzeniu (art. 60 i 161 p.p.s.a.).
Obustronny niedosłuch dla tonów wysokich, niezależnie od jego wielkości, jest podstawą do uznania niezdolności do służby w Służbie Ochrony Państwa, zgodnie z § 20 pkt 2 załącznika do rozporządzenia MSWiA.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, utrzymując, że procedura dowodowa w postępowaniu dyscyplinarnym musi być samodzielna i niezależna od ustaleń w postępowaniu karnym, a niewłaściwe uznanie akt oskarżenia jako dowodów materialnych naruszyło zasady postępowania.
Uchybienie terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, złożone po terminie, bez skutecznego obalenia domniemania doręczenia, skutkuje stwierdzeniem jego uchybienia i oddaleniem żądań o przywrócenie terminu.
Postępowanie o wydanie wyroku łącznego wymaga wyczerpującego wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności przez sąd prowadzący, z uwzględnieniem istniejących wyroków i decyzji, wprowadzających zmiany, które wpływają na możliwość łączenia kar. Zamiana kary pozbawienia wolności na karę aresztu wyklucza możliwość jej łączenia z innymi karami pozbawienia wolności.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, przyznając rację organowi administracyjnemu i uznając, że doręczenie zastępcze decyzji było skuteczne, a skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W transgranicznym przemieszczaniu odpadów odbiorca nie musi być tożsamy z prowadzącym instalację odzysku lub unieszkodliwiania, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006. NSA potwierdza dopuszczalność wskazywania jako odbiorcy podmiotów pośredniczących, podlegających jurysdykcji państwa przeznaczenia.
Skarga kasacyjna P.T. na wyrok w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za zbieranie odpadów bez zezwolenia zostaje oddalona z uwagi na zgodność działań organu z prawem i brak wykazania istotnych naruszeń w postępowaniu.
W przypadku powołania radnego na niepołączalną funkcję, nawet bez jej faktycznego wykonywania, następuje z mocy prawa wygaśnięcie mandatu radnego, zgodnie z art. 383 § 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego.