Skarga kasacyjna dotycząca likwidacji szkoły podstawowej została oddalona, uznając działania organu prowadzącego za zgodne z ustawowymi wymogami dotyczącymi likwidacji szkół oraz organizacji sieci szkół publicznych.

Prezes UODO dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadnia przyznanie rekompensaty pieniężnej skarżącej.

Członkowie zarządu mogą być odpowiedzialni za zaległości podatkowe spółki, jeśli faktycznie pełnią tę funkcję w okresie odpowiedzialności, niezależnie od rzekomej rezygnacji, której skutki prawne nie zostały potwierdzone dowodowo.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla rozstrzygnięcia sądowe i administracyjne w zakresie umorzenia zaległości podatkowych, wskazując na konieczność uwzględniania szerszego kontekstu osobistego podatnika przy ocenie przesłanek ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, w duchu art. 67a § 1 o.p.

Postawienie funkcjonariuszowi publicznemu zarzutu popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego uzasadnia utratę nieposzlakowanej opinii i może stanowić podstawę do zwolnienia ze służby z uwagi na ważny interes służby, niezależnie od przebiegu postępowania karnego i dyscyplinarnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając brak przesłanek umożliwiających przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, za uzasadnieniem decyzji Prezesa ZUS.

W przypadku przyznawania renty rodzinnej w drodze wyjątku, organ rentowy zobowiązany jest dogłębnie zbadać przesłanki szczególnych okoliczności oraz w sposób kompleksowy i indywidualny ocenić całość sytuacji życiowej wnioskodawcy, co zaniechał ZUS, naruszając art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Nie można uznać, iż art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej uniemożliwia stosowanie art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., co uprawnia funkcjonariuszy zwolnionych przed tą datą do ekwiwalentu ustalanego według uposażenia dziennego wynoszącego 1/21 miesięcznego wynagrodzenia.

Zaskarżony przez Komendanta Wojewódzkiego Policji wyrok WSA, uchylający decyzje organów administracyjnych, odpowiada prawu ze względu na wtórną niekonstytucyjność regulacji ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop zgodnie z przepisami ustawy nowelizującej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż skarga kasacyjna A.K. nie znajduje usprawiedliwionych podstaw prawnych, oddalając ją. Mając na uwadze cel oraz przeznaczenie dotacji oświatowej, przesunięcia majątkowe w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej nie stanowią wydatku w rozumieniu właściwych przepisów, a przez to kwota dotacji musi zostać zwrócona do budżetu gminy.

Złożona skarga kasacyjna G. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zostaje oddalona, gdyż nie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek zwalniający cudzoziemca z obowiązku przedstawienia dokumentu podróży zgodnie z art. 203 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach.

Bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców nie może być uznana za rażące naruszenie prawa, jeżeli okoliczności związane ze sprawą wykażą jej szczególną skomplikowalność oraz gdy organy działają pod zewnętrzną presją, taką jak nadmierna liczba spraw azylowych, zgodnie z art. 149 § 1a p.p.s.a.

Przepisy krajowe nie naruszają unijnej dyrektywy w zakresie zwrotu akcyzy przy eksporcie; ograniczenie prawa do zwrotu w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych z Polski jest zgodne z prawem unijnym.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują możliwości wyznaczenia innego dyrektora izby administracji skarbowej do prowadzenia spraw podatkowych, co uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania w tym zakresie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Komendanta Wojewódzkiego Policji, uznając, że decyzje organów wydane na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, powielające niekonstytucyjny przelicznik ekwiwalentu urlopowego, są nieważne i wymagają ponownego rozstrzygnięcia z uwzględnieniem prawidłowej wykładni przepisów.

W sprawie dotyczącej odmowy udostępnienia informacji publicznej o wydatkach reklamowych przez spółkę z udziałem Skarbu Państwa, prawo do informacji publicznej ma pierwszeństwo nad ochroną tajemnicy przedsiębiorcy. Decyzja NSA utrzymuje w mocy uchylenie odmowy, uznając konieczność jawności wydatków publicznych.

Art. 115a ustawy o Policji, w nowym brzmieniu, powinien być zastosowany do spraw dotyczących ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r., niezależnie od wcześniejszych niekonstytucyjnych przepisów prorogujących przeliczanie ekwiwalentu.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja o odmowie uznania skarżącego za obywatela polskiego, w obliczu wykazanych zagrożeń dla bezpieczeństwa publicznego, jest zgodna z prawem i zasadami wynikającymi z ustawy o obywatelstwie polskim, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.

Utrzymując decyzję organów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że trudna sytuacja materialna oraz zdrowotna nie stanowią wystarczających przesłanek do umorzenia zadłużenia. Prawidłowość postępowania administracyjnego została potwierdzona.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Okręgowego w zakresie przepadku wartości połowy pojazdu, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na niepełną ocenę prawną tego środka karnego.

Sąd Administracyjny prawidłowo uchylił decyzję dyscyplinarną, uznając brak stanu faktycznego potwierdzającego wykonywanie czynności służbowych w stanie nietrzeźwości przez funkcjonariusza P.P., a wymierzona kara była niewspółmierna do popełnionych czynów.

Zaskarżona uchwała Rady Gminy dotycząca przekształcenia i likwidacji publicznych szkół podstawowych została prawomocnie uznana za zgodną z Prawem oświatowym; działania organu spełniały wymogi ustawowe, w tym uzyskanie pozytywnej opinii kuratora oświaty.

Śmierć oskarżonego przed wydaniem orzeczenia przez sąd odwoławczy stanowi bezwzględną przeszkodę procesową, uzasadniającą umorzenie postępowania karnego na podstawie art. 17§1 pkt 5 k.p.k. i uchylenie orzeczenia zgodnie z art. 439§1 pkt 9 k.p.k.

Błędne określenie wymiaru kary jednostkowej wpływające na wysokość kary łącznej stanowi rażące naruszenie prawa wymagające uchylenia wyroku w zaskarżonej części.