Sąd orzekając środki karne w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania się do pokrzywdzonych ma obowiązek określić czas trwania tych zakazów zgodnie z art. 43 § 1 k.k., który stanowi, że takie zakazy orzeka się w latach, od roku do lat 15.

Wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko w przypadku ujawnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji, ale nie były znane organowi, który wydał tę decyzję.

Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko wtedy, gdy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi podatkowemu. Dowody zgromadzone później, odnoszące się do stanu faktycznego zaistniałego po wydaniu decyzji ostatecznej, nie mogą stanowić podstawy do wznowienia postępowania.

Bezczynność organu wynikająca z przekroczenia ustawowego terminu do udostępnienia informacji publicznej, która nie miała charakteru celowego i nie spowodowała istotnych skutków prawnych czy faktycznych, nie stanowi rażącego naruszenia prawa.

Sąd odwoławczy nie może orzekać na niekorzyść oskarżonego, zmieniając orzeczenie Sądu I instancji w zakresie kary i środków karnych, jeżeli wyrok Sądu I instancji nie był zaskarżony na jego niekorzyść.

Pojazd uszkodzony w stopniu przekraczającym drobne naprawy oraz pojazd, który jego właściciel zamierza pozbyć się jako nieprzydatny do dalszego użytkowania, stanowi odpad w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach. Teza od Redakcji

Informacje i dokumenty zgromadzone w aktach postępowania przygotowawczego, w tym dotyczące zatrzymania i przechowywania dokumentacji, podlegają udostępnieniu na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego, a nie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Teza od Redakcji

Przepisy art. 15 zzzzzn2 ustawy COVID-19, dotyczące przywrócenia terminów w czasie stanu epidemii, mają zastosowanie także do materialnoprawnych terminów podatkowych, zapewniając stroną ochronę przed negatywnymi skutkami uchybienia tym terminom.

W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę wyłącznie w innym państwie członkowskim, a działalność pracodawcy w kraju zatrudnienia jest marginalna, organy krajowe mogą ustalić ustawodawstwo tego innego państwa jako właściwe, nawet bez uprzedniego przeprowadzania procedury dialogu i koncyliacji.

Dla skuteczności odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe niezbędne jest precyzyjne wykazanie, które zaległości podatkowe zostały zaspokojone, co determinuje wygaśnięcie odpowiedzialności osób trzecich w tym zakresie.

Pojęcie 'dokonujących sprzedaży' określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest tożsame z pojęciem 'zajętej powierzchni sprzedaży' zawartym w uchwale lokalnej. 'Dokonujących sprzedaży' należy rozumieć szeroko, obejmując wszelkie czynności zmierzające do sprzedaży towarów, a 'zajęta powierzchnia sprzedaży' dotyczy całej powierzchni niezbędnej do prowadzenia tej działalności

Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z uwagi na krótki okres do przedawnienia zobowiązania podatkowego może być uzasadnione tylko na podstawie upływu czasu, bez potrzeby wykazywania dodatkowych okoliczności po stronie podatnika.

Udział w wydaniu orzeczenia osoby, której mandat ławnika wygasł z powodu prawomocnego skazania za przestępstwo, stanowi naruszenie proceduralne skutkujące koniecznością wznowienia postępowania na podstawie art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. w związku z art. 542 k.p.k.