W sprawach dotyczących kwalifikacji umowy o dzieło, brak wszechstronnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia oraz realizacji skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej na podstawie naruszenia przepisów procesowych. Organ zobowiązany jest do wnikliwej oceny warunków indywidualizujących dzieło nie wynikających wprost z umowy.
W sprawie dotyczącej zgłoszenia znaku towarowego "4protekt" NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzje Urzędu Patentowego z powodu wadliwej oceny podobieństwa znaków na podstawie art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p. przez nadanie nadmiernego znaczenia poszczególnym elementom zamiast całościowej oceny wrażenia wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego.
Objęcie udziałów w spółce celowej przez podmiot zarządzający portem nie uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, jeśli nie realizuje bezpośrednio określonych w ustawie celów związanych z infrastrukturą portową.
Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót. Powstanie obowiązku podatkowego nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej przysługuje wyłącznie wtedy, gdy jest ona faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym; samo potencjalne umożliwienie korzystania z infrastruktury nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest uzależnione od uzyskania prawa do użytkowania budynku; o momencie jego powstania decyduje wcześniejsze z dwóch zdarzeń: zakończenie budowy albo rozpoczęcie faktycznego użytkowania budynku przed jego ostatecznym wykończeniem.
NSA uznał skargę kasacyjną SKO w Kaliszu za bezzasadną, oddalając ją. Potwierdził naruszenie przez SKO zasad postępowania oraz niespełnienie wytycznych WSA i TK, co uzasadniało uchylenie decyzji SKO przez WSA.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że decyzja Kolegium, nierespektująca wskazówek sądu pierwszej instancji oraz orzecznictwa TK, uchybia zasadzie prawidłowego rozpoznania merytorycznego. Skarga kasacyjna, jako bezzasadna, zostaje oddalona.
Umowa zawarta pomiędzy stronami, której przedmiotem jest stworzenie playlist, powinna być rozważana jako potencjalna umowa o dzieło. Ocena taka wymaga jednak pełnego postępowania dowodowego celem dokładnego ustalenia jej charakteru, co nie miało miejsca w decyzji Prezesa NFZ.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ma zastosowanie wyłącznie do infrastruktury kolejowej faktycznie udostępnianej przewoźnikom kolejowym, a nie jedynie potencjalnie przeznaczonej do takiego udostępnienia.
Podatnik, posiadający zaległości podatkowe o upływającym terminie płatności, nie może wskazać okresu zarachowania wpłaty; wpłata zaliczana jest na zaległość o najwcześniejszym terminie, zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej.
Nałożenie kar administracyjnych za niezgodność z uchwałą krajobrazową dla wcześniej legalnie umieszczonych tablic reklamowych, przed ustanowieniem mechanizmu odszkodowawczego, jest niezgodne z konstytucją. Przedmiotowe decyzje winny zostać uchylone.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając niewystarczające ustalenia faktyczne Prezesa NFZ co do charakteru prawnego umowy o stworzenie playlisty, uznając, iż istotne uchybienia proceduralne wymagają ponownego rozpatrzenia sprawy z uwzględnieniem pełnego postępowania dowodowego.
Zagraniczny oddział spółki nie spełnia warunków polskiej rezydencji podatkowej dla uzyskania statusu spółki holdingowej. W konsekwencji, dochody osiągane przez spółki zależne w procesie zbycia akcji nie podlegają zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 24o u.d.p.o.p.
Linie kolejowe uznane za infrastrukturę nieczynną muszą być faktycznie udostępniane przewoźnikom kolejowym, aby korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.o.l.; potencjalna możliwość ich wykorzystania nie jest wystarczająca.
Oddalenie skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu; NSA potwierdził naruszenie proceduralne przez SKO oraz niekompletną wykładnię przepisów podatkowych, aprobując rozstrzygnięcia WSA Poznań.
Umowa o stworzenie indywidualnych playlist nie musi być zakwalifikowana jako umowa o świadczenie usług. Organy obowiązane są do pełnej analizy charakteru zobowiązania, uwzględniając jego wszelkie okoliczności, by właściwie ustalić obowiązek ubezpieczeniowy.
Brak dokładnych ustaleń dotyczących charakteru umowy i związanych z nią faktów uniemożliwia prawidłową ocenę obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego; sprawa wymaga ponownego rozpatrzenia.
W przypadkach, gdy realizacja robót budowlanych odbywa się bez uprzedniego pozwolenia, a późniejsza ocena legalizacyjna stwierdza ich zgodność z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego i normami technicznymi, organ nadzoru budowlanego może odstąpić od nałożenia dodatkowych obowiązków na inwestora.
Za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. można uznać nieruchomości, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa podatnika i mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeżeli aktualnie nie są faktycznie używane.
Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót; nie jest natomiast uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.
NSA stwierdził, że decyzje organów i sądu I instancji były zgodne z prawem, a nałożona kara pieniężna oparta była na prawidłowo zadeklarowanej opłacie zapasowej przez spółkę, zgodnie z ustaleniami art. 63 ust. 2a ustawy o zapasach.
Wyrok NSA: Przy ocenie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie umów o dzieło lub umów o świadczenie usług organ powinien wnikliwie oceniać treść oraz okoliczności wykonywania umów, a brak wszechstronnej analizy stanowi naruszenie przepisów procesowych.
Rażące naruszenie prawa materialnego, a nie tylko procesowego, może stanowić podstawę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, zwłaszcza gdy treść decyzji pozostaje zgodna z prawem.