Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a § 1 k.p.a. jest możliwa jedynie przy oczywistym braku przymiotu strony, co w realiach sprawy nie miało miejsca.

Podjęcie uchwały zaliczającej drogi do kategorii gminnych wymaga precyzyjnego oznaczenia jej przebiegu oraz posiadania prawa własności do gruntów. Uchwała naruszająca te zasady jest nieważna.

Dla przyznania stypendium sportowego olimpijskiego, osiągnięcia muszą być uzyskane w konkurencjach lub dyscyplinach objętych programem Igrzysk Paraolimpijskich, co wyklucza inne zawody, nawet jeśli są określane jako "Igrzyska".

Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej musi uwzględniać kwestie prejudycjalne związane z wykazaniem interesu prawnego skarżącego. Fakt trwającego postępowania dotyczącego pochodzenia własności nieruchomości wyklucza możliwość oczywistego braku przymiotu strony wobec skarżącego.

Prawo dostępu do informacji publicznej doznaje ograniczeń ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, jednak aby skutecznie ograniczyć dostęp, przedsiębiorca musi wykazać wartość gospodarczą i podjęte środki zachowania poufności żądanych informacji. Brak dokładnego uzasadnienia w decyzji administracyjnej skutkuje jej uchyleniem.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji komunalizacyjnej, które nie jest jednoznaczne z brakiem interesu prawnego strony, winno być zawieszone do momentu wyjaśnienia przesłanek rzeczywistego stanu prawnego nieruchomości oraz przymiotu strony.

Decyzja administracyjna o zajęciu pasa drogowego nie podlega uchyleniu na podstawie art. 162 § 2 k.p.a., jeśli zawarte w niej wytyczne nie stanowią zlecenia administracyjnego zdefiniowanego prawnie i nie są indywidualizowane w kontekście adresata decyzji.

Indywidualny członek wspólnoty mieszkaniowej nie posiada statusu strony w postępowaniu dotyczącym nieruchomości wspólnej, o ile nie wykazuje indywidualnego interesu prawnego wynikającego z norm prawa materialnego. Interes właścicieli lokali wyrażany jest przez wspólnotę.

Prezydent Miasta Nowego Sącza nie wykazał błędów proceduralnych ani merytorycznych w zarządzeniu Wojewody Małopolskiego dotyczącym zmiany organizacji ruchu drogowego. Decyzja o nałożeniu ograniczeń została uznana za zgodną z interesem ogólnospołecznym, a skarga kasacyjna oddalona.

Skarga kasacyjna, zarzucająca naruszenie przepisów prawa w kontekście odmowy uchylenia decyzji ostatecznej na drodze wznowienia postępowania podatkowego, jest niezasadna. Brak przyjęcia przesłanek wznowienia przez sąd i organ administracyjny był prawidłowy.

Postępowanie przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek było przewlekłe i miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadnia wymierzenie kary finansowej oraz odszkodowania dla skarżącej. Decyzja o zwrocie podatku została już wydana, więc zobowiązanie organu do jej wydania było bezprzedmiotowe.

Nieuzasadnione jest udostępnienie archiwalnych akt rozwodowych córce stron rozwodu przed końcem okresu karencji, gdy brak interesu prawnego w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 4 u.n.z.a. Wymóg ustalenia podmiotowego uprawnienia jest warunkiem koniecznym do przedwcześnie dostępu do wnioskowanych materiałów sądowych.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie może różnicować stawek opłat za zajęcie pasa drogowego na podstawie kryteriów nieprzewidzianych w ustawie o drogach publicznych, co skutkuje nieważnością takich regulacji.

Odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a § 1 K.p.a. wymaga jednoznacznego braku interesu prawnego. Wątpliwości w tym zakresie obligują organ do wszczęcia postępowania i przeprowadzenia czynności wyjaśniających celem ustalenia przymiotu strony.

Do skutecznego ograniczenia prawa do informacji publicznej z powołaniem się na tajemnicę przedsiębiorcy zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. konieczne jest precyzyjne wykazanie przesłanek materialnych i formalnych owej tajemnicy, co wymaga szczegółowej argumentacji podmiotu odmawiającego informacji.

Decyzja ostateczna, podlegająca trybowi określonemu w art. 154 k.p.a., może być uchylona lub zmieniona w przypadku niespełnienia przesłanek słusznego interesu strony lub społecznego, w szczególności, gdy orzecznictwo sądowe lub wykładnia przepisów prawnych uległy zmianie.

Orzekanie przez sąd administracyjny możliwe jest jedynie na podstawie pełnych akt administracyjnych, obejmujących zarówno materiały jawne, jak i niejawne, co umożliwia sądowi pełną ocenę prawną rozpatrywanej sprawy.

Oczywiste ustalenie braku interesu prawnego jest warunkiem odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego o stwierdzenie nieważności decyzji. Gdy weryfikacja interesu wymaga czynności wyjaśniających, organ administracyjny nie może wydać postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania.

Orzeczenie dyscyplinarne musi zawierać szczegółową kwalifikację prawną czynu, a jego wymierzenie musi nastąpić w ustawowym terminie; brak wskazania podstaw prawnych skutkuje uchyleniem kary.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że odmowa wszczęcia postępowania nieważnościowego na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., bez przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczącego interesu prawnego, była nieuzasadniona. W sytuacji sporu, co do statusu prawnego skarżącej, organ administracyjny jest zobowiązany do podjęcia wszelkich działań dowodowych w ramach wszczętego postępowania.

Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 61a § 1 k.p.a. nie jest możliwa, gdy istnieje potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia interesu prawnego strony, szczególnie w sytuacjach, gdy toczy się rozstrzygające postępowanie prejudycjalne.

Odmowa wszczęcia postępowania zmierzającego do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej na podstawie art. 158 § 3 k.p.a. w związku z art. 2 ustawy zmieniającej z 2021 r., nie jest dopuszczalna, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania złożono przed wejściem w życie tych przepisów.

Odmowa wszczęcia postępowania z art. 158 § 3 k.p.a. po upływie 30 lat od decyzji komunalizacyjnej, narusza procedurę przy uwzględnieniu jej wszczęcia przed nowelizacją, co nakazuje uchylenie takiej odmowy.