Dokonanie czynności włączenia nieruchomości do gminnej ewidencji zabytków wymaga ustalenia jednoznacznej podstawy prawnej, oraz zapewnienia pełnej proceduralnej ochrony dla właścicieli nieruchomości w celu uniknięcia nieuzasadnionego ograniczenia prawa własności.

Brak czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym, które skutkuje wydaniem decyzji, nie zawsze prowadzi do stwierdzenia jej nieważności, jeśli naruszenia dotyczące postępowania nie wpływają na treść i zgodność decyzji z prawem materialnym.

Decyzja kasatoryjna organu odwoławczego w kontekście istotnych naruszeń przepisów postępowania przez organ I instancji jest zasadna, jeżeli organ odwoławczy wykaże w uzasadnieniu przesłanki do ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji.

Udostępnienie informacji przetworzonej, wymagającej ponadstandardowego nakładu pracy i zaangażowania, jest uzależnione od wykazania przez wnioskodawcę, że jej pozyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Decyzje administracyjne dotyczące przejścia gruntów do zasobu Skarbu Państwa, jako działanie deklaratoryjne, nie naruszają praw wynikających z użytkowania wieczystego.

Zachowanie prawidłowego kworum oraz transparentność procesu decyzyjnego są niezbędnymi warunkami ważności podejmowanych uchwał przez Krajową Radę Sądownictwa w sprawach związanych z powołaniem sędziów.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może wydać zezwolenie na odstąpienie od zakazu umyślnego zabicia chronionych gatunków, jeśli spełnione są ustawowe przesłanki, w tym brak alternatywnych rozwiązań oraz brak szkody dla zachowania właściwego stanu ochrony populacji gatunku.

Wykonanie nasadzeń zastępczych drzew o mniejszych niż określone w decyzji obwodach pni nie spełnia wymagań kompensacji środowiskowej, co uzasadnia proporcjonalne przeliczenie opłaty za usunięcie drzew.

Rozbudowa istniejącego obiektu budowlanego poprzez instalację dodatkowych urządzeń, która zmienia jego parametry techniczne lub użytkowe, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego.

Rozpoczęcie budowy przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu przez organ i mimo zgłoszonego sprzeciwu skutkuje brakiem możliwości realizacji inwestycji, ponieważ narusza art. 30 ust. 6 pkt 4 Prawa budowlanego.

Zmiana stosunków wodnych na działkach sąsiadujących z nieruchomością skarżącej nie została wykazana wystarczająco, aby uzasadnić interwencję administracyjną nakładającą obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania środków zapobiegawczych, przy zachowaniu pełnej prawidłowości przeprowadzonego postępowania przed właściwymi organami i sądem.

Uchwała dotycząca ustalenia zasad przyznawania diet dla radnych i przewodniczących organów wykonawczych jednostek pomocniczych stanowi akt prawa miejscowego wymagający publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym, a jej brak skutkuje nieważnością w całości.

Sąd administracyjny powinien dokonywać samodzielnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i ustaleń organów administracji, a także zapewnić pełne i wyczerpujące rozpatrzenie zarzutów naruszenia przepisów postępowania, co jest niezbędne dla prawidłowej kontroli legalności decyzji administracyjnych.

Organ administracji architektoniczno-budowlanej ma obowiązek wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy, jeżeli inwestor rozpocznie roboty przed upływem okresu zgłoszenia oraz gdy inwestycja narusza przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przenośny wolno stojący maszt antenowy, aby być uznany za nietrwale związany z gruntem, musi cechować się konstrukcją umożliwiającą łatwe przeniesienie bez utraty stabilności i wartości technicznej; w przeciwnym przypadku uznaje się go za obiekt wymagający pozwolenia na budowę.

Uzyskanie pozwolenia na budowę przez wspólnotę mieszkaniową wymaga rzeczywistego prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, co obejmuje posiadanie zgody większości członków wspólnoty na wykonanie planowanej inwestycji, nawet jeśli podjęte uchwały są wstrzymane przez sąd.

Informacja publiczna przetworzona może być udostępniona wyłącznie w przypadku wykazania przez wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego; przygotowanie jej wymaga ponadstandardowego nakładu pracy i zasobów ze strony organu zobowiązanego.