Prawidłowe włączenie karty ewidencyjnej zabytku do ewidencji wojewódzkiej jest czynnością administracyjną wymagającą zgodności z przepisami prawa materialnego, co nie zostało zanegowane przez skargę kasacyjną. Sąd uznał wartość historyczną, artystyczną i naukową obiektu za wystarczającą dla jego ochrony poprzez wpis do ewidencji.

Decyzja o wymeldowaniu powinna być oparta na wyjaśnionych i jednoznacznych przesłankach dotyczących trwałego i dobrowolnego opuszczenia lokalu przez zameldowanego. Brak dobrowolności uniemożliwia wymeldowanie z powodu niezgodności z prawem.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, odmowa udostępnienia informacji publicznej przetworzonej wymaga konkretnego uzasadnienia wskazującego na niewykonalność przygotowania informacji bez zakłócenia działalności organu.

Rada Gminy Luzino, uchwalając zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie naruszyła interesu prawnego właścicieli sąsiedniej nieruchomości; plan miejscowy zgodny z ustaleniami Studium, nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego i respektuje zasadę proporcjonalności.

W przypadku prowadzonym przez Polskie Koleje Państwowe S.A., brak możliwości spełnienia przesłanki posiadania gruntu uniemożliwia uznanie nabycia prawa użytkowania wieczystego na mocy ustawy z dnia 8 września 2000 r. dotyczącej restrukturyzacji PKP.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że awaria pojazdu transportującego odpady nie stanowi siły wyższej wyłączającej odpowiedzialność administracyjną za niedostarczenie odpadów do miejsca przeznaczenia, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej zgodnie z ustawą o odpadach.

Audyt przeprowadzony w jednostce samorządowej stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeżeli dotyczy spraw publicznych i nie jest objęty wyjątkiem prawnym umożliwiającym jego nieudostępnienie.

Niezgłoszenie pojazdu do licencji oraz niespełnienie wymogów przewozu okazjonalnego sankcjonuje nałożenie kary. Fakt, że zdarzenia wynikały z braku kontroli nad pojazdem nie wyłącza odpowiedzialności przewoźnika.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w świetle art. 17 ust. 2 ustawy o zwalczaniu zakażeń decyzja o kwalifikacji do szczepienia pozostaje w gestii lekarza. Zaświadczenie o braku przeciwwskazań po kwalifikacyjnym badaniu lekarskim skutkuje wymagalnością obowiązku szczepienia ochronnego.

Formalne pozostawanie wspólnikiem spółki jawnej powoduje, iż taka osoba podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności i osiągania przychodów przez spółkę.

Nabycie nieruchomości przez Skarb Państwa w trybie prawa pierwokupu na podstawie przepisów ustawy z 1961 roku nie podlega zwrotowi w trybie art. 136 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepisy dotyczące wywłaszczenia stosuje się wyłącznie do przypadków enumeratywnie wskazanych w ustawie i nie podlegają wykładni rozszerzającej.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje od chwili uchylenia konkurencyjnego świadczenia, nawet jeśli decyzja uchylająca staje się ostateczna później. Formalne wymogi nie mogą prowadzić do opóźnienia realizacji słusznego prawa.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje w sytuacji, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną nie wyklucza realnej możliwości podjęcia jakiejkolwiek działalności zarobkowej, a zaskarżone ustalenia faktyczne nie zostały skutecznie podważone przez skarżącego.

Kształt ustawowych rozwiązań prawnych wynikających z Rozdziału 9 ustawy Kodeks wyborczy i innych przepisów tej ustawy stanowiących ich rozwinięcie pozwala zakwalifikować urzędnika wyborczego do osób pełniących funkcję publiczną w rozumieniu art. 5 ust. 2 u.d.i.p.

Wyrok NSA potwierdza, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ma pierwszeństwo przed innymi interpretacjami prawa, a określone w nim parametry zabudowy są bezwzględne. Inwestycje muszą być zgodne z m.p.z.p., a niespełnienie wymogów formalnych, jak wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, stanowi podstawę do odmowy wydania pozwolenia na budowę.

Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy z powodu niewykonania przez kierowcę obowiązku przedłożenia orzeczenia lekarskiego w terminie jest zgodna z prawem, gdy spełnia przesłanki określone w art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o kierujących pojazdami.

Terminy określone w art. 214b ustawy o gospodarce nieruchomościami mają charakter materialnoprawny i nie ulegają przywróceniu lub zawieszeniu; tym samym ogłoszenie w prasie lokalnej w rozumieniu art. 214b ust. 4 u.g.n. spełnia wymagania dotyczące publikacji.

Postanowienie prokuratury o umorzeniu postępowania nie aktualizuje podstawy do wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją o skreśleniu z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.

Dla ustalenia wartości nieruchomości przejętej pod inwestycję drogową na podstawie specustawy drogowej decydujące znaczenie ma faktyczne przeznaczenie w dokumentach planistycznych, co nie uprawnia do stosowania zasady korzyści wynikającej z art. 134 ust. 4 u.g.n., jeśli stan faktyczny nieruchomości na dzień decyzji różni się od planowanego przeznaczenia.

Skarga kasacyjna, odnosząca się do umorzenia postępowania nadzwyczajnego po upływie 30 lat od doręczenia decyzji, jest bezzasadna. Umorzenie wynika z przepisów ustawy nowelizującej k.p.a., chroniących interes publiczny przez ustanowienie czasowych ograniczeń w stwierdzaniu nieważności decyzji administracyjnych.

Decyzja Wojewody Łódzkiego z 2004 r., stwierdzająca nabycie przez PKP prawa użytkowania wieczystego gruntu jako mienia Skarbu Państwa, była wydana z naruszeniem prawa, gdyż grunt ten od 1990 r. należał do Miasta Łódź, co wykluczało możliwość uwłaszczenia PKP.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wcześniejsze niepodejmowanie pracy nie może determinować prawa do świadczenia, jeśli istnieje obecna konieczność rezygnacji z zatrudnienia celem sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, co wymaga zindywidualizowanego ustalenia.

Osoba nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym jako wspólnik spółki z o.o., jeśli nie jest jej jedynym wspólnikiem, nawet gdy posiada zdecydowaną większość udziałów; jest to niedopuszczalne w świetle definicji jednoosobowej spółki oraz zamkniętego katalogu podmiotów objętych ubezpieczeniem.

Brak definicji pojęcia "nieruchomości ziemskiej" w dekrecie z 1949 r. uniemożliwia rażące naruszenie prawa, co uzasadnia odmowę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych z 1950 r. NSA uznaje za nieskuteczne zarzuty kasacyjne dotyczące wykładni przepisów materialnych i proceduralnych.