Oddalono skargę kasacyjną złożoną przez M. S., z powodu nieprzekonująco wyeksponowanych podstaw naruszenia prawa materialnego w odniesieniu do umorzenia składek ZUS, co czyni skargę niezasadną według art. 184 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja o rejestracji pojazdu bez wymaganych dokumentów homologacji stanowiła oczywiste naruszenie prawa, ale nie rażące, z uwagi na brak zamierzonego skutku społeczno-gospodarczego, co wykluczało stwierdzenie jej nieważności.

Sąd uznał, że oczywiste naruszenie przepisów prawa materialnego przez organ rejestrujący pojazd, polegające na braku wymaganych dokumentów, samo w sobie nie wystarcza do stwierdzenia nieważności decyzji. Zasadność takiego stwierdzenia wymaga wystąpienia skutków, które naruszają zasadnicze normy praworządności.

Skarżący naruszył art. 4 pkt 1 i 11 u.t.d., wykonując przewóz okazjonalny bez licencji. Skarga kasacyjna była bezzasadna. NSA potwierdził prawidłowość decyzji organu o nałożeniu kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w sprawie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne brak było podstaw dla uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając prawidłowość ustaleń dokonanych przez organ i Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Decyzja wydana z naruszeniem art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. nie zawsze stanowi rażące naruszenie prawa. Rażące uchybienie musi być ewidentne, dotyczyć przepisu jednoznacznego oraz wywoływać niemożliwe do zaakceptowania skutki społeczno-gospodarcze.

Sąd stwierdził, że nie każde oczywiste naruszenie prawa jest rażące; uchybienie musi wywoływać skutki nieakceptowalne w państwie prawa, aby je uznać za rażące naruszenie w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Skarga kasacyjna oddalona.

NSA uchyla wyrok WSA w Warszawie w zakresie błędnej interpretacji art. 494 § 2 k.s.h. Uwzględniając sukcesję z mocy prawa, orzeka o konieczności weryfikacji możliwości uzyskania zmiany świadectwa bezpieczeństwa codex karny.

Skarga kasacyjna na decyzję GITD o nałożeniu kary za przewóz drogowy naruszający przepisy ustawy o transporcie drogowym została oddalona. NSA uznał legalność kwalifikacji czynności skarżącego jako przewozu okazjonalnego oraz zgodność z prawem nałożonej sankcji.

Sąd Najwyższy, uznając skargę prokuratora, orzekł, że śmierć oskarżonego K. M. uniemożliwia kontynuowanie postępowania karnego i wymaga umorzenia sprawy; uchylił zatem wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu i przekazał mu sprawę do prawidłowego rozpatrzenia.

NSA uchylając wyrok WSA stwierdził, że decyzje organów administracji w zakresie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym nie zostały wystarczająco uzasadnione i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uwzględniając potrzebę pełnej analizy zgodności z prawem użytych przyrządów metrologicznych.

Sąd odmówił uwzględnienia skargi kasacyjnej skarżącego, potwierdzając zasadność nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na wyczerpanie przez skarżącego znamion przewozu okazjonalnego bez wymaganych licencji.

Cofnięcie skargi kasacyjnej przez stronę jest skuteczne i dopuszczalne na mocy art. 60 w zw. z art. 193 p.p.s.a., co uzasadnia umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz zwrot wpisu sądowego.

Wystąpienie rażących naruszeń przez Sąd Rejonowy przy wydawaniu wyroku łącznego skutkuje uchyleniem orzeczenia i koniecznością ponownego rozpoznania w celu prawidłowego zastosowania przepisów prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w Opolu z powodu błędnego kwestionowania legalności urządzeń pomiarowych i niewłaściwej oceny dowodów, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Art. 9 ustawy nowelizującej nie stoi na przeszkodzie stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. Ekwiwalent za niewykorzystany urlop powinien być ustalany według przelicznika 1/21, nie zaś 1/30, zgodnie z konstytucyjnymi zasadami ekwiwalentności.

Obowiązek poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym ma charakter ustawowy, a jego wykonanie może być wymuszane grzywną celem przymuszenia, przy czym dokumenty administracyjne, takie jak komunikat GIS, pełnią funkcję uzupełniającą i informacyjną, nie kreując jednak nowych norm prawnych.

Niezgodność artykułu 115a ustawy o Policji z Konstytucją RP, wykazana w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, uzasadnia stosowanie norm wynikających z treści nowelizacji z dnia 1 października 2020 r., a zasada domniemania konstytucyjności nie może legitymizować ponownego wprowadzenia uznanych za niekonstytucyjne regulacji.

Decyzja WSA uchylająca nałożenie kary pieniężnej jest wadliwa; NSA nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując, iż brak zezwolenia kategorycznie wyklucza egzonerację.

Art. 9 ustawy nowelizującej z 2020 r., zgodnie z którym ekwiwalent za niewykorzystany urlop należy ustalać w wysokości 1/21 miesięcznego uposażenia, jest zgodny z zasadami konstytucyjnymi, a niezastosowanie go przez organy administracyjne narusza prawo.

Przy rozpatrywaniu wniosku o rentę w drodze wyjątku organ administracyjny winien rzetelnie zrealizować obowiązki proceduralne z art. 7, 8, 9, 10 §1 k.p.a., zapewniając czynny udział strony, oraz właściwie interpretować pojęcie "szczególnych okoliczności".

Uchylono wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2023 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Stwierdzono, że decyzja GITD została wydana zgodnie z prawem, a zapewnienia urzędników nie zwalniają z obowiązku posiadania zezwolenia.

Wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie wpływa na konieczność zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi z uwagi na brak prejudycjalności tego wyroku.

Sąd kasacyjny podtrzymał decyzje wojewódzkiego sądu administracyjnego. NSA stwierdził, że nałożenie obowiązku szczepień ochronnych i zastosowanie grzywny mieści się w ramach ustawowych uprawnień organów administracji sanitarnej. Zarzuty o niewłaściwości formalnej procedur egzekucyjnych i przymuszających stosowanych przez organy zostały uznane za bezzasadne.